Sunday, December 18, 2011

အ လာပ..သ လာပ

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဆိုးရိုးစကားေတြ အမ်ားၾကီးၾကားဘူးၾကမွာပါ။ဘယ္နိုင္ငံပဲေရာက္ေရာက္ သူ႔နိုင္ငံအလိုက္ စကားပံုေလးေတြ စကားေတြထဲမွာ စာေတြထဲမွာလည္း ေတြ႔ၾကရမွာပါ။တစ္ခ်ိဳ ႔ဆိုရိုးစကားေတြ၊စကားပံုေတြ က်ေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးေတြၿဖစ္ေပမဲ့ တစ္ခ်ိဳ ႔စကားေတြၾကေတာ့လည္း သတိထားနိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရန္ -ေရွာင္ရန္ေလးေတြ ၿဖစ္ေနတတ္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။။ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ၾကံဳခဲ့ဘူးၿပီး သိပ္မွန္တဲ့ ဆိုရိုး စကားေလးနွစ္ ခုရွိပါတယ္။အလာပ သလာပ လုပ္ပါ့မယ္ခင္ဗ်ား။

ပထမတစ္ခုက“ေၿခနွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ နားရြက္တိုကို မသနားရဘူး”ဆိုတဲ့စကားပါ။ေၿခနွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ နွစ္ရြက္တိုေတြ ကမာၻေပၚမွာေၿမာက္မ်ားစြာ ရွိေကာင္းရွိနိုင္ေပမဲ့ ဒီဆိုရိုးစကားရဲ့ ရည္ညႊန္းခ်က္ဟာ လူေတြကိုၿဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ခံယူထားၾကပါတယ္။ကၽြန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ သိပ္မွန္တဲ့စကားၿဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြား ဟာ ကၽြန္ေတာ့အေမ အပါအ၀င္သားသမီး ငါးေယာက္ရွိပါတယ္။ေနာက္ သားသမီးေတြ လူပ်ိဳေပါက္ေတြ ၿဖစ္ၾကေတာ့မွ သံုးအိမ္ေက်ာ္ေလာက္က ခေလးတစ္ေယာက္ကို ေကာက္ယူေမြးစားခဲ့ပါတယ္။


အေမမရွိေတာ့ ပဲ ဖခင္ နဲ႔ေနရာက အေဖက အရက္၀ိုင္းမွာ စကားမ်ားၾကရင္း ဓါးထိုးမိလို႔ ဆံုးပါးသြားေတာ့ အဖြားလုပ္တဲ့သူက -ေခၚယူေမြးစားခဲ့တာပါ။မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ အရက္သမားေတြၿဖစ္လို႔ ရပ္ရြာက လူၾကီးေတြက မေခၚဖို႔ အဘြားကို ၀ိုင္းတားၾကေပမဲ့ အသနားပိုေနတဲ့ အဘြားကေတာ့ ဆယ္နွစ္သားေလးကို အိမ္ေပၚေခၚတင္ၿပီး သားသမီးေတြနဲ႔ တန္းတူထား ေကၽြးေမြးခဲ့ပါတယ္။ငယ္စဥ္က မသိနားမလည္ေပမဲ့ လူပ်ိဳေပါက္ၿဖစ္လာေတာ့ သူ႔ရဲ့ဗီဇက ေပၚ လာပါေတာ့တယ္။အရက္ေသာက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာတင္မဟုတ္ပဲ ေဘးရြာေတြကို လည္ၿပီးေသာက္ပါ တယ္။အေၾကြးေသာက္ခဲ့တဲ့ဆိုင္ေတြဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့အဘြားက လိုက္ရွင္းေပးရပါတယ္။ဦးေလးေတြ အေဒၚ ေတြက ၾကည့္မရေပမဲ့ အေမလုပ္သူရဲ့ မ်က္နွာေၾကာင့္ ေၿပာမထြက္ၾကဘူး။

ေနာက္ ရြာစဥ္လွည့္ၿပီး ၾကက္တိုက္ဖို႔အတြက္ တိုက္ၾကက္ဖတစ္ေကာင္ ေမြးပါတယ္။အဘြားလုပ္သူဟာ မိုးလင္းတာနဲ႔ ဘုရားကိစၥ၊တရားကိစၥထက္ ေမြးစားသားရဲ့တိုက္ၾကက္ဖၾကီးကို အစာေၾကြးေရတိုက္ လုပ္ေပးရ တယ္။ညေနၾကေတာ့လည္း မူးၿပီးၿပန္လာလို႔ သူ႔ၾကက္ဖမေတြ႔ရင္ အိမ္မွာ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းလြန္းေတာ့ က်န္တဲ့သားသမီးေတြနဲ႔ ၿပသနာတက္မွာစိုးတဲ့ အဘြားလုပ္သူဟာ ညေနတိုင္း ရြာထဲပတ္ၿပီး တိုက္ၾကက္ဖကို ပတ္ရွာရတယ္။အိပ္တန္းတက္ခိုင္းၿပီးမွ က်န္တဲ့ကိစၥကို သူလုပ္နိုင္တယ္။ေနာက္ဆံုး သူ႔စိတ္နဲ႔ပဲ အဘြားဆံုး သြားခဲ့ပါတယ္။အေမဆံုးေတာ့ က်န္တဲ့သားသမီးေတြက ေမြးစားညီအစ္ကိုေပမဲ့ သူရဲ့ရပိုင္ခြင့္ေတြကို  ခြဲေပး လိုက္ၿပီး အဘြားေၿမမၿမဳပ္ခင္ပဲ အိမ္ေပၚက နွင္ထုတ္ပစ္ၾကတယ္။ေနာက္ဆံုး အဲဒီလူလည္း အဖြားရက္လည္ တဲ့ေန႔မွာပဲ အရက္၀ိုင္းမွာရန္ၿဖစ္လို႔ ဓါးထိုးခံရၿပီး ေသသြားပါတယ္။အဲဒီ ကိုးနွစ္သားေလာက္က အေတြ႔အၾကံဳ ဟာ ကၽြန္ေတာ့စိတ္ကို အခုထိ သံမႈိစြဲသလို ညိတြယ္ေစပါတယ္။

၂ေ၀၀၅ခုနွစ္ကပါ။နာက္ဒီနိုင္ငံေရာက္ၿပီး သံုးနွစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္ကပါ။သူငယ္ခ်င္းေတြ အလုပ္ကၿပန္ လာေတာ့ လမ္းမွာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔တယ္။“ၿမန္မာေတြလား”လို႔ ေမးၿပီး ၿမန္မာေတြဆိုတာသိေတာ့ “ဇာတိက ရန္ကုန္ ရွစ္မိုင္လမ္းဆံုနားက ၿဖစ္ေၾကာင္းသူ ဒီနိုင္ငံကိုေရာက္တာ ေၿခာက္လေလာက္ပဲ ရွိေသး တဲ့အေၾကာင္း၊သူေဌးက နွိပ္စက္လို႔ မေနနိုင္ေတာ့တာနဲ႔ အလုပ္ထဲက ထြက္ေၿပးလာတာၿဖစ္ေၾကာင္း၊ထမင္း မစားရတာလဲ နွစ္ရက္ရွိၿပီ” ဘာညာေၿပာၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အကူအညီေတာင္းပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း သူ႔ကို အိမ္ေခၚသြား ၿပီး ထမင္းေကၽြးပါတယ္။ညက်ေတာ့ သူ႔ကို ကုတင္ေပၚမွာအိပ္ေစၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အိမ္ေရွ ႔ဧည့္ခန္း မွာပဲ အိပ္လိုက္ပါတယ္။ဒီလိုနဲ႔ နွစ္ရက္ေလာက္ အိမ္မွာေနၿပီး ရန္ကုန္က သူ႔ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရ လို႔ အဲဒီကို သြားခ်င္ေၾကာင္း ေၿပာလာတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္လည္း တစ္ေယာက္ကို ရွစ္ဆယ္စီ ေလးရာ ေထာက္ပံ့လိုက္ပါတယ္။ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း၊တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ၿပန္ဆပ္မည္ၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿပာၿပီး အဆက္အသြယ္ရတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆီ ထြက္သြားပါတယ္။အဲဒီမနက္က ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး အဘြားကိုေတာင္ သတိရသြားေသးတယ္။

ေနာက္တစ္ပတ္ၾကာေတာ့ ညေနခင္းဘက္ၾကီး သူၿပန္ေရာက္လာတယ္။အလုပ္လည္းရၿပီမို႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ဆီက ပိုက္ဆံယူလာၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေထာက္ပံ့လိုက္တာကို လာၿပန္ဆပ္တာၿဖစ္ေၾကာင္း အရမ္းေက်းဇူး တင္ေၾကာင္းေၿပာပါတယ္။အၿပန္က်ေတာ့ အိမ္ကိုလိုက္လာၿပီး မနက္အေစာမွ ထၿပန္မဲ့အေၾကာင္းေၿပာတာနဲ႔  သူ႔ကို အိမ္မွာပဲ အိပ္ေစပါတယ္။ညဘက္ အိပ္ယာ၀င္ေတာ့ စိတ္ထဲကေတာင္ “ကၽြန္ေတာ္ ကူညီလိုက္တဲ့ သူကေတာ့ ေက်းဇူးသိတတ္တယ္ အဘြားေရ”လို႔ေတာင္ ဆံုးသြားတဲ့အဖြားကို ေၿပာေနမိေသးတယ္။မနက္ မိုးလည္းလင္းေရာ အဲဒီလူလည္း အိမ္မွာ မရွိေတာ့သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငါးေယာက္ရဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ငါးလံုးရယ္၊ ဖံုးငါးလံုးရယ္လည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ပိုက္ဆံနဲ႔ဖံုးနဲ႔ေပါင္းရင္ တစ္ေထာင့္နွစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ အခိုးခံလိုက္ရ တယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ အၿပစ္မတင္က်ေတာ့ပဲ ေနာက္ဆို ဘယ္သူ႔ကိုမွ အိမ္ေခၚလာၿပီး မကူညီၾကေတာ့ဖို႔ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၾကတယ္။တကယ္ ဒုကၡေရာက္ေနသူဆိုရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္မေခၚ ရဲေတာ့ပဲ တတ္နိုင္သေလာက္ စုၿပီးခရီးစရိတ္ ေပးလိုက္ၾကေတာ့တယ္။

ဒီနိုင္ငံက သိပ္ကိုက်ဥ္းပါတယ္။တစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ၿမန္မာဆိုင္ရွိတဲ့ ပလာဇာကို သြားၾကရင္း အဲဒီလူ နဲ႔ ထပ္တိုက္ေတြ႔ပါတယ္။သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ႔ကို ရဲစခန္းပို႔မလားဆိုေတာ့ က်န္တဲ့တစ္ေယာက္က  “မပို႔နဲ႔..ဒီလိုေကာင္ေတြက ရဲစခန္းေရာက္လို႔ မမွတ္ဘူး”ဆိုၿပီး ပခံုးဖက္ၿပီး အိမ္သာထဲေခၚသြားတယ္။လူရွင္း သြားေတာ့ လြယ္ထားတဲ့အိတ္ကို ေခါင္းကို စြပ္ၿပီး သူတို႔ေလးေယာက္က ၀ိုင္းၿပီးထိုး ၀ိုင္းၿပီးရိုက္ၾကတယ္။ကၽြန္ေတာ္လည္း တားသင့္တယ္ထင္ေပမဲ့ အဖြားေမြးစားခဲ့တဲ့လူကို သတိရၿပီး မတားေတာ့ဘူး။ေနာက္ဆံုး ဟိုေကာင္ လဲက်ၿပီးၿမင္မေကာင္းေအာင္ ၿဖစ္ေနေတာ့မွ ေခါင္းကအိတ္ကိုခၽြတ္ၿပီး အိမ္သာအခန္းတစ္ခန္း ထဲကို ထည့္ေပးခဲ့လိုက္တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ေကာင္းေကာင္းမွတ္သြားတယ္။ေနာက္ ေတာ္ယံုလူကို မကူညီေတာ့ဘူး။ကူညီရမယ္ဆိုရင္ ေတာင္ အိမ္ကို မေခၚေတာ့ဘူး။လမ္းမွာပဲ ရွင္းလိုက္တယ္။သူ႔ဘာသာ ေဆးပဲရႈရႈ ဘိန္းပဲစားစား“ေရာ့..ငါတို႔ ဒီေလာက္ပဲ တတ္နိုင္တယ္”ဆိုၿပီး လမ္းေပၚမွာပဲ ဇာတ္လမ္းၿဖတ္ပစ္ေတာ့တယ္။ဒါကေတာ့ ေၿခနွစ္ေခ်ာင္းကို ကယ္မိ၊ကူညီမိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အေတြ႔အၾကံဳပါ။

ေနာက္တစ္ခုက “လူတစ္ေယာက္ဟာ လိုအပ္တာထက္ သူလုပ္နိုင္တာထက္ ေလွ်ာ့ၿပီးေၿပာေနရင္ အဲဒီလူ ဟာ မိမိေနာက္ေက်ာကို ဓါးနဲ႔ထိုးတတ္တယ္”ဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားပါ။ကၽြန္ေတာ္ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းကပဲ အဲဒီဆိုရိုး သိပ္မွန္တယ္ဆိုတာကို လက္ေတြ႔ ၾကံဳခဲ့ပါတယ္။ၿပီးခဲ့တဲ့နွစ္ပတ္က သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး ေဘာလံုးကန္တယ္။ကန္တယ္ဆိုတာကလည္း ဖန္တက္စီ ကန္ၾကတာပါ။သူၾကီး(ကိုကိုေမာင္-ပန္း ရန႔ံ)၊ကိုၿငိမ္း(ေမ်ာလြက့္တိမ္တို႔ နားခိုရာ)၊ငွက္ၾကီး(လင္းေခတ္ဒီနို)၊မုန္႔ဟင္းခါး(မိုးခါး-ထာ၀ရၾကယ္စင္)၊ဂ်ယ္ရီ၀က္(ခံစားမႈသံစဥ္)တို႔နဲ႔ အတူ တၿခား ဘေလာ့ဂါမဟုတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရယ္စုၿပီး  ဒီေနရာမွာ ဘေလာ့ဂါခ်န္ပီယံမ်ားဖလား ဆိုၿပီး လိဂ္ကေလးတစ္ခု လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေပးထားတဲ့ ေဒၚလာ တစ္ရာတန္ေအာင္ ကိုယ္သိတဲ့ ေဘာလံုးသမားေလးေတြ လိုက္၀ယ္ၿပီး ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အသင္းတည္ေဆာက္ၾကပါ တယ္။

အဲဒီေနရာမွာ ဇာတ္လမ္းစပါတယ္။ဘေလာ့ဂါမဟုတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကလြဲလို႔ က်န္တဲ့လူအားလံုးဟာ သူတို႔ ဘာမွမသိသေယာင္လုပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို ခ်ဥ္းကပ္ၾကပါတယ္။“ဘယ္လို ပြဲထြက္ရမလဲ..ဘယ္လို line up ထုတ္ရမလဲ..ဘယ္သူေတြက ေကာင္းသလဲ” စသည္ၿဖင့္ နားမဆံ့ေအာင္ ၀ိုင္းေမးၾကတယ္။သူၾကီးနဲ႔ ငွက္ၾကီး အဆိုးဆံုးပါပဲ။မအိပ္မေနကို အသင္းတည္ေဆာက္ၾကပါတယ္။ပြဲစဖို႔ တစ္ရက္အလိုအထိ သူတို႔ဘာမွ မသိ  တဲ့အေၾကာင္း၊မလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္ မသိနားမလည္တဲ့ သူေလးေတြၿဖစ္တဲ့အေၾကာင္း နားၿငီးေအာင္ ေၿပာပါတယ္။မုန္႔ဟင္းခါးကေတာ့ သူသည္ ေဘာလံုးဆိုတာကို အလံုးဆိုတာကလြဲၿပီး ဘာဆို ဘာမွမသိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သူနဲ႔ေတြ႔ရင္ ပါးပါးေလးပဲပုတ္ဖို႔ အတန္တန္ေၿပာပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတို႔ကို လူက ဒီလို၀ယ္ရတယ္။ဒီလို line up ထုတ္ရတယ္..စသည္ၿဖင့္ သိသေလာက္ ေၿပာၿပပါတယ္။ပြဲစဥ္(၁)စေတာ့ ကိုၿငိမ္းနဲ႔ ဂ်ယ္ရီ၀က္တို႔ အသင္းေတြကေတာ့ အသင္းတည္ေဆာက္တာ ေငြမဲေတြပါတယ္ဆိုၿပီး တစ္ပြဲပယ္ ခံရပါတယ္ :D။က်န္တဲ့အသင္းေတြ ပြဲစဥ္ဇယားက်လာေတာ့ သူၾကီး vs ကၽြန္ေတာ္စေတြ႔ၿပီး က်န္တဲ့လူေတြ အသင္းေတြကလည္း သက္ဆိုင္တာနဲ႔ အတြဲလိုက္ က်ပါတယ္။ပြဲမစခင္ကေတာ့ “သူၾကီးကဘာမွ မသိဘူး ဆိုေတာ့ ငါ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ နိုင္ရင္ ေတာ္ေလာက္ၿပီေပါ့”..စိတ္ကူးေလးနဲ႔ သနားလို႔။

ပြဲစဥ္ေတြ အားလံုးကန္ၿပီးပါၿပီခင္ဗ်ား။ဘယ္လိုၿဖစ္ၾကတယ္ ထင္ပါသလဲ။သိပ္နားမလည္ပါဘူးဆိုတဲ့ သူၾကီး ဟာ ကၽြန္ေတာ့ကို (၃၈)ဂိုးဆိုတဲ့ သံုးဒါဇင္ေက်ာ္ သြင္းသြားပါတယ္ခင္ဗ်ား။ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကို (၂၅)ဂုိးသာ ၿပန္သြင္းနိုင္ခဲ့လို႔ ကၽြန္ေတာ္ အရႈံးၾကီး ရံႈးခဲ့ပါတယ္။သူၾကီးတင္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။မိုးဟင္းခါးနဲ႔ ငွက္ၾကီးတို႔ရဲ့ သြင္းဂိုးေတြကို ၾကည့္လိုက္ပါအံုး။မိုးခါးဟာ သူ႔ၿပိဳင္ဘက္ကို (၃၃)ဂိုးၿပတ္နဲ႔ အနိုင္ရၿပီး ကိုငွက္က -ေတာ့ (၂၉)ဂိုးၿပတ္နဲ႔ နိုင္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ အဖြင့္ပြဲစဥ္ဟာ သူၾကီး(ကိုကုိေမာင္-ပန္းရန႔ံ)နဲ႔မွ မဟုတ္ပဲ  ဘယ္သူနဲ႔က်က် ရႈံးပါတယ္။ငွက္ၾကီးနဲ႔က်ရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ ေလးဂိုးၿပတ္နဲ႔ရႈံးနိုင္ပါတယ္။ပြဲစဥ္(၁)ၿပီးေတာ့ ဇယားထိပ္မွာ ဘာမွမသိဘူးဆိုတဲ့ သူတို႔ေတြက ထိပ္ဆံုးမွာမိန္႔မိန္႔ၾကီးေတြ ထိုင္ေနၾကၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ နိုင္ပြဲမရွိ ရမွတ္သံုညနဲ႔ ေအာက္ေၿခမွာ အသာကပ္ေနရပါတယ္။ၾကည့္ၾကေပေတာ့ဗ်ာ..



အထက္ပါ စကားေလးနွစ္ခုဟာ ဆိုရိုုိးစကားေတြ အမ်ားၾကီးရွိတဲ့အထဲက ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲအထိ မွတ္မိသြား တဲ့စကားေလးနွစ္ခုကို ၿပန္ၿပီး အလာပ သလာပ လုပ္ၿခင္းပါ။လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြရွိၾကတဲ့အတြက္ ကူညီမယ္ဆိုရင္ ေသာ္လည္းေကာင္း ေစာင့္ေရွာက္မယ္ဆိုရင္ေသာ္လည္းေကာင္း အထူးသတိထားၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ကုသိုလ္ကေန အကုသိုလ္မၿဖစ္ေအာင္ ဆင္ၿခင္နိုင္ၾကပါေစ..
(အလုပ္သိပ္အားေနၿပီး ေနာက္ေက်ာကို ဓါးနဲ႔ထိုးသူမ်ားနဲ႔ ၀င္ၿပိဳင္ကာ blogger league cupကို ၀င္လုခ်င္ သပ ဆိုေသာ ဘေလာ့ဂါမ်ားရွိပါက ေမ်ာ္လြင့္တိမ္တို႔နားခိုရာကို ဆက္သြယ္ၿပီး ေနာက္ေက်ာကို ဓါးနဲ႔၀င္ -ေရာက္ အထိုးခံနိုင္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ခမ္းနားေသာ ေဘာလံုးပြဲၾကီးက ေမလမွ ၿပီးဆံုးမွာ ၿဖစ္ပါတယ္..ဤကား စကားခ်ပ္ဟု မွတ္ပါေလ..)

ေလးစားစြာၿဖင့္
ကိုရင္
2:04(GMT)

24 comments:

mstint said...

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဗီဇဆုိတာ ေဖ်ာက္ပစ္ဘို႔
မလြယ္တဲ့ ကိစၥပဲ ကိုရင္ေရ။
'ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း မကယ္ေကာင္း'တဲ့။
ေဘာလံုးပြဲႀကီးကို စိတ္ဝင္တစားဖတ္သြားတယ္။
ဝါသနာအရ တစ္ပြဲတစ္လမ္းေတာ့
အကဲစမ္းခ်င္ပါေသးတယ္ ေမာင္ၿငိမ္းကို
အျမန္ဆက္သြယ္မွ း))
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

မီးမီးငယ် said...

ဒါေၾကာင့္လားမသိဘူး။
ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာေနၾကတဲ့။
ေရႊျမန္မာေတြ၊အခ်င္းခ်င္းေတြ ့ၾကရင္၊
ဖာသိဖာသာဘဲေနၾကတယ္။
က်မေတာ့ဒီမွာခဏခဏႀကဳံဖူးတယ္။
သူတို ့ဗမာစကားေတြေျပာေနတာၾကားလို ့၊
အနားကပ္ၿပီးအမ်ဴိးသားကိုေအာ္ေခၚလိုက္တာ၊
တန္းေနေအာင္ထြက္ေျပးေရာ...။
ကိုရင္ေျပာတဲ့ ကူညီရာက။
့အေျပာင္သိမ္းခံရတာေတြမ်ားမယ္နဲ ့တူတယ္။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္ said...

ကိုရင္ေျပာတဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို အျမဲၾကားေနရပါတယ္
လမ္းစရိတ္မရွိလို႔ပါ သူငယ္ခ်င္းရဲဖမ္းခံရလို႔ပါ
ကူညီပါဆိုျပီးလိမ္ေနတဲ့သူေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားလာျပီ
တကယ္အခက္အခက္ျဖစ္လို႔ အကူအညီေတာင္းရင္ေတာင္ ေၾကာက္တတ္လာၾကျပီ

khin said...

ေမာင္ေလးေရ

မွန္လိုက္တာ မွန္လိုက္တာလို.ေတာင္ေျပာခ်င္ပါတယ္

Unknown said...

ေအာ္ ဒါေၾကာင္႔ ျမန္မာခ်င္း ႏုိင္ငံျခားမွာေတြ႔ရင္ ေျပးၾကတာကုိး... ျမန္မာ ဟုတ္လားလုိ႔ ေမးလုိက္ရင္ မဟုတ္ဘူးဆုိၿပီး ေျဗာင္ျငင္းၾကတယ္လုိ႔ ၾကားဖူးတယ္..ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ...
ေဘာပြဲေတာ႔ စိတ္၀င္စားတယ္ဗ်... ေနာ္ လည္း ဘာမွန္းသိဘူး...ဟိ..ကုိရင္ေတာ႔ မ်က္ခုံးလႈပ္သြားျပန္ပီထင္တယ္...

ခင္လ်က္
Junemoe

မဒမ္ကိုး said...

ရံႈးပါေစ မ်ားမ်ားရႈံးပါေစ ပိုးဆိုးပက္စက္ရံႈးပါေစ
နည္းေတာင္နည္းေသး

မဒမ္ကိုး said...
This comment has been removed by the author.
Candy said...

ဟဟဟ... အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဟိုတေလာက စီပုံးမွာ ေဘာလုံးအေၾကာင္းေျပာေနၾကတာကိုး အဟိ :D :D

Thameesan said...

ဟင္..ကူညီမ်ားေတာင္းမလားစဥ္းစားပါတယ္ း)))
ျပည္ပေရာက္ျမန္မာေတြတြက္..
မွတ္သားစရာပါပဲကိုရင္ေရ...
ေဘာလုံးပြဲေၾကာင္းေတာ့
သိပ္နားမလည္ဘူးရွင့္
စိတ္ေတာ့.၀င္စားတယ္ းD

ေမာင္သီဟ said...

သတိေတာ႔ထားေမာင္ရင္ေရ...
က်ဳပ္နဲ႔က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းခ်င္းတစ္ေယာက္လည္း လိမ္ၿပီးေငြေလွ်ာက္ေတာင္းေနတဲ႔ လူနင္ဂ်ာတစ္ေယာက္ကုိ ကုိတာရုိင္ယာနဲ႔မုိင္းဒင္းတပတ္လိုက္ဖူးတယ္ တကယ္ဒုကၡေရာက္ေနတယ္ထင္ၿပီး ကူလုိက္တာ ေနာက္ရက္ေတြမွာပါ လုိက္လိမ္ေနတာေတြ႔လို႔ ကံဆုိးခ်င္ေတာ႔ ကုိယ္ကဘာမွမလုပ္ေသးဖူး အရင္ရက္ေတြက ေတာင္းခဲ႔တဲ႔သူကုိ သူ႔ဖာသာသူမမွတ္မိပဲ အစ္ကုိတုိ႔ကဗမာလား ပခုံးပုတ္လာေမးမိတယ္ေလ ေဒါခြီးၿပီးေျပာရင္းလမ္းေလွ်ာက္ေနတာ သူ႔တြင္းသူတူးမိမွာေတာ႔ က်ဳပ္တုိ႔လည္း သူနဲ႔ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာ စိန္ေျပးတမ္းကစားျဖစ္သြားတယ္ က်ဳပ္ကလူဖလံေလးဆုိေတာ႔ ဂုတ္ဆြဲၿပီးႏွာႏုႏွစ္ခ်က္ပဲဆင္႔ရုိက္လုိက္ရတယ္ ဒါေပမယ္႔ မတန္ပါဖူးေမာင္ရင္ ျပန္ေတြးေတြးၿပီး သနားမိတဲ႔စိတ္က ကုိယ္႔ဟာနဲ႔ကုိယ္ျပန္ျပန္နာရသပါ႔

သတိေတာ႔ထားေခ် ေနာက္တခုက လူမ်ဳိးျခားေတြထက္ ကုိယ္႔အခ်င္းခ်င္းက ပုိေၾကာက္စရာေကာင္းလွတယ္ ေတြ႔ဖူးႀကံဳဖူးမုိ႔ သတိေပးရျခင္းပါ

ေမာင္ဘႀကိဳင္

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

အာလပသလာပေလးနဲ႕အတူ အကိုေၿပာတဲ႕ သတင္းေကာင္းေလး ဘေလာ့ထဲ လွည့္ေၾကၿငာ မွပဲ...:P:P ....

ဘုိျဖဴ said...

ကြ်န္ေတာ္လဲ ခဏခဏ ၾကဳံဖူးတယ္

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ရုိးေနျပီ အျမဲေတြ႕ေနရလုိ႔ပါ
ေ၀းေ၀းေရွာင္ေနတာေကာင္းတယ္

Han Kyi said...

အလုပ္မအားလြန္းလို႔သာ...အားမ်ားအားရင္ျဖင့္ ကိုရင္တို႔နဲ႔ တစ္ပြဲတစ္လမ္းေတာ့ ေတြ႕လိုက္ခ်င္သပ...၈.၀.၁ ကစားကြက္နဲ႔ အေသထိုင္ကစားၿပီး ဂိုးေပါက္ကို အဂၤေတနဲ႔ကို အေသကိုင္ထားလိုက္မယ္...ႀကိဳက္သေလာက္သာ ရွဴးေပေရာ့...

ညီရဲသစ္ said...

ကိုရင္ေရ ကူညီတိုင္း မေကာင္းဘူးဗ်ဳိ ့ကၽြန္ေတာ္လဲ ကိုယ္ေတြ ့ၾကံဳထားဖူးေတာ့ ခဲမွန္ဖူးတဲ့ စာသူငယ္လို ျဖစ္ေနတယ္။

ေဘာလံုးပြဲေတာ့ စိတ္ဝင္စားသဗ်ဳိ ့...

ကုိေအာင္ said...

အလာပ ..သလာပေတြ လာေ၇ာက္ ဖတ္၇ွဳသြားပါတယ္ ...

blackroze said...

ကိုရင္ကဘဲဥနဲ႕ေအာက္ေျခမွာဆိုေတာ့
ဂ်ယ္ရီပစ္ပစ္ အက္ဖ္စီက..
ဘဲဥကြဲထားေသးတယ္ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့..
ဟူးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ေတာ္ပါေသးရဲ႕
ဘဲဥကြဲသြားလို႕..

sosegado said...

ခုလုိသတိေပးေရးထားတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ၾကံဳေတြ႔ဘူးပါတယ္၊
ၾကံဳခဲ့ရတာေလးနဲ႔ လူေတြကုိ မကူညီေတာ့ဘူးဆုိရင္ေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး
ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးကူညီ ဒါမွာမဟုတ္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကူညီသင့္ပါတယ္။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ ကူညီတတ္တဲ႔ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အက်င္႕ေကာင္းကို ဖ်က္ဆီးၾကတဲ႔သူေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ မၾကာခန ၾကံဳလာရတဲ႔အခါ အဲဒီလူေတြမွာ ကူညီခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြ ေလ်ာ႕နည္းကုန္ၾကရတာ တကယ္ကို ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းပါတယ္။
တကယ္႕တကယ္စိတ္ထားေကာင္းျပီး အကူအညီလိုအပ္ေနတဲ႔သူအေတြအတြက္ အခက္အခဲ ေတြ႔သြားၾကရပါတယ္
ဒါဟာ အဲဒီ ကူညီတတ္တဲ႔သူေတြရဲ႕ ေလ်ာ႕နည္းသြားတဲ႔စိတ္ကို အျပစ္မတင္မိပါဘူး. အကူအညီကို တလြဲသံုးစားလုပ္ျပီး ေစာ္ကားသြားတဲ႔ လူ႕ အႏၶေတြကိုသာ အျပစ္တင္ရမွာပါ။ ဒီလိုလူေတြရဲ႕ဘဝဟာလည္း ဘယ္ေတာ႕မွ လွမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဟား ဟား ဟား။
ကုိရင္.. ဘာအခုမွ ေၾကာက္ပါၿပီလဲ။ ေအာ္..ကုိရင္ ကုိရင္.. ကုိရင္က ေဘာလုံး မကန္ဘဲ ဘယ္အလုံးေတြ သြားကန္ေနမွန္းမွ မသိတာ။

ေတာက တက္လာတဲ့ သူႀကီးမင္းေတာင္ ဇယားထိပ္ေရာက္ေနတယ္ဆုိေတာ့ ကုိရင့္ ကစားကြက္ေတြက ေတာက ကစားကြက္ေတြထက္ေတာင္ ပိန္းေနပါလား။ သနားစရာ။ သြပ္ သြပ္ သြပ္။ း)


ဘာေျပာေျပာ ေအာက္က သီအုိရီေလးေတာ့ အရမ္းႀကိဳက္တယ္ဗ်ိဳ႔႔။ တကယ္မွန္ေနတာကုိး။

“လူတစ္ေယာက္ဟာ လိုအပ္တာထက္ သူလုပ္နိုင္တာထက္ ေလွ်ာ့ၿပီးေၿပာေနရင္ အဲဒီလူ ဟာ မိမိေနာက္ေက်ာကို ဓါးနဲ႔ထိုးတတ္တယ္”


ဒါနဲ႔...ကုိရင္.. စကားမစပ္။
ဘာစီလုိနာဆုိတာ ဂ်ာမနီအသင္းလား ဘရာဇီးအသင္းလား။ သူႀကီးမင္းက ေဘာလုံး ဗဟုသတ သိပ္မရွိေတာ့ ေကာင္းေကာင္း မကြဲဘူး။

ကိုရင္ said...

ဒါကေတာ့ ရဲြ ႔တဲ့သေဘာ ၿဖစ္သြားၿပီ..ဘာဆာဆိုတာ အဂၤလန္ အသင္းေလ..မသိဘူးလား..အခု ယူရိုပါလိဂ္ ၀င္ကန္ဖို႔ လုပ္ေနတယ္...အဟတ္..အဟတ္.. :D

အမ္တီအန္ said...

ဒီပို႔စ္ေလးဖတ္ၿပီး စာနာစိတ္နဲ႔ အျပည့္အ၀ နားလည္ဘူးတယ္။ သေဘာေကာင္းတာ၊ အားနာတာကို အခြင့္အေရးယူၿပီး အသံုးခ်ခံရတာမ်ဳိး ႀကံဳဘူးတယ္ ကိုရင္ေရ..။ ဒီလိုလူစားမ်ဳိးေတြက တစ္ခါဆက္ဆံ ဆယ္ခါလန္ ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။ ေ၀ါင္ေ၀ါင္ေရွး...ေ၀းေ၀းကသာ ေရွာင္လိုက္ပါ..။ သူတို႔အတြက္လည္း နယ္ေျမတျဖည္းျဖည္းက်ဥ္းသြားမွာပါ..။

အိမ္မက္ေစရာ said...

ဖတ္မွတ္သြားတယ္...း)

ညိမ္းႏိုင္ said...

ဟင္...ဘယ္ႏွာ က်ဳပ္ကိုဆြဲထည့္ရသတုန္း...ကိုရင္...၊
က်ဳပ္လည္း ခင္ညားႀကီးေျပာသမွ်လိုက္လုပ္ရသူပဲေလ..၊
ဘာမွနားလည္ဝူး.....၊ကိုရင္လူဇိုးးးးးးးးးး။

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...