Monday, August 22, 2011

အခ်ိန္မွီသာျပင္ဆင္ခြင္႕မရွိခဲ႕ရင္


ဘာေတြျပင္ျပီးျပီလဲ
...............................
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ထပ္ခါထပ္ခါေမးလုိက္မိသည္.။
ဘာမွမျပင္ဆင္ရေသးပါ။
ထိုခရီးကိုသြားဖို႕ရာ....
ေကာင္းမြန္စြာျဖင္႕ထြက္ခြာခ်င္သလို  ေကာင္းမြန္စြာျဖင္႕ေရာက္ခ်င္ပါသည္။
ထိုခရီးရွည္ၾကီးသို႕သြားရန္ တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္လာေခ်ျပီ။။။
ေသခ်ာစြာမျပင္ဆင္ရေသးပါ။။
အရႈပ္မ်ားလုပ္ျပီး အလုပ္မ်ားရႈပ္ေနခဲ႕သည္ဟု ဆင္ေျခအျပည္႕ရွိေနသည္။
ရုတ္တရက္ခရီးထြက္ရလွ်င္ မခက္ေပေလာ ..

မၾကာခနထိုခရီးရွည္ၾကီးသို႕ ထြက္ခြာရန္ ႏို႕တစ္စာရေနခဲ႕သည္ေသာ္လွ်င္မွ
 ဘာအတြက္ေၾကာင္႕ၾကိဳတင္မျပင္ဆင္ထားသနည္းဟု ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ေမးခြန္းျပန္ထုတ္မိပါသည္။
ကိုယ္႕ေရွ႕မွသူမ်ား ကိုယ္ေနာက္မွသူမ်ား သည္ခရီးကို ျဖဳန္းခနဲထထသြားၾကသည္။
သူတို႕ေရာ ဘာေတြျပင္ဆင္ခြင္႕ရလိုက္ၾကပါသနည္း ...
ရလိုက္ဟန္မတူေခ်....

ထိုခရီး၏ အဆံုးတြင္ ဘယ္လိုပံုစံႏွင္႕ေရာက္ရွိသြားၾကျပီလဲ .. ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နည္းေအာင္လုပ္ယံုေလာက္ႏွင္႕ေတာ႕လံုေလာက္ခ်င္းမရွိေသးဟု  ျပန္သံုးသပ္မိေတာ႕
ေၾသာ္ ပတ္၀န္းက်င္ကိုလဲတဖန္ျပန္ငဲ႕ၾကည္႕မိ ....
 ခ်စ္ေသာသူမ်ားကိုလဲ   လက္တြဲေခၚယူ အသိိေပးခ်င္သည္။
ထိုခရီးကိုၾကိဳျပင္ဖို႕ ... ...။
သူတို႕ကို တြဲေဖာ္ညီလွ်က္ ေကာင္းရာသို႕ေရာက္ခ်င္ေသးသည္။
သည္ေလာက သည္ အပူေတြၾကား လက္လြတ္စပယ္ မထားခဲ႕ႏိုင္။
ထိုသည္ကပင္ ေလာဘေပေလာ ေမာဟေပေလာ  ကုိယ္ကိုတိုင္ပင္ စံုမက္ေနရွာေသးသည္။
ေၾကြးေဟာင္းလဲေက်ခ်င္ေသးသည္ .မျမင္ရေသးေသာေၾကြးသစ္ကေလးလဲခ်ခ်င္ေနေသးသည္..
ထိုမ်ားေနာက္မွာသြားခ်င္ပါသည္ဟု ပုထုဇဥ္သဘာ၀ ေတာင္းဆုကေလးႏွင္႕လာသည္။
လူဟူေသာအေျဖေလးႏွင္႕ ေစာဒကတက္သည္။
 သာသနာေခတ္ ၂၅၀၀  ေက်ာ္ေလျပီ။
ကပ္ေဆးေနေသာကမၻာ၀ယ္ ကိုယ္သည္ ဘယ္သုိ႕ဘယ္ပံုႏွင္႔ သည္ခရီးကို သြားလိုက္ရမည္နည္း။။
ေသခ်ာစြာမသိႏိုင္ေသးသေရြ႕ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ဖုိ႕ေတာ႕လိုအပ္ေနပါျပီ။
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ေဒါသ ေမာဟမ်ားႏွင္႔ ပူေလာင္လိုက္ ငိုေၾကြးလိုက္ ႏွင္႕ ကုိယ္သြားမည္႕ရက္ကို ကိုယ္ေမ႕ထားသည္။
ဘုရားသားေတာ္ သာသနာ႕အာဇာနည္မ်ားေပၚလာလိုက္သည္မွာ အမ်ားအျပား ...
ေဟာၾကားလိုက္သည္႕တရားေတာ္မ်ား ဒုႏွင္႕ေဒး ...
ဘယ္တရားေတာ္တိုင္း လုိက္နာက်င္႕သံုးျပီပါျပီလဲ ...
ကံဘယ္ႏွစ္ပါးျမဲျပီလဲ ..
အလကားရေသာအြန္လိုင္းႏွင္႕ အကုန္သိႏိုင္ေသာ ဂူဂဲၾကီးပဲအျပစ္တင္ရန္မလို ..
ကိုယ္သည္သာလွ်င္ အဓိကလို႕ ျပန္ေတြး လိုက္လွ်င္ အခ်ိန္မွ ရေသးရဲ႕လား လံုေလာက္ပါဦးမလားဆိုသည္႕
သံသယစိတ္ကေလးႏွင္႕ ..
စိတ္ထားျဖဳယံုတစ္ခုထည္းႏွင္႕ေတာ႕ လိုရာခရီးကိုေရာက္မယ္မထင္ေခ် ...
အပတ္စဥ္ ဟိုဟိုသည္သည္ သြားရန္ေတာ႕ ျပင္၏.
သို႕ေသာ္ ထိုခရီးအတြက္မူ နည္းနည္းေလးမွၾကိဳျပင္ေကာင္းမရွိခဲ႕ေခ်...
 ေမာဟ စိတ္ႏွင္႕ေသာကေရာက္သည္။
အတၱႏွင္႕ပူပန္သည္.
ဘယ္လိုစားပါလိမ္႔ ဘယ္လိုေနပါလိမ္႔ အိပ္ေရာေပ်ာ္ရဲ႕လား  ဘယ္ေတြသြားေနပါလိမ္႔ ..
ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ေမးျပီး အေျဖကိုၾကားႏိုင္ရန္ၾကိဳးစား၏။။
သို႕ေသာ္  ဘယ္လုိသြားမလဲ ဘယ္လိုျပင္ရမလဲ ဘယ္လုိ အသိေပးရမလဲဟု
တခါမွမေတြးခဲ႕ဖူးသည္ မဟုတ္ေတာင္ မၾကာခဏ မေတြးမိေခ်..
လူသည္ သူ႕အသားသာစားခ်င္သည္ .ကိုယ္႕အသားေတာ႕နာမွာေၾကာက္သည္ ။
ဒါကလဲလူ႕သေဘာ ..
အခ်စ္သေဘာႏွင္႕ ျပန္စားမိေသာအသားကို လူအႏၶတို႕ ၏ ရက္စက္မႈ၌ ျမင္ေတြ႕ရျပန္သည္။
ေသြးသံရဲရဲ အရိုးေခါင္းတို႕အား ရဲဒင္းျဖင္႕ခုတ္ျဖတ္ေရာင္းခ်ေနသည္ကို ျမင္ရသည္႕တခန၌
တရားရမိသည္..
အျပန္ခရီး ၌ အသုဘတစ္ခုကိုျမင္သည္႕တခန..အသိ၀င္သည္လားမဆိုႏိုင္..
သြားေလသူကို ေျမျမႈပ္ေနစဥ္ ကိုယ္ေရာမသြားရသည္႕အတိုင္း ၀ိုင္းၾကည္႕ေနၾကေသးသည္။
သူ႕အသားကိုစားခ်င္ေတာ႕သူ႕အသက္ကိုသတ္သည္.
သူ႕ဥစၥာကိုလိုခ်င္ေတာ႕ သူ႕ပစၥည္းကိုခိုးသည္။
ကိုယ္႕စကားကိုယံုေစလိုလို႕ သူ႕ကိုလိမ္ညာသည္။

အဆံုးသတ္ေတာ႕ ဘာေကာင္းသလဲ ျပန္ေတြးၾကည္႕ေတာ႕
တခုမွ အက်ိဴးအျမတ္မရွိ.....။
အမ်ားမိုးခါးေရေသာက္တိုင္း ကိုယ္ေသာက္ေနမည္ေလာ..


ေမးသင္႕ျပီ ..အေျဖရွိသင္႕ျပီ..ၾကိဳျပင္သင္႕ျပီ..။
 ဘာ႕အတြက္ေၾကာင္႕ ဓမၼာစၾကာသုတ္ေတာ္ကို ေန႕တိုင္းရြတ္ပါလွ်က္ႏွင္႕
အပၸမာေဒထ သမၼာေဒထ ကို ေမ႕ေလ်ာ႕ေနမိပါသနည္း ..
ျပန္ေမးမိသည္။

ဘာ႕ေၾကာင္႕ေမ႕ေလ်ာ႕ထားျပီး အပူမ်ားႏွင္႕ေလာင္ကၽြမ္းေနမိပါသနည္း။။။
ဘာမွမျပင္ရေသးပါ .ဘာမွပါမည္မဟုတ္ပါ..။ .
အသိတရား၀င္လွ်င္ သတိတရားကပ္ဖို႕လိုေနေခ်ျပီ..။
သတိကပ္လွ်င္ ျပင္ဆင္ဖို႕ အခ်ိန္ယူႏိုင္သည္..
အခ်ိန္ရလွ်င္ အသြားေကာင္းႏိုင္မည္ ..
အသြားေကာင္းဖို႕ အခ်ိန္ေပးရေပဦးေတာ႕မည္..။
ေသခ်ာသည္က ျပင္ဆင္ဖို႕ေတာ႕လိုအပ္ျပီ...

အခ်ိန္မွီသာျပင္ဆင္ခြင္႕မရွိခဲ႕လွ်င္ ..................................


မဒမ္ကိုး
 ၅း၃၀ မိနစ္
တနလာၤေန႕
၂၂/၈/၂၀၁၁







9 comments:

စံပယ္ခ်ိဳ said...

လူတစ္ခ်ဳိ႔က ဘုရားေဟာတဲ႔က်မ္းကုိ
လုိက္နာတယ္။
လူတစ္ခ်ဳိ႔က ေနတုိင္းဘုရားဦးခ်တယ္...
ဒါေပမယ္႔ ဘုရားရဲ့ က်မ္းကုိလုိက္နာဖုိ႔
ေမ႔ေနတယ္။ က်မ္းကုိလုိက္နာတဲ႔သူက
ဘုရားကုိ ဦးခ်ဖုိ႔ေမ႔ေနတယ္....
ႏွစ္မ်ဳိးလုံးကုိ လုိက္နာရင္ေတာ႔အေကာင္း
ဆုံးပါပဲ...
jas ကေတာ႔ ႏွစ္မ်ဳိးလုံးကုိ ခဏခဏ
ေမ႔ေနတတ္ပါတယ္...
ခ်မ္းေၿမ့ပါေစရွင္။

Han Kyi said...

အင္း...ေမ့ပင္ေအာက္မွာ ေမ့သီးေတြစားၿပီး ေမ့ျခင္းႀကီးေမ့ရင္းနဲ႔ပဲ တစ္ရက္တစ္ရက္ကုန္သြားတာပါပဲေလ...ကိုယ္ကေမ့ေပမယ့္ ေသမင္းက အေတာ္မွတ္ညာဏ္ေကာင္းတာကလား...ဒီပုဂၢဳိလ္ႀကီး သတိေမ့ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရရင္ ေကာင္းမလဲမသိ...

kokoseinygn said...

မေမ႔ မေလွ်ာ႔ေသာအားၿဖင္႔ က်င္႔ႀကံ
ႀကိဳးကုပ္..အားထုတ္ႀကပါစို႔...မဒမ္ကိုး..ေ၇
ကာလေလးေတြ တိုလြန္းလို႔ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္
ေနသြားပါလို႔....မွာပါရေစ

မအိမ္သူ said...

ဒီခရီးအတြက္က အၿမဲတမ္းျပင္ဆင္ထားရမွာ.. အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ျပင္ဆင္တဲ့ဆီ မေရာက္ၾကတာဆိုးပါတယ္ကြယ္... း(

Cameron said...

လူတိုင္းမေမ့အပ္တဲ႔ အရာတစ္ခုပဲ...။ ဘေလာ့ဂါတိုင္းလိုလို ေသျခင္းတရားကို ပံုစံအမ်ိဳးမိ်ဳးနဲ႔ေရးတာဖတ္ဖူးတယ္....။


ခင္တဲ႔
မိုးေငြ႔

blackroze said...

မေမ့သင့္တဲ့အရာပါဘဲ

ဒါေပမဲ့အမရယ္..
အဲဒီအခ်ိန္မွီျပင္ဆင္ဖို႕ဆိုတာႀကီးကို
ိုေမ့ေနတတ္တာ...

ခ်စ္တဲ့ညီမ Blackroze

ကိုရင္ said...

အင္း..
ကိုရင္လည္း ဘာမွ မၿပင္ရေသးဘူး မဒမ္ေရ..
ေမ့ေနတာလည္း ပါတယ္..ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို ေအာက္ေမ့ထားတာ..ဟဟ

ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၿပင္ေတာ့ ၿပင္ရေတာ့မယ္..
အသက္ေတြ ၾကီးသေလာက္ အကုသိုလ္ကလည္း ဆတိုးတက္လာေနတယ္..
ဒြတ္ခ ဒြတ္ခ..

by da way..
သီလရွင္ေတာ့ မ၀တ္တြားနဲ႔ဗ်ာ..၀တ္သြားလို႔ကေတာ့ နာေနတဲ့ လမ္းထဲ ဆန္လႈဳခံ မၾကြနဲ႔..
ဒါပဲ

ကိုရင္

ပန္းခ်ီ said...

မဒမ္ေရ..
ဒီမွာလည္း အသိေခါက္ခက္ အဝင္နက္ေနတဲ့တစ္ေယာက္ လာမန္႔ပါတယ္။ ေတြးမိရင္ေတာ့ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္..ဘာမဟုတ္တာေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနတတ္လြန္းလုိ႔..။

ခင္မင္တဲ့
ရူပါလန္းေသာ ဘလာေဂၚ း))

Anonymous said...

ဒမ္ကေလး....

ေလာကမွာရွိတဲ့ အရာတိုင္းက အနတၱ သက္သက္ပါ ဘဲကြယ္။စြဲလန္းစိတ္လည္း သိပ္မမ်ားနဲ႔။ ပ်က္စီးလာ တာေတြ ဆုိးယုတ္လာတာေတြ ျမင္ရေလေလ သတိနဲ႔ ေနေနာ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ္သြားရမဲ့လမ္းမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ေလွ်ာက္ရမွာ။ ကိုရင္လည္း ကိုယ္စားေလွ်ာက္ေပးလို႔ မရသလို ေက်ာင္းမွာ လူမရွိမွာစိုးလို႔ ကိုရင္ ကိုေတာ့ထားခဲ့ေပါ့။။ဟဲ ဟဲ


ခင္မင္လွ်က္
အလြမ္းျမိဳ႕

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...