အခ်ိန္မွီသာျပင္ဆင္ခြင္႕မရွိခဲ႕ရင္

ဘာေတြျပင္ျပီးျပီလဲ

...............................

ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ထပ္ခါထပ္ခါေမးလုိက္မိသည္.။

ဘာမွမျပင္ဆင္ရေသးပါ။

ထိုခရီးကိုသြားဖို႕ရာ....

ေကာင္းမြန္စြာျဖင္႕ထြက္ခြာခ်င္သလို  ေကာင္းမြန္စြာျဖင္႕ေရာက္ခ်င္ပါသည္။

ထိုခရီးရွည္ၾကီးသို႕သြားရန္ တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္လာေခ်ျပီ။။။

ေသခ်ာစြာမျပင္ဆင္ရေသးပါ။။

အရႈပ္မ်ားလုပ္ျပီး အလုပ္မ်ားရႈပ္ေနခဲ႕သည္ဟု ဆင္ေျခအျပည္႕ရွိေနသည္။

ရုတ္တရက္ခရီးထြက္ရလွ်င္ မခက္ေပေလာ ..

မၾကာခနထိုခရီးရွည္ၾကီးသို႕ ထြက္ခြာရန္ ႏို႕တစ္စာရေနခဲ႕သည္ေသာ္လွ်င္မွ

 ဘာအတြက္ေၾကာင္႕ၾကိဳတင္မျပင္ဆင္ထားသနည္းဟု ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ေမးခြန္းျပန္ထုတ္မိပါသည္။

ကိုယ္႕ေရွ႕မွသူမ်ား ကိုယ္ေနာက္မွသူမ်ား သည္ခရီးကို ျဖဳန္းခနဲထထသြားၾကသည္။

သူတို႕ေရာ ဘာေတြျပင္ဆင္ခြင္႕ရလိုက္ၾကပါသနည္း ...

ရလိုက္ဟန္မတူေခ်....

ထိုခရီး၏ အဆံုးတြင္ ဘယ္လိုပံုစံႏွင္႕ေရာက္ရွိသြားၾကျပီလဲ .. ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ နည္းေအာင္လုပ္ယံုေလာက္ႏွင္႕ေတာ႕လံုေလာက္ခ်င္းမရွိေသးဟု  ျပန္သံုးသပ္မိေတာ႕

ေၾသာ္ ပတ္၀န္းက်င္ကိုလဲတဖန္ျပန္ငဲ႕ၾကည္႕မိ ....

 ခ်စ္ေသာသူမ်ားကိုလဲ   လက္တြဲေခၚယူ အသိိေပးခ်င္သည္။

ထိုခရီးကိုၾကိဳျပင္ဖို႕ ... ...။

သူတို႕ကို တြဲေဖာ္ညီလွ်က္ ေကာင္းရာသို႕ေရာက္ခ်င္ေသးသည္။

သည္ေလာက သည္ အပူေတြၾကား လက္လြတ္စပယ္ မထားခဲ႕ႏိုင္။

ထိုသည္ကပင္ ေလာဘေပေလာ ေမာဟေပေလာ  ကုိယ္ကိုတိုင္ပင္ စံုမက္ေနရွာေသးသည္။

ေၾကြးေဟာင္းလဲေက်ခ်င္ေသးသည္ .မျမင္ရေသးေသာေၾကြးသစ္ကေလးလဲခ်ခ်င္ေနေသးသည္..

ထိုမ်ားေနာက္မွာသြားခ်င္ပါသည္ဟု ပုထုဇဥ္သဘာ၀ ေတာင္းဆုကေလးႏွင္႕လာသည္။

လူဟူေသာအေျဖေလးႏွင္႕ ေစာဒကတက္သည္။

 သာသနာေခတ္ ၂၅၀၀  ေက်ာ္ေလျပီ။

ကပ္ေဆးေနေသာကမၻာ၀ယ္ ကိုယ္သည္ ဘယ္သုိ႕ဘယ္ပံုႏွင္႔ သည္ခရီးကို သြားလိုက္ရမည္နည္း။။

ေသခ်ာစြာမသိႏိုင္ေသးသေရြ႕ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ဖုိ႕ေတာ႕လိုအပ္ေနပါျပီ။

ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ေဒါသ ေမာဟမ်ားႏွင္႔ ပူေလာင္လိုက္ ငိုေၾကြးလိုက္ ႏွင္႕ ကုိယ္သြားမည္႕ရက္ကို ကိုယ္ေမ႕ထားသည္။

ဘုရားသားေတာ္ သာသနာ႕အာဇာနည္မ်ားေပၚလာလိုက္သည္မွာ အမ်ားအျပား ...

ေဟာၾကားလိုက္သည္႕တရားေတာ္မ်ား ဒုႏွင္႕ေဒး ...

ဘယ္တရားေတာ္တိုင္း လုိက္နာက်င္႕သံုးျပီပါျပီလဲ ...

ကံဘယ္ႏွစ္ပါးျမဲျပီလဲ ..

အလကားရေသာအြန္လိုင္းႏွင္႕ အကုန္သိႏိုင္ေသာ ဂူဂဲၾကီးပဲအျပစ္တင္ရန္မလို ..

ကိုယ္သည္သာလွ်င္ အဓိကလို႕ ျပန္ေတြး လိုက္လွ်င္ အခ်ိန္မွ ရေသးရဲ႕လား လံုေလာက္ပါဦးမလားဆိုသည္႕

သံသယစိတ္ကေလးႏွင္႕ ..

စိတ္ထားျဖဳယံုတစ္ခုထည္းႏွင္႕ေတာ႕ လိုရာခရီးကိုေရာက္မယ္မထင္ေခ် ...

အပတ္စဥ္ ဟိုဟိုသည္သည္ သြားရန္ေတာ႕ ျပင္၏.

သို႕ေသာ္ ထိုခရီးအတြက္မူ နည္းနည္းေလးမွၾကိဳျပင္ေကာင္းမရွိခဲ႕ေခ်...

 ေမာဟ စိတ္ႏွင္႕ေသာကေရာက္သည္။

အတၱႏွင္႕ပူပန္သည္.

ဘယ္လိုစားပါလိမ္႔ ဘယ္လိုေနပါလိမ္႔ အိပ္ေရာေပ်ာ္ရဲ႕လား  ဘယ္ေတြသြားေနပါလိမ္႔ ..

ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ေမးျပီး အေျဖကိုၾကားႏိုင္ရန္ၾကိဳးစား၏။။

သို႕ေသာ္  ဘယ္လုိသြားမလဲ ဘယ္လိုျပင္ရမလဲ ဘယ္လုိ အသိေပးရမလဲဟု

တခါမွမေတြးခဲ႕ဖူးသည္ မဟုတ္ေတာင္ မၾကာခဏ မေတြးမိေခ်..

လူသည္ သူ႕အသားသာစားခ်င္သည္ .ကိုယ္႕အသားေတာ႕နာမွာေၾကာက္သည္ ။

ဒါကလဲလူ႕သေဘာ ..

အခ်စ္သေဘာႏွင္႕ ျပန္စားမိေသာအသားကို လူအႏၶတို႕ ၏ ရက္စက္မႈ၌ ျမင္ေတြ႕ရျပန္သည္။

ေသြးသံရဲရဲ အရိုးေခါင္းတို႕အား ရဲဒင္းျဖင္႕ခုတ္ျဖတ္ေရာင္းခ်ေနသည္ကို ျမင္ရသည္႕တခန၌

တရားရမိသည္..

အျပန္ခရီး ၌ အသုဘတစ္ခုကိုျမင္သည္႕တခန..အသိ၀င္သည္လားမဆိုႏိုင္..

သြားေလသူကို ေျမျမႈပ္ေနစဥ္ ကိုယ္ေရာမသြားရသည္႕အတိုင္း ၀ိုင္းၾကည္႕ေနၾကေသးသည္။

သူ႕အသားကိုစားခ်င္ေတာ႕သူ႕အသက္ကိုသတ္သည္.

သူ႕ဥစၥာကိုလိုခ်င္ေတာ႕ သူ႕ပစၥည္းကိုခိုးသည္။

ကိုယ္႕စကားကိုယံုေစလိုလို႕ သူ႕ကိုလိမ္ညာသည္။

အဆံုးသတ္ေတာ႕ ဘာေကာင္းသလဲ ျပန္ေတြးၾကည္႕ေတာ႕

တခုမွ အက်ိဴးအျမတ္မရွိ.....။

အမ်ားမိုးခါးေရေသာက္တိုင္း ကိုယ္ေသာက္ေနမည္ေလာ..

ေမးသင္႕ျပီ ..အေျဖရွိသင္႕ျပီ..ၾကိဳျပင္သင္႕ျပီ..။

 ဘာ႕အတြက္ေၾကာင္႕ ဓမၼာစၾကာသုတ္ေတာ္ကို ေန႕တိုင္းရြတ္ပါလွ်က္ႏွင္႕

အပၸမာေဒထ သမၼာေဒထ ကို ေမ႕ေလ်ာ႕ေနမိပါသနည္း ..

ျပန္ေမးမိသည္။

ဘာ႕ေၾကာင္႕ေမ႕ေလ်ာ႕ထားျပီး အပူမ်ားႏွင္႕ေလာင္ကၽြမ္းေနမိပါသနည္း။။။

ဘာမွမျပင္ရေသးပါ .ဘာမွပါမည္မဟုတ္ပါ..။ .

အသိတရား၀င္လွ်င္ သတိတရားကပ္ဖို႕လိုေနေခ်ျပီ..။

သတိကပ္လွ်င္ ျပင္ဆင္ဖို႕ အခ်ိန္ယူႏိုင္သည္..

အခ်ိန္ရလွ်င္ အသြားေကာင္းႏိုင္မည္ ..

အသြားေကာင္းဖို႕ အခ်ိန္ေပးရေပဦးေတာ႕မည္..။

ေသခ်ာသည္က ျပင္ဆင္ဖို႕ေတာ႕လိုအပ္ျပီ...

အခ်ိန္မွီသာျပင္ဆင္ခြင္႕မရွိခဲ႕လွ်င္ ..................................

မဒမ္ကိုး

 ၅း၃၀ မိနစ္

တနလာၤေန႕

၂၂/၈/၂၀၁၁