Monday, April 16, 2012

ဂ်ာရစ္ႏွင္႕ မွတ္ပလားဟဲ႕ သၾကၤန္

 
သၾကၤန္နားနီးလာေတာ႕ တူးပို႕သံေလးေတြ ဟိုနားၾကားရသည္နားၾကားရ... ေဖ့ဘြတ္ေပၚတြင္လည္း ပိေတာက္ပန္းေလးေတြ ငုပန္းေလးေတြ ဟိုနားျမင္ရ၊ သည္နားျမင္ရ...သၾကၤန္က်ရင္ ဘာလုပ္မကြ ဆိုတဲ့ ၾကိမ္းေမာင္းသံေလးေတြလဲ ဟိုနားၾကားရ သည္နားၾကားရ..သည္ႏွစ္ေတာ့ၿဖင့္ ဘယ္လမ္းမွာ မဏႅပ္အမ်ားဆံုး..အဲနားက ပိုစည္မွာဆိုတဲ့ ခန္႔မွန္းသံေလးေတြလဲလည္း ဟိုဟိုသည္သည္ပ်ံ ႔၀ဲလို႔ ..တကယ္တမ္းသၾကၤန္က်လာေတာ့ ေအာင္မေလး ေၾကာက္စရာဓာတ္ပံုမ်ားကသာ ပလူပ်ံလာသည္။ တရုတ္ကားထဲကလိုေျပာရရင္ေတာ႕ မခံယူ၀ံ့ပါဘူး မဟုတ္ဘူး .. မျမင္၀ံပါဘူး မျမင္၀ံ့ပါဘူး ။


ၿမန္မာတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ သၾကၤန္ကိုဘယ္လိုျမင္သလဲ ဘယ္လိုခံစားသလဲလို႕ေမးလာလွ်င္ ဘယ္လိုေျဖမလဲဟု အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ စဥ္းစားခဲ႕ဖူးသည္။
စိတ္ရွိတိုင္းေျဖလိုက္ပါမူ ၾကားရသူပင္ စိတ္မွႏွံ႕ေသးရဲ႕လားဟု ထင္မွတ္စရာရွိ၏။အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရပါလွ်င္ ဂ်ာရစ္သည္ သၾကၤန္ကိုႏွစ္သက္ပါ၏။ သၾကၤန္ကိုနွစ္သက္ေသာ္လည္း ေရစိုေနျခင္းကိုမူ မႏွစ္သက္ပါေခ်။


ေရေၾကာက္သူျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း ေရခ်ိဳးလွ်င္ေတာင္မွ က်ီးကန္း ေရပန္းေအာက္ျဖတ္ေျပးသလို ခ်ိဳးတတ္ေသာသူ ဂ်ာရစ္သည္  ၃ ရက္လံုးလံုး ေရစိုေနျခင္းကိုမႏွစ္ျမို႕ပါေခ်။ ထိုသို႕မႏွစ္သက္ ေသာ္လည္း ဂ်ာရစ္သည္ ျမန္မာလူမ်ိဴးမိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားေသာ ျမန္မာလူမ်ိဴး ျဖစ္ေလရာ သၾကၤန္ဆိုသည္ ျမန္႕မာရိုးရာႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္တစ္ခုကို အလိုလိုရင္ဆိုင္ ပိုင္ဆိုင္ရျပီးသာျဖစ္ေလသည္။
ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွစလို႕ ခ်ဴခ်ာသူဂ်ာရစ္သည္ အဆုတ္မေကာင္းေလရာ အေအးလဲၾကာရွည္မခံႏိုင္ေခ်.။

ငယ္ငယ္က ေရျပြတ္ကေလးနွင္႕ လမ္းထိပ္ထြက္ေဆာ႕ခိုင္းလွ်င္ေတာင္ သူမ်ားကေလးမ်ား တေနကုန္တေနခန္းေဆာ႕ေပမင္႕ ဂ်ာရစ္ခင္မ်ာ ၃ နာရီပင္ မျပည္႕ေခ်. တဂတ္ဂတ္ႏွင္႕ မန္ဒါလီေအာ္သလိုေအာ္ကာ  အိမ္ေပၚျပန္ေရာက္လာကာ အ၀တ္လဲျပီးတာနွင္႕ေဆးတန္းေသာက္ရသည္႕ဘ၀သို႕ေရာက္ရေလသည္။ တခုႏွစ္သက္သည္မွာ မူ သၾကၤန္တြင္သူတစ္ပါးလာေပးေသာမုန္႕မ်ားကိုကေလးပီပီ စားေသာက္ရသည္ကိုေတာ႕အင္မတန္ေပ်ာ္ရႊင္ေလသည္။

တျဖည္းျဖည္းအရြယ္ေရာက္လာသည္ႏွင္႕အမွ် ဂ်ာရစ္သည္ ေရထြက္ေဆာ႕ျခင္းအမႈ႕ကိုမျပဴေတာ႕ဘဲ အိမ္၌ သာ စာအုပ္ဖတ္ျခင္း ဘုရားစာက်က္ျခင္း မုန္႕မ်ား၀ိုင္းကူလုပ္ျခင္းျဖင္႕သာ အခ်ိန္ကုန္ေလေတာ႕သည္ ။
ဂ်ာရစ္ကေလး တဆယ္႕ငါးႏွစ္သမီး သို႕ေရာက္ေလေသာ္  ရန္ကုန္သၾကၤန္ႏွင္႕ တိုးေလသည္။ အေမႏွင္႕အေဖလဲရွိ။ ၀မ္းကြဲ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းမ်ားအေဒၚဦးေလးမ်ား စံုသည္႕ႏွစ္ျဖစ္ေလရာ ရန္ကုန္သၾကၤန္ထြက္လည္ၾကရန္လူၾကီးမ်ားက ဆံုးျဖတ္ၾကေလသည္။ ဤသို႕ႏွင္႕ ဂ်ာရစ္သည္လဲ ဂ်င္းပန္ ႏွင္႕တီရွပ္၀တ္.ဂ်င္းဂ်ာကင္ထပ္၀တ္ကာ သူတို႕ႏွင္႕အတူလိုက္ခဲ႕ေလသည္။

ကေလးမ်ားသည္ အလည္တြင္ရပ္ျပီး အကိုမ်ားႏွင္႕ ဦးေလးတို႕သည္ တဖက္တခ်က္တြင္ရပ္ေလသည္.။ အေဖႏွင္႕အေမလဲေနာက္ခန္းတြင္ထိုင္ေလသည္။ မဏပ္မ်ားသို႕ေရာက္ေလေသာ္ ေဘးတန္းတြင္ထိုင္ေသာ အေဒၚအငယ္တို႕အား မီးသတ္ပိုက္ႏွင္႕ ၀ိုင္းထိုးၾကေလရာ ဂ်ာရစ္တို႕ပါ ေရာပုရေလသည္ ။တခ်ိဳ႕လူမ်ားမွာ မူ ေအာက္မွေန၍ လက္မ်ားျဖင္႕အက်ီမ်ားကိုလွန္ျပီး ပိုက္ႏွင္႕ထိုးေလရာ အေဒၚအငယ္ ႏွစ္ေယာက္မွာမူ အတင္းေအာ္ဟစ္ရုန္းေလသည္။ ဦးေလးအငယ္တို႕သည္လဲ မီးသတ္ပိုက္ကိုအတင္းရုန္းျပီး ေအာ္ဟစ္ရ ေလေတာ႕သည္ ။ 

ကားကိုအတင္းေမာင္းေစရန္ ကားေခါင္းေပၚသို ထုခ်ေလသည္။ ကားေမာင္းသည္႕ဦးေလးအၾကီးမွာလဲ အေၾကာက္အကန္ေမာင္းေျပးရေလသည္။ ပဲမ်ားလာေသာအေဒၚအငယ္တို႕သည္ မီးသတ္ပိုက္ေအာက္ မွလြတ္ေလ ေသာ္ မ်က္ႏွာသုပ္ပ၀ါၾကားမွထြက္ေလလွ်င္ တရုတ္ ခ်န္ပန္ဇီးမ်က္ႏွာကဲ႕သို႕ လိမ္းလာေသာ မိတ္ကပ္မ်ားမွာ ဟိုတကြက္ ဒီတကြက္ႏွင္႕ရြဲပလဲေနေတာ႕သည္။ ဆိုးလာသည္ ဒီဇင္ဘာ မ်က္၀န္းနက္ ေလးမ်ားသည္ ပင္လွ်င္ ဇီးကြက္မၾကီးမ်ားပမာ မဲျပီး ျပဴးတူးထြက္ေနေပေတာ႕သည္။

ဂ်ာရစ္သည္ သူတစ္ပါးခံရလွ်င္ အင္မတန္၀မ္းသာသူျဖစ္ရတကား လက္ညိဳးထိုးထိုးျပီးေအာ္ ရီေလသည္.။
အင္းယားလမ္းမွာလူစည္တယ္ အင္းယားလမ္းသို႕ေမာင္းဟု  ဦးေလးအငယ္ကေျပာေလေသာ္ ေမာင္းေလရာ အင္းယားလမ္းမွအလွပေဂးမ်ားႏွင္႕ဆံုေတြ႕ၾကေလသည္။ တြန္႕လိမ္ေခြေခါက္ကာ ကေနၾကေသာ ေမာ္ဒယ္တြန္႕တြန္႕လိမ္မ်ားၾကားတြင္ ဦးေလးအငယ္သည္ေရာ၍ ကေလသည္။ ကေနေသာ ဦးေလးအား ေရပိုက္ျဖင္႕၀ိုင္းထိုးၾကရာ ခမ်ာမွာ တီေကာင္ကိုေရေႏြးေဖ်ာသလိုထြန္႕ထြန္႕လူးကာ ေျပးရေလရာ ေတြ႕ရာကားေပၚေျပးတက္မိသျဖင္႕ ဟိုဘက္မွအေဒၚၾကီးမ်ားမွ ေအာ္ဟစ္ေမာင္းခ်ေလသည္။
ကားေပၚေရာက္ေလေသာ္ ဦးေလးအား ဘူးသီးၾကီးဟု ၀ိုင္းေအာ္ၾကေလသည္။

တခ်ိဳ႕ကားမ်ားမွ အမူးသမားမ်ားသည္ ႏွမခ်င္းမစာမနာေျပာေလ စေလေသာ္ ေဖေဖသည္ စိတ္တုိလာေလရာ အတင္းပင္ ၀ိုင္းထိန္းရေလသည္။ ထိုမွတဆင္႕ ကားတန္းရွည္ၾကီးမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီးေသာ္ ဆူးေလ ဖက္သို႕ေမာင္းေလသည္။ ဆူးေလဖက္သို႕ေရာက္ေသာ္ ဇာတ္လမ္းက စလာေခ်ျပီ ။

“ ၀ွီးးးးးးးးးးးးးး..ေဖာင္းးးးးးးးးးး....အားးးးးးးးးးးးးးးးးး ”

ဂ်ာရစ္ ေဘးမွာရပ္ေနေသာ ညီမ၀မ္းကြဲေလးမ်က္ႏွာကို ေရခဲထုပ္လာမွန္သည္။ ညီမေလးသည္ ေအာ္ငိုသည္။ တခါထဲဖင္ထုိင္က်သြားသည္။ ထိကုန္ျပီ ထိကုန္ျပီဟု ဦးေလးႏွင္႕အကိုေတြက ထေအာ္ျပီး ညီမေလးကို ၀ိုင္းၾကည္႕ေသာ္ ႏွာေခါင္းရိုးတည္႕တည္႕သို႕မွန္ေလရာ ေသြးမ်ားထြက္လာသည္။
ထိုစဥ္  ေရခဲထုပ္မ်ား ဆက္တိုက္က်လာသည္။ ဂ်ာရစ္တို႕ေက်ာကုန္းေတြလဲ ထိ လက္ေတြလဲထိကုန္သည္။ အေဖ အေမႏွင္႕အေဒၚတို႕သည္ သဘက္မ်ားႏွင္႕ ကာျပီး ေခါင္းေတြကို၀ပ္ေနၾကရာ ေက်ာကုန္းေပၚသို႕ ေရခဲထုပ္မာမာၾကီးမ်ား က်ေလရာ အေသနာေလသည္။ ဘယ္လိုမွမခံႏိုင္သည္႕အဆံုး ကားကိုအတင္းေမာင္းထြက္ရေလသည္။

မြန္းလာသျဖင္႕မခံႏိုင္ေသာ ဂ်ာရစ္ ေခါင္းေဖာ္လုိက္ေသာတခဏ တြင္ မ်က္ႏွာႏွင္႕ဂ်ိဳေစာင္းကိုပင္ သံုးေလးခ်က္ဆက္တိုက္ထိေလရာ မ်က္ခံုးကြဲသြားျပီး ဂ်ိဳေစာင္းႏွင္႕ မ်က္ႏွာတျခမ္းပင္ ခ်က္ျခင္းဖူးေယာင္တက္လာေလသည္။ နာလိုက္သည္မွ ေျပာဖြယ္မရွိေခ်။
.ဆက္သြားေသာ္ လံုး၀စိတ္မပါေတာ႕ ။ ေလကတိုက္ေတာ႕ ခ်မ္းတာကတမ်ိဳး မ်က္ႏွာႏွင္႕ဂ်ိဳေစာင္းက ကိုက္လာတာတမ်ိဴးႏွင္႕ ဘယ္လိုမွမေပ်ာ္ႏိုင္ေတာ႕ ။ သို႕ႏွင္႕ ေန႔လည္ျပန္ေတာ႕  အိမ္မွာ အ၀တ္လဲကာ ဒဏ္ရာကိုေဆးထည္႕ျပီး ေနရစ္ခဲ႕လိုက္ေတာ႕သည္။ ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ အနာရွိန္ႏွင္႕ဖ်ားပါေတာ႕သည္။
တခါထည္းကိုမွတ္သြားပါသည္။ သၾကၤန္ဆိုေၾကာက္သြားပါျပီ။ ေျခေရာလက္ေရာ ဆလံသသြားပါသည္။

နဂိုကတည္းက ၀ါသနာအခံမရွိသည္က တစ္ေၾကာင္း .ထိလုိက္သည္႕ဒဏ္ရာမွာ မခ်ဳပ္ယံုတမယ္  ခံလုိက္ရသည္ကတစ္ေၾကာင္းႏွင္႕ သၾကၤန္ေဟ႕ဆိုလွ်င္ အိမ္ထဲတြင္ေအာ္တိုေနျပီးသား ဘ၀သို႕ မည္သူမွ် မတိုက္တြန္းဘဲ ေရာက္ရေလေတာ႕သည္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္ေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႕ တစ္ပါးသူမ်ား ကိုနာက်င္ေစ သည္႕ အျပဳအမူမ်ား ကိုအင္မတန္မွ မုန္းမိသည္။

သၾကၤန္ကိုခ်စ္ေသာ္လည္း သၾကၤန္တြင္းမွာ လူမ်ား၏ အေပ်ာ္သည္ သူတစ္ပါးကိုထိခိုက္ေႏွာက္ ယွက္နာက်င္ေစေလာက္သည္ အထိ လုပ္ၾကျခင္းကို မၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာေၾကာင္႕ လည္းေကာင္း ႏွမခ်င္းမစာမနာ ေျပာဆိုျခင္းကိုမခံႏိုင္႕လို႕ လည္းေကာင္း ဂ်ာရစ္သည္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေက်ာ္ သၾကၤန္ေဟ႕ဆိုလွ်င္ မိဘကလဲ ေျပာစရာမလို ကိုယ္စိတ္ကိုယ္ပင္ထိန္းစရာမလိုေအာင္ ေအာ္တို အိမ္တြင္းေအာင္းျပီးသားျဖစ္ေလသည္ ။
ဆယ္တန္းေအာင္သည္႕ႏွစ္က ပဲခူးတိုင္းမဏပ္တြင္ တပ္မမႈးကေတာ္မွ ဖိတ္သျဖင္႕ ညပိုင္းတြင္ တခါ . တပ္မမႈးမဏပ္ဖြင္႕ပြဲတြင္တခါ ေတာ႕ တက္ကခဲ႕ဖူးေလသည္။ ပရိတ္သတ္အမ်ားၾကီး မွအားေပးတာကို ေပ်ာ္ေသာ္လည္း ေရေလာင္းမခံခ်င္သျဖင္႕ ခ်က္ျခင္းပင္ ကျပီးတာႏွင္႕ အိမ္တန္းေျပးေလေတာ႕သည္။

သၾကၤန္ႏွင္႕ပတ္သတ္ျပီး ဂ်ာရစ္တြင္ သည္ဇတ္လမ္းႏွစ္ပုဒ္သာ ဘ၀မွာမွတ္မွတ္ယယ  ရွိခဲ႕ဖူးေလသည္။  ခုေတာ႕လဲ အသက္ရြယ္ေလးလဲ ရလာျပီမို႕ ပိုလုိ႕ေတာင္ သၾကၤန္ဆို မ်က္စိေနာက္ေနမိသည္လား မေျပာတတ္ ။
 ဂ်ာရစ္ကိုသၾကၤန္ကစားမလားလာေမးလွ်င္ ဂ်ာရစ္ ေအာ္ဟစ္ခါသာ ရင္ထုေျဖလုိက္ခ်င္ပါသည္။

သၾကၤန္ဆို မူးလာၾက တိုၾကရယ္တဲ႕တဖုံ
ကဲလိုက္ၾကမကြဲ႔  အစြမ္း ကုန္ဆိုေလေတာ႕
ေအးေအးသာေနပါေစေတာ႕
ျပန္ေျပာင္း ကာေတြးမိရင္ျဖင္႕
မ်က္ခံုးကစုတ္ ေက်ာကပုပ္ခါ
ဂ်ိဴေစာင္းရယ္ က်ိန္းမိတယ္ေလး ။။။

မဒိုးကန္
၂း၁၅ မိနစ္ (မဟာသၾကၤန္အတက္ေန႕ )
၁၆.၄.၂၀၁၂ (တနလာၤေန႕ )

17 comments:

Han Kyi said...

ေရခဲထုပ္နဲ႔ေပါက္တဲ့ေခတ္တုန္းက ကိုယ္မပါခဲ့တာ ျပန္ေတြးမိတိုင္း ၀မ္းသာတုန္း...အဲဒီေခတ္က မီးကလည္း မမွန္ေတာ့ ေရခဲထုပ္က ေစ်းႀကီးလြန္းေနလို႔မ်ား မ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့တာလားေတာ့ မသိဘူး...ဒါေပမယ့္ အညာေဒသဆိုေတာ့လည္း အႏွီေလာက္ႀကီးေတာ့ မေသာင္းက်န္းဘူးလို႔ မွတ္မိတာပါပဲ...

ေရေဘာလံုးေခတ္တုန္းကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိသား...ဦးဟန္ၾကည္တို႔ ကိုရင္၀တ္ႀကီးနဲ႔ ေရေဘာလံုး စစ္တိုက္ၾကတာေလ...သူမ်ားကိုလည္း မထုရဲေတာ့ ကိုရင္အခ်င္းခ်င္း ထုၾကပါေလေရာ...

ဒီဘက္ေခတ္မွာသာ ေရခဲထုပ္ေခတ္စားေနေသးရင္ ေသဖို႔သာရွိေတာ့...

Anonymous said...

နညီမ ကိုဘယ္ေကာင္ထုတာလဲကြ

မိုးသက္ said...

ဆိုး၀ါးလိုက္တာေနာ့.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီအျဖစ္ေတြျမင္လို႔ ဘယ္မွမသြားဘူး..ေအးေရာ.။

အလြမ္းျမိဳ႕ said...

မ်က္ခံုးကစုတ္ ေက်ာကပုပ္ခါ
ဂ်ိဴေစာင္းရယ္ က်ိန္းမိတယ္ေလး ။။။ ( ဆိုလို႔ လိုက္ရွာၾကည့္တာ ဂ်ာရစ္ေလးမွာ မေတြ႔ဘဲ ကိုရင့္မွာ သြားေတြ႔တယ္။ ဂ်ိဳေစာင္း ကိုေပါ့... က်န္းမာေရးေတာ့ အထူူးဂရုစိုက္ပါ ညီမေလး။ ႏွစ္သစ္မွာလည္း ဒီထက္ မက ပန္းသီး လိေမၼာသီး အသီးအစံုစားႏိုင္ပါေစ။။

ညီလင္းသစ္ said...

မဒိုးကန္ ေျပာတာ အမွန္ပဲဗ်၊ သႀကၤန္မွာ တခ်ိဳ႕လူေတြရဲ႕ စိတ္ေတြက ဘယ္လိုမ်ား မိုက္႐ိုင္း၊ ၾကမ္းၾကဳတ္၊ ရက္စက္သြားၾကလဲ ဆိုတာ နားမလည္ ႏိုင္ဘူး၊ ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေအာင္ မီးသတ္ပိုက္နဲ႔ ထိုးတာကပဲ အေတာ္လြန္ေနၿပီ၊ ဒီၾကားထဲ ေရခဲထုပ္၊ ေရပူေဖာင္းနဲ႔ ထပ္ပစ္ေတာ့ ခံရတဲ့လူ ဘယ္သက္သာ မလဲ၊ ကို္ယ္လည္း တခါမွမသိ၊ ရန္ၿငိႇဳးရန္စလည္း မ႐ွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို သိသိႀကီးနဲ႔ နာက်င္ေအာင္ လုပ္ၿပီး အဲဒီအေပၚမွာ ဟားတိုက္၊ ေပ်ာ္႐ႊင္ႏိုင္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြကို တကယ္အံ့ၾသတယ္..။

စံပယ္ခ်ိဳ said...

သၾကၤ္န္ေတာ႔လည္လုိက္ရေသးတာေပါ႔ေနာ္
မိသားစုနဲ႔လည္ပတ္ရတာ တန္ဖုိးရွိေပမယ္႔လဲ
ဂ်ဳိေစာင္းက က်ိန္းသြားတယ္ေပါ႔
ဟီး----ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေရႊဒုိးေရ

ခ်စ္စံအိမ္ said...

မမေရသၾကၤန္ပုိစ့္ေလဖတ္ရင္
အေၾကာင္းစုံသလိုရတယ္တယ္..
လည္နဲ့မမေကာင္းဘူး :P
သၾကၤန္ေၿပာပါတယ္ :D

blackroze said...

မားမားေရ.သၾကၤန္ကေတာ့
လြမ္းစရာေကာင္းသြားျပီထင္ပါရဲ႕ေလ
အရင္တုန္းကသၾကၤန္ေလးက
အရမ္းေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းတယ္..
ပစ္ပစ္တို႕ငယ္ငယ္ကေပါ့ေလ..
ပစ္ပစ္လည္းသၾကၤန္နဲ႕ေဝးေနတာ
ၾကာျပီမားမားရ
လြမ္းေတာ့လြမ္းသား..

ေန၀သန္ said...

ေၾသာ္.. သူက ဇာတ္လမ္းနဲ႕ကိုး.. :P.. အိမ္တြင္းေအာင္းတဲ့အပ်ဳိေတြ ကုလားၾကီးနဲ႕ညားပါေစလို႕လည္း ေအာ္မရေတာ့ဘူး.. ကိုရင္က ခါးေထာက္ၾကည့္ေနတာကိုး..:D.. ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ႏွစ္သစ္မဂၤလာေလးျဖစ္ပါေစဗ်ာ..

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

Candy said...

ေအာ္.. သူက ဂလိုကိုး..
စားဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ နာ့အမက ထိပ္ဆုံးက ဟိဟိ
ဟိုေန႔က တိုပါးရိုးမွာ ေတာ္ေတာ္မွ ၀ါးခဲ့ရဲ႔လား
အစာေၾကေဆးေလးလည္း စားအုံး :P :P

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္ said...

ႏွစ္သစ္ေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ညီမေရ

SHWE ZIN U said...

ညီမ ဒိုးကန္ ေရ

အမွန္အကန္ေတြဘဲ... သႀကၤန္ ေရပက္ခံဖို႕ မန္းေလး မွာလည္း က်ဳံး တခုဘဲရွိတယ္ အဲဒီမွာ ဝိုင္းတိုးၿပီး အပက္ခံေနၾကတာ ၾကာေတာ႔ စိတ္ညစ္စရာ ေကာင္းတယ္ ႏွစ္သစ္ မွာ ညီမ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ဖ်ာ က်န္းမာခ်မ္းသာ ပါေစေနာ္ ဆုမြန္ေတာင္းလိုက္တယ္

ခ်စ္အမႀကီး
ေရႊစင္ဦး

ပ်ိဳးယု၀သုန္ (Pyo Yu Wathone) said...

အြန္... သူက်ေတာ့ သူမ်ားကိုု ေဖ့ဘြတ္ မွာ ေရပူေဖာင္းနဲ႔ လာပစ္တယ္... သြား.. လူဇိုုး ..

ခ်စ္တဲ့
ဝသုုန္

ေႏြေတးရွင္ (မင္းဧရာ) said...

အီးးးးးးးး
ငါ့ကိုရြဲ႕ေရးလားမွတ္ရတယ္ ဒန္တိုးရယ္))၀


ေရဗူေဘာင္းေတြနဲ႕ လိုက္ပစ္ေနတာေလ ဟီ ဟီ
ကိုရင့္ ကိုေတာင္ေခၚေသးတယ္ ေမးၾကည့္ပါလား။

ၿဖိဳးဇာနည္ said...

ဆိုးဝါးခ်က္ဗ်ာ ေရခဲထုပ္နဲ႕ေတာင္ေကာက္ေပါက္တယ္တ႔ဲ
အမ္မေယးးးးးးးးးးး ကံေကာင္းလို႔ မႀကံဳဖူးတာ

San San Htun said...

တူတယ္..ဒိုးကန္ေရ..မ်ားေသာအားၿဖင့္ အိမ္တြင္းေအာင္းတယ္..တႏွစ္ ၃ရက္လံုး လည္ဖူးတယ္..ေနာက္တႏွစ္ မ႑ပ္မွာ ေရပက္ဖူးတာက လြဲရင္...

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

ဟုတ္တယ္ မဒိုးကန္ေရ... သၾကၤန္မွာ လူေတြၾကမ္းပံုကေတာ့ ေၾကာက္စရာပါပဲ။ သူမ်ားအသားနာမွာကို ဘာလို႔မ်ား လုိခ်င္ၾကပါလိမ့္လို႔ အျမဲေတြးမိတယ္...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...