ဂ်ာရစ္ႏွင့္ ေထြရာေလးပါး ဟိုဟိုဒီဒီ ေရာက္တတ္ရာရာမ်ား

အပ်င္းဂ်ာရစ္ (၁)


ဂ်ာရစ္ ပ်င္းတာမွ ေတာ္ေတာ္ပ်င္းေနသည္။ဘယ္လိုပ်င္းမွန္းမသိပ်င္းေနသည္။ဂ်ီေတာ့ဖြင့္လွ်င္လဲ စာမ ရိုက္ခ်င္ေအာင္ပ်င္းသည္။စာမ်ားလိုက္ဖတ္ ဖို႕ပ်င္းေနျပန္သည္။ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ပ်င္းသည္။ ထမင္းစားလွ်င္ ဇြန္းဖင္ကိုက္ခါ ပ်င္းေနျပန္သည္။ အပ်င္းဘယ္ကစဆိုပါလွ်င္ တရုတ္ႏွစ္ကူးကစေလသေလာ မျဖစ္ႏိုင္။မတိုင္ခင္ကတည္းကျဖစ္ဖို႕သာမ်ားသည္။၁၁ရက္ဆိုသည့္ အတိုင္းအတာကာလသည္ လူကိုေတာ္ -တာ္အပ်င္းထူသြားေစသည္။ 

အမွန္က ဇန္န၀ါရီ ၁ ရက္ေန႔ကတည္းက ဂ်ာရစ္ ဘေလာ့ကေလး ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ၿဖစ္သည္။ေရးတာေပါ႔ေလ။ အလႈကိစၥရွိေသးတာကိုးး တင္ ပါေစ။ေနာက္ေတာ့ ၀မ္းမနာသမီးေလး ပစ္ပစ္ရဲ့တဂ္ပို႔စ္ .ေမြးသာေမြး မေကၽြးရသည့္ဘ၀မို႔ ဒါေလးေတာ့ အားနာရေသးသည္။ တဂ္ပိုစ့္ေလး ပီးမွပဲ ေရးတာေပါ။့တရုတ္ႏွစ္ကူး မတိုင္မွီ အလုပ္ေတြရႈပ္လာသည္။ ဟိုဟာေလး ဒီဟာေလးႏွင္႔ၾကားေပါက္ အလုပ္မ်ားကလဲ လာလာေပးၾကသည္။ အားနာတတ္သူပီပီ ရက္စ္ တခြန္းႏွင္႕သိမ္းၾကံဳးလုပ္ေပးလိုက္သည္။ စိတ္ထဲမေတာ့ ၾကိမ္းထားသည္။ေနႏွင့္ ဦး။ပိတ္မွအျပတ္နားပစ္လိုက္မည္။သို႔နွင့္ ပိတ္ရက္ေရာက္လာသည္။၁ရက္ေန႕ကပင္တက္ၾကြစြာ လက္မွတ္ ၿဖတ္ထားေလရာ ပိတ္ပိတ္ျခင္း ညေနတြင္ပင္ ဂ်ာရစ္ သည္ ကိုရင္႔ဆီသို႕ေျပးေလျပီ။ အင္း..ဟိုေရာက္ မွ ဘဲ ေရးတာေပါ႔ေလ . ၁၁ ရက္ၾကီးမ်ားေတာင္ပိတ္တာဘဲဟာ..ေရာက္ေရာက္ျခင္း တစ္ရက္ ကုန္ေတာ့၊ အင္း..မနက္ဖန္ မွ ေရးတာေပါ႔ေလ အေၾကြးေပါ့ကေလးရယ္ မင္းရဲ့နွစ္ႏွစ္ျပည့္ေလးကို။ေခၽြးသိပ္ရင္း အပ်င္းဆက္ၾကီးေန လိုက္သည္။ဘေလာ့ တကာကို ဖိနပ္ ကိုင္ျပီး ေလွ်ာက္သာလည္ေနပစ္လိုက္သည္။ 

အေရးထဲ ကိုရင္သည္ညဏ္ေကာင္းသူျဖစ္ေလရာ လက္ေဆာင္ရထားေသာ လိေမၼာ္သီးပံုးမ်ားကို  ဂ်ာရစ္အား မ်က္ႏွာလုပ္ေလရာ ေရႊသေဘာေတာ္ က်စြာျဖင္႕ ကိုယ္႕ဟာကိုယ္ခြာစားလိုက္ သူမ်ားခြာထားသမွ်ကို လိုက္ ဟပ္လုိက္ႏွင့္ ရုပ္ရွင္မ်ား တစ္ကားျပီးတစ္ကားၾကည့္ရင္း အတိုးခ်ငတ္တာ က်ေနေတာ့သည္။ဇိမ္က် လိုက္ သည္မွာအၾကီးအက်ယ္..ေယာက်ာၤး ဒါေလးခ်က္ေပးေနာ္။ဒါၾကီးကလဲ..ဆိုေသာ အသံမ်ိဴးစံုျဖင့္ ညည္းတြားျပီး သူမ်ားခ်က္သမွ် ထိုင္တုတ္ေလသည္။ တေနကုန္တေနခန္းအိပ္ ။ တညလံုး သရဲေၾကာက္သည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင္႕ဂ်ာရစ္သည္ကိုရင့္ အလုပ္ေနာက္ကို ေစာင္ျခင္ေထာင္ေခါင္းဦးျဖင့္ ေကာက္ေကာက္ ပါေ အာင္လိုက္ျပီးသကာလ ေနၾကာေစ့ ကြာေစ့ ဆီးထုတ္ လက္ဖက္သုပ္ ေကာ္ဖီ ကၽြဲရိုင္း စံုလင္စြာျဖင့္ ဇာတ္ပြဲလိုက္ၾကည့္သကဲ့သို႔ သယ္လာျပီး မနားတမ္း တရပ္စပ္ တပ်တ္ပ်တ္ ႏွင့္ စားေလသည္။ 

ကိုရင္သည္လဲ ဂ်ာရစ္ပါးစပ္အားလွ်င္ နားညီးမည္ဆိုးသျဖင့္ ေနၾကာေစ႕ကိုတဖက္မွ ခြာေပးလိုက္ လိေမၼာ္သီးမ်ားကို တစ္လံုးျပီးတစ္လံုးခြာေကၽြး လိုက္ အလုပ္လုပ္လိုက္ ျဖင္႕ေနေလရာ တခ်က္တခ်က္ အစားျပတ္ သြားမွာဆိုးသျဖင္႕ ေသာက္ရန္ေကာ္ဖီကို အလီေကာ္ဖီတလွည္႕ စူပါေကာ္ဖီတလွည္႕ မရိုးႏိုင္ေအာင္ေဖ်ာ္ေပးေလသည္ ။ အစားအေသာက္မ်ားကုန္ခါနီးလာလွ်င္ ပ်င္းရိဖြယ္ရုပ္ရွင္တကားကို ၾကည္႕ေနသေယာင္ႏွင္႕ ဂ်ာရစ္ကို  အိပ္မငိုက္ငိုက္ေအာင္ လုပ္ျပီး ခံုကိုေနာက္ျပန္လွန္ထားေလရာ  ဂ်ာရစ္မွာအစားမ်ိဴးစံုတနင္႕တပိုးစားျပီး ဗိုက္ေလးေလးႏွင္႕အိပ္ေတာ႕သည္ . ။

 သည္လိုႏွင္႕ တရက္ျပီးတရက္သာကုန္လြန္လာသည္ ။ ဂ်ာရစ္လက္သည္ ခ်က္တင္ႏွင္႕ဖြဘြတ္မွ တစ္ပါး စာေရးကို မေရာက္ႏုိင္ေသး .။ မမခ်စ္ၾကီး (မခ်စ္ၾကည္ေအး ) ၏ ခ်ာဂ်င္သြင္းပံုကိုဖတ္မိေသာအခါ ညွင္း ညွင္းး ညွင္းးညွင္းး ငါ႕လိုဘဲဟု ေတြးကာ အေဖာ္ရပဟဲ႕ဟု ေတြးေနမိလုိက္ေသးသည္။  

ဖြဘြတ္ထဲတြင္ ၀င္ေတာ့လဲ ဟိုအေရးသည္အေရးေတြက မ်ားေနသည္။ကိုယ္လည္းနားမလည္ သူမ်ားေအာ္သလို အေမာင္ေတာင္မွန္းမသိလည္း မေအာ္ခ်င္။သို႕ႏွင့္ဂ်ာရစ္တို႕ေတြ႕သမွ်အကုန္သာ လိုက္လုပ္ျဖစ္ေတာ့ သည္။အရင္ကဆို ဂ်ာရစ္တို႕ ရံုးေရာက္သည္ႏွင့္ ကြန္ျပဴတာဖြင့္ ဘလေလးဖြင့္ၿပီး လင့္ခ်ိတ္ထားသမွ်ကို ငါးခုစီဖြင့္ရင္း လိုက္ဖတ္လုိက္မန္႔ လိုက္ မနက္စာစားလိုက္ႏွင့္ ဇြန္းဖင္ကိုက္ခါ အိမ္တကာေလွ်ာက္ လည္သမွ် ခုေတာ့ ပ်င္းလိုက္တာ ဆိုတာေတာင္ ပ်င္းေနျပန္သည္ ဆိုသည့္အတိုင္း ပ်င္းေနသည္။“ေမာင္ေရ လြမ္းလား ဟင္”ဟုေမးေသာ္လည္း နားပူမွာေၾကာက္သျဖင္႕ “လြမ္းတာေပါ႔ ဂ်ာရစ္ေလးရယ္” ဟုေၾကာက္ေၾကာက္ႏွ င့္ေၿဖသံကိုသာၾကားရ၏။။ပိတ္ရက္တရက္က်န္ေသးေသာ္လည္း တရက္နားရေအာင္ဟု ဆိုကာ ဂုတ္ဆြဲ၍ ဂ်ာရစ္ အား ျပန္ပို႔ ေလေတာ့သည္ ။

ေထြရာေလးပါး (၂ )

ခုတေလာ ျမင္ရၾကားသည္မ်ားကလည္း ရင္မေခ်ာင္သာ။ဖြဘြတ္တြင္ ဆဲဆိုေနၾကသည္မဟုတ္။ ဘေလာ့မ်ားေပၚတြင္ပါ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားကိုေတြ႔ လာရျပန္သည္။နဂိုကမွ ပ်င္းေနသည့္ဂ်ာရစ္ စိတ္ပါပ်က္လာ သည္။ဟိုလူကဘာျဖစ္တယ္..ဒီလူကေတာ့ဘာ..ဘာလို႕ ဒီလုိလုပ္ေနတာလဲ.. @$%^$&*^* )%^^&*%$%^ ** စံုစီနဖာအားတိုင္း အေနာနီမက္ျဖင့္ သမသြားသူမ်ား ကိုလဲေတြ႕ရသလို စတိုင္က်က် ဘေလာ့ဖြင့္ၿပီး လုိက္ တိုက္ခိုက္ေသာသူမ်ားကိုလည္း တခ်ိဴ႕စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္  ေတြ႕လာရျပန္သည္။ဂ်ာရစ္သည္ ဘေလာ့ကို လက္အား၍ ေရးျခင္းသက္သက္သာ ၿဖစ္သည္။ ၾကီးမားလွေသာ စိတ္ခံစားမႈ႕ မ်ား အစိုင္အခဲ ၿဖစ္မလာေစ ရန္သာ ရည္ရြယ္သည္။ဆရာ၀န္ မဟုတ္သျဖင့္ က်န္းမာေရးေဆာင္းပါးလဲ မေရးတတ္ေခ်။နည္းပညာရွင္ မဟုတ္သျဖင့္လည္းဘာသတင္းမွ မတင္ႏိုင္ေခ်။ ဂ်ာရစ္တြင္ ဗဟုသုတလည္း နည္းပါးေလသည္။ဂ်ာရစ္သည္ အင္မတန္ညံ႕လွစြာေသာ ခ်ာရစ္ျဖစ္သည့္အတြက္ အေထြအထူးဗဟုသုတပညာရရန္ ဘာမွမေရးတတ္ ပါေခ်။ဟင္းလည္း လွလွပပမခ်က္ တတ္ေခ်။ကဗ်ာလည္း မေရးတတ္ေခ်။ ၀န္ခံပါ၏။ဂ်ာရစ္ ေတာ္ေတာ္ ညံ့ ပါသည္။ ဂ်ာရစ္ဘေလာ့သို႔ လာလွ်င္ အီးေယာင္၀ါးစာေပမ်ားသာ ဖတ္ရႈ႕ရမည္ဟု ၾကိဳတင္ ၀န္ခံ အာမခံ ထားပါသည္။ 

ဂ်ာရစ္၏ စိတ္တြင္ စိတ္လက္ေပါ႕ပါးေစရန္ ေရးျခင္းမွတစ္ပါး မည္သည္႕ရည္ရြယ္ခ်က္မွမရွိေခ်။ဂ်ာရစ္၏ ရင္တြင္းဖ်စ္မ်ားကိုသာ ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ တခုေတာ့ ဂ်ာရစ္သိသည္။ရြာမွေနလွ်င္ ရြာလိုက်င့္ရမည္။ရြာ ကိုေလးစားရမည္။ရြာသူရြာသားမ်ားကို ခ်စ္တတ္ရမည္။ စည္းလံုးရမည္။ရိုေသထိုက္ သူကို ရိုေသရမည္။ ဤကဲ့သို႔ ဂ်ာရစ္ေနပါသည္။ဘေလာ့ဂါမ်ားဟုေခၚေသာ စာေရးသူတို႔သည္ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာေနေန အလုပ္အား သူမ်ားမဟုတ္ဆိုတာ ဂ်ာရစ္နားလည္သေဘာေပါက္သည္။ဂ်ာရစ္သည္ငယ္ငယ္ကတည္းက စာကိုခ်စ္သည္။ မည္ေလာက္ထိခ်စ္သလဲဆိုပါလွ်င္ ဗယာေၾကာ္ထုပ္ေသာ စကၠဴမွစာပင္ ဘာလဲဟု ရေအာင္လိုက္ဖတ္သည္။ အထိငယ္ငယ္ကတည္းက စာေပကိုျမတ္ႏိုးပါသည္။ အီးကုန္းစကၠဴပါမက်န္ ဖတ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ စာေရးေသာ သူမ်ားကိုလဲ ေလးစားအားက်မိပါသည္။ဂ်ာရစ္မွာ အေၾကာင္းမ်ိဴးစံုျပလွ်က္ ေန႕တိုင္း ပိုစ့္မတင္ႏိုင္ေသာ္ လည္း ကိုယ့္ဘေလာ့ေလး ကိုယ္တန္ဖိုးထား စာေပကိုစိတ္၀င္စားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းဘေလာ့ဂါ အကိုအမမ်ား ေန႕တိုင္းပိုစ့္တက္လာလွ်င္ အင္မတန္သေဘာက်သည္။လင့္တခုက တစ္ခုသြားလို႕ စာေတြဖတ္ ၿပီးတိုင္း ေရးသူရဲ႕ေပးဆပ္ရတဲ့ အခ်ိန္ႏွင့္ခံစားမႈကို နားလည္သည္။ 

ကိုယ့္ဘေလာ့ လူ၀င္ပါေစဆိုတဲ့ဆႏၵႏွင့္ ကြန္းမန္႔ခ်န္ခဲ့ၿခင္းမဟုတ္။ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ရန္ စာေရးသူမွာအခ်ိန္ ဖဲ့ေပးရသည္။ နိုင္ငံျခားေရာက္ေနသည့္ ဘေလာ့ဂါမ်ားဆို ပိုဆိုးသည္။ေက်ာင္းသားမ်ားက ေတာ္ေသးသည္။အလုပ္သမားမ်ားက ပိုပင္ပန္းသည္။ စာတစ္လံုး ခ်င္းစီကို ဖတ္သူဆီေရာက္ေအာင္ ၀ါသနာေရာ အခ်ိန္ေတြေရာ အကုန္ေပးျပီး ေရးၾကသည္။ထို႔အတြက္ ဂ်ာရစ္ အသိအမွတ္ျပဴသည့္စိတ္ႏွင့္ အားေပး ခ်င္သည့္စိတ္ႏွင့္ ကြန္းမန္႔ခ်န္ခဲ့သည္။ဂ်ာရစ္သည္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သျဖင့္ ခပ္ေနာ က္ေနာက္ကြန္းမန္႔မ်ားလည္း ခ်န္ခဲ့တတ္သည္။ မေလးစားလို႔ မဟုတ္ပါေခ်။ေပ်ာ္ေစလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္သာ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ခ်န္ခဲ့ၿခင္းျဖစ္သည္။မနက္ရံုးေရာက္ကတည္းက အခ်ိန္ရတိုင္း စာလိုက္ ဖတ္ျဖစ္သည္။ မအားသည့္ၾကားက ရေအာင္ကြန္းမန္႔ခ်န္ေပးခဲ့သည္။သူလည္း၀မ္းသာ ကိုယ္အတြက္လည္း အားေဆးျဖစ္သည္။ညအိပ္မွ ဘေလာ့ေပၚ က ဆင္းသည္။တိုက္ခိုက္ရန္လိုေနေသာ သူမ်ားကို ဂ်ာရစ္မၾကိဳဆိုပါ။ ခုတေလာ ဂ်ာရစ္တို႔ရြာတြင္ ခနခန တိုက္ခိုက္ေရးသမားမ်ား ေရာက္ေရာက္ လာတာကို ျမင္ရေသာဂ်ာရစ္ စိတ္မခ်မ္း သာပါ။တာ္ၾကာ စီေဘာက္မွာလာေအာ္ျပန္ပီတဲ့..ေတာ္ၾကာ ကြန္းမန္႔မွာ ေရးသြားျပန္ ၿပီတဲ့။ အမ်ိဴးမိ်ဴးၾကားရ သည္။ဆရာေတာ္မ်ား ဘေလာ့ပင္ အလြတ္မေပး ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္သူမ်ားက ရိွေနေသးသည္။ဂ်ာရစ္ လူမ်ိဴးစြဲ ဘာသာကြဲ အယူသီးေသာသူ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါေခ် ။

  ဂ်ာရစ္ေတာ္ေတာ္ညံ႔႔ ပါသည္ (၃)

ဂ်ာရစ္သည္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာေနလိုသူသာျဖစ္သည္။ခပ္ခ်ာခ်ာ ခပ္ညံ့ညံ့ ရုပ္ဆိုးဆိုး ခပ္၀၀ ခပ္ေပါေပါ အိမ္ေထာင္ ရွင္မတစ္ေယာက္သာျဖစ္သည္။လူသာ သက္ၾကားအိုျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဦးေႏွာက္မွာ တစ္ႏွစ္သားသာသာ ရွိေသာသူျဖစ္သည္။သာမန္ဘြဲ႕ေလးတစ္ခုၿဖင့္ ရရာအလုပ္လုပ္ေနရသူ ၿဖစ္ေလရာ သူမ်ားလို ဗဟုသုတ ရစရာမ်ား မတင္ႏိုင္သည္မွာ အလြန္ပင္၀မ္းနည္းမိပါေၾကာင္း ၀န္ခံပါသည္။ေတာက္တိုမယ္ရ အလုပ္လုပ္ရ သူၿဖစ္သျဖင့္ အစားမွ လြဲလွ်င္ ဘာကိုမွစိတ္မ၀င္စားပါ။အစားႏွင့္ယာက်ာၤးဆိုလွ်င္ေတာင္ အစားကို ဦးစားေပးပါသည္။ထို႕ေၾကာင့္ စာလာဖတ္ေသာ လူၾကီးမင္းမ်ားမွ ဘာမွဗဟုသုတ မရႏိုင္တဲ့ ဘေလာ့ပါဟု သတ္မွတ္လွ်င္လည္း ၀န္ခံပါသည္။တခါတရံေတြးမိသည္။ဂ်ာရစ္အလြန္ေလးစားေသာ ဘေလာ့ဂါၾကီး မ်ားေတာင္မွ ခ်မ္းသာမေပး ထင္ရာေရးသြားၾကေသးတာ..ေၾသာ္ ဒီအရပ္မွာလဲ ဒီဇတ္ေတြက ပြေနတာဘဲ လို႕ တရားေတာ႕ရမိသည္ ။း)

ႏိုင္ငံတကာမွာေနၾကေသာ ဘေလာ့ဂါမ်ား၏ သတင္းမ်ားခံစားခ်က္မ်ား၊မိသာစုအေၾကာင္းမ်ား၊သူတို႔ေန ထိုင္ရာအရပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ သူတို႔အိမ္တြင္ ခ်က္ျပဴတ္၊ၿပဳလုပ္ၾကေသာ နည္းပညာမ်ား၊အထူးအဆန္းမ်ား အားလံုး ကိုစိတ္၀င္တစား လိုက္ဖတ္ပါသည္။ဘာလို႔လဲဟုေမးလွ်င္ ဂ်ာရစ္သည္ ပိုက္ဆံမရွိသူဆင္းရဲသား တစ္ေယာက္သာျဖစ္ပါသည္။ဘယ္မွမသြားႏိုင္ပါ။ဒီတစ္သက္ ဘယ္မွလဲမေရာက္ႏိုင္ပါဟု သိေသာေၾကာင့္ အေျခအေ နေပး၍ ေရာက္ေနေသာ အကိုအမ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ လက္ရာမ်ိဴးစံုကို ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ ဖတ္ရႈ႕ပါသည္ ။ ဟင္းခ်က္နည္းမ်ားကိုဆိုလွ်င္ ပ၇င္႕ထုတ္ကာ သိမ္းထားသည္အထိ တန္ဖိုးထားပါသည္။

မိသားစုမ်ားေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္႕ ဓာတ္ပံုေလးမ်ား ျမင္လွ်င္ အင္မတန္မွစိတ္ခ်မ္းသာပါသည္။ အဘယ္႕ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္ ဂ်ာရစ္သည္ မိသားစုႏွင့္ ခြဲခြါေနရသူမို႕ ျဖစ္ပါသည္။လွပပိန္သြယ္ေသာ အေခ်ာအလွေလးမ်ား ျမင္လွ်င္ အင္မတန္မွ သေဘာက်ပါသည္။ဂ်ာရစ္သည္ ဖက္တီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္ ပါသည္။ဟင္းခ်က္ေကာင္းေသာမမမ်ား ဟင္းခ်က္လွ်င္ ေယာက်ာၤးအားအင္မတန္မွ သနားပါသည္။ဂ်ာရစ္ သည္ မိန္းမမပီသသူသာျဖစ္ပါသည္။ ရႈ႔ခင္းမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္စရာမ်ား ကိုျမင္လွ်င္ ဂ်ာရစ္သည္ စိတ္ကူးထဲတြင္ အခ်စ္ႏွင္႕အတူ ကိုယ္ပါေရာလည္ပစ္လုိက္ပါသည္။  ကိုယ္႕ဟာကိုယ္ဆို ပိုက္ဆံမရွိ၍ မလည္ႏိုင္ေသာေ ၾကာင့္ ၿဖစ္ပါသည္ ။မဆိုင္သည့္အေပါက္ ဂလိုင္ႏွင့္ေခါက္၍ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂါဟုေခၚေသာ စာေရးသူ မ်ားကို ဘာေၾကာင့္ ၾကည့္မရျဖစ္သလဲဟု ေတြးမရျဖစ္ပါသည္ ။

သူ႕ကိုခ်စ္ပါသည္ (၄)

ဂ်ာရစ္သည္ ဤကဲ႔သို႕ေသာ ဂ်ာရစ္ မ်ိဴးျဖစ္ပါသည္။စိတ္ရူးေပါက္သလိုထထလုပ္တတ္ေသာ ဂ်ာရစ္ျဖစ္ ပါသည္။ထို႔ၾကာင့္ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ထ၍စာေရး လိုက္ပါသည္။ဘာပဲေျပာေျပာ၊ဘယ္လိုဘဲေျပာေျပာ ႏွစ္ႏွစ္ သားဘ၀သို႕ သူေရာက္သြားပါျပီ။ သူ႔ကိုအရင္ကထက္ ဂ်ာရစ္ ပိုခင္တြယ္လာ ပါသည္။သူ႕ဆီတြင္ ဂ်ာရစ္ ခ်စ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား စာေပမ်ားအထူးအဆန္းမ်ားစြာ ရွိပါသည္။သတင္းမ်ား ဗဟုသုတမ်ား ရပါသည္။ သူကေနမွတဆင္႕အင္မတန္ခင္မင္စရာေကာင္းေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာကိုရရွိခဲ့သၿဖင့္ မိသားစုႏွင့္ ေ၀းေနေသာ ဂ်ာရစ္အထီးမက်န္ေတာ့ပါ။ ထို႕ေၾကာင္႕ ဂ်ာရစ္ သူ႕ကိုခ်စ္ပါသည္။ သူသည္ ဂ်ာရစ္ အသက္ရွင္ေနသေရြ႕ရွိေနပါလိမ့္မည္။ ဂ်ာရစ္ေသာ္လည္းေကာင္း ကိုရင္သည္ေသာ္ လည္းေကာင္း တစ္ဦးဦး အရင္ေလာကၾကီးမွ ထြက္ခြာသြားခဲ့လွ်င္လည္း သူသည္ ဆက္လက္တည္ ရွိေန ပါလိမ္႔မည္။သားသမီး မရွိေသးေသာ ဂ်ာရစ္တို႕အတြက္ သူသည္ ဂ်ာရစ္တို႕၏ဒုတိယရင္ေသြး ၿဖစ္ပါသည္။ (ေၾကာ္ျငာ..။၀မ္းမနာ သမီးပစ္ပစ္လည္းရွိပါေသးသည္)။ထုိ႕ေၾကာင့္ ဂ်ာရစ္သူ႔ကိုခ်စ္ပါသည္။ဂ်ာရစ္သူ႕ကိုခ်စ္သလို ကိုရင္ သည္လည္း သူ႕ကိုခ်စ္ပါသည္။သူသည္ ဂ်ာရစ္တို႕ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ ႏွလံုးသည္းပြတ္ကေလးျဖစ္ပါသည္။

မဒိုးကန္

၉း၃၀ မိနစ္

၁.ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၀၁၂