Sunday, August 28, 2011

BLOG DAY အမွတ္တရ (သို႔) ဇာတ္ဆရာေမာင္မ်ိဳးနွင့္ angel ေပးေသာဒုကၡ



ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ဇာတ္ခံု ကိုေမာင္မ်ိဳးနဲ႔ ညီမေလး anglehlaing တို႔ကဘေလာ့ေဒးအတြက္ တဂ္လိုက္ပါတယ္။ ငိုခ်င္ရက္ လက္တို႕၊အဲေလ...ေရးခ်င္ရက္ လက္တို႕ ျဖစ္သြားေတာ႕အိုေကသြားတာေပါ႔.ေနာ္ း)။ မဒိုးကန္ရဲ႕ ဘေလာ့ေလးကိုစျဖစ္ခဲ႕တာ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလကပါ။အဲတုန္းကေတာ့ တျခားနာမည္နဲ႕ပါ။ကႏၱာရေ ၿခရာမ်ားဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႕ေပါ႔။

ဘေလာ့ဂါဆိုတဲ့ နာမည္ကိုရင္းႏွီးခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့၆ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ဆိုပါေတာ့။ဘီဘီစီနားေထာင္ ရင္း ေတြ႕ဆံုခန္းေတြမွာ ေၾကညာလာတိုင္း အေမကဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ “ငါသမီးေလးလဲ စာေရး၀ါသနာ ပါတာ ဘေလာ႕ဂါလုပ္ပါလား”တဲ့။ခရီးသြားတာေတြ လုပ္ငန္းအေတြ႕အၾကံဳေတြ ပတ္၀န္က်င္ေတြ ေရးပါလား တဲ့။ အေမကေတာ့အားေပးရွာတယ္။အေဖကလဲသူတို႕ေက်ာင္းသားေဟာင္းအသင္းေတြမွာ ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြ ေရးတဲ႕၀ါသနာအိုးဆိုေတာ႕ အေမြကေတာ့ရျပီးသားေလ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ မဒိုးကန္က မဟာသိပၸံအပိုင္း၂ ကိုတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။“အင္းေပါ့”ဆိုတာကလြဲဲျပီး စိတ္မ၀င္ စားႏိုင္ခဲ႕ဘူး။တဘက္ကလဲ ႏိုင္ငံျခားဘာသာမွာ အခ်ိန္ပိုင္းတက္ေနေလေတာ့ စာတိုေပစေတြက စာအုပ္ စင္ေပၚမွာသာ ရွိေနတတ္တယ္။စာနဲ႕နပန္းလံုးေနရတာကိုး..။တခါတေလ မဂၢဇင္းတိုက္တို႕၊ တပ္မေတာ္ေဆး တကၠသိုလ္ႏွစ္ပတ္လည္တို႕ေလာက္ ေတာ႕ေရးျဖစ္ခဲ႕တယ္။ဒီေလာက္ပါပဲ။တေန႔ေန႔တခ်ိန္ခ်ိန္ လုပ္ငန္းခြင္ ကအနားယူရင္ေတာ့ စာေရးျခင္းနဲ႔ပဲ ေနမယ္ေပါ႔။အေတြးေတြေျပာပါတယ္။
ကိုရင္နဲ႔ေတြတဲ့အခ်ိန္မွာ စာေရးခ်င္တဲ့ပိုးက ပိုဆိုးလာတယ္ေျပာရမလားပဲ။သူကစာေရးတာ ၀ါသနာပါေတာ့ ကိုယ္လဲစာေတြဘက္ျပန္လွည္႕ျဖစ္တယ္။ေမးေတြထဲမွာ မႏိုင္းႏိုင္းစေနရဲ႕စာေတြ ေဖာ္၀ပ္ေမးနဲ႔လာရင္ သိပ္ အားက်တာပဲ။သူစာေတြက တခုခုက်န္ခဲ့တယ္ေလ။အဲလိုနဲ႕စာေရးျခင္းျပန္စျဖစ္လာတယ္။

ႏိုင္ကြန္းေတြကစတာေပါ႔။အစကေခ်ာကလက္မွာ ပိုစ္႔ေလးေတြေရးဘာေရးေပါ႔။ဒီေလာက္ပဲ လက္ထပ္ျပီး တဲ့ေနာက္ပိုဆိုးလာပါေလေရာ း) စာေရးတာေျပာပါတယ္။သူကအဲဒါနဲ႕ ဘေလာ႕ေလးလုပ္ေပး လာတယ္ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ေလးနဲ႕စာေရးေပါ႔။ဘေလာ့ေလးလုပ္ျဖစ္လို႕မွ ၆လျပည့္ေသးဘူး။မဒိုးကန္တစ္ေယာက္ သည္းေျခအိတ္ နာတာရွည္ေရာင္ရမ္းနာေရာ အစာအိမ္အနာေတြေရာျဖစ္လို႔ ျမန္မာျပည္ကို အေရးေပၚျပန္ခဲ့ရပါတယ္။ေဆးရံုတက္ရ ခြဲစိတ္ခန္း၀င္လိုက္ရတာမို႕ ဘေလာ့ကေလးကိုခန ေက်ာခိုင္းလိုက္ရပါတယ္။

ခုမွ တေက်ာ့ျပန္၀င္လာတဲ့ မဒိုးကန္ကို ကိုရင္က ဘေလာ့ကေလးကို ေသခ်ာျပင္ေပးခဲ့ျပီး သူပါ၀င္ေရးမယ္ လို႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရး..အဲေလပူးေပါင္းေရးဖို႕ သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။(မပူးေပါင္း ရင္သူနာေတာ႕မွာမို႕ေလး))။ဘေလာ့ျပင္ၾကတဲ့အထဲမွာ သူ႔ဆရာေတာ္ အရွင္သုေတာင္မေနရပါဘူး။ (ဘုန္း ဘုန္းေရ..တပည္႕ေတာ္တခါတည္းေၾကညာေပးတာပါဘုရား..ေနာက္အလုပ္အပ္ခ်င္တဲ႕သူေတြ အပ္လို႔ရ ေအာင္ပါ..(ဆိုဒ္ျပင္ခ်င္သူမ်ား အရွင္သုကိုဆက္သြယ္ၾကေလကုန္..)။

အဲလိုနဲ႕ မဒိုးကန္ဘေလာ့ေလး ျပန္လည္အသက္၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ လာလည္ၾကတဲ့သူေတြ အားေပးၾက တဲ႕သူေတြကေတာ့မမသဒၵါ၊မမအိမ္သူ(၀ါေခါင္မိုး)၊မမၾကည္ၾကည္(ၾကည္ၾကည္ရဲ႕ဒိုင္ယာရီ)..သူ႕အခ်စ္ ေရာ က္ေရာက္ေနလို႔ဘီးဇီးေနလို႔ ေတြ႕ေတာင္မေတြ႕ရေတာ့ေပါင္.း)၊မအလြမ္းျမိဳ႕ေလး၊ေနာက္အိန္ဂ်ယ္လိႈင္ ေလး၊
အရမ္းခင္စရာေကာင္းတဲ့ မမစံပယ္(ေတာင္ၾကီးကေလ်ာင္ကီးေလး)၊မမသိဂါၤေက်ာ္ရယ္။မမေရႊစင္ရယ္ ၊မမိုးေငြ႕ရယ္၊ေနာက္ ပစ္ပစ္လို႕ခ်စ္စႏိုးနာမည္ေလးနဲ႕ အထုတ္ထမ္းေပးပါ႕မယ္လို႕ မဒိုးကန္ အာမခံထားမိ တဲ႕ blackroze ေလးရယ္၊ က်မဘ၀ရဲ႕ေနရာေလးတစ္ခုျဖစ္တဲ့ မမရိုစ့္ရယ္၊(ဒန္ေပါက္ ခ်က္နည္း လိုခ်င္တာ နဲ႕ ဂ်ီတိုက္မိလို႔ လင့္ေတာင္ခ်ေပးရပါတယ္)၊အဲေနာက္ မမခ်စ္ၾကီး(ထမင္းစားမေကာင္းေနတုန္း ေနာက္ ဆက္တြဲ ေၾကာ္ျငာျမီးရွည္နဲဲ႔ ႏွိပ္စက္လို႕ထမင္းဘူးကို အမိႈက္ပံုးထဲ ၀ဲလိုက္ရတဲ့အထိ ႏွိပ္စက္တတ္သူၾကီး)...

ေနာက္ မေမသိမ့္(ခုဘာလုပ္ေနလဲမသိဘူးျငိမ္ေနလို႕း)၊ မအိပ္မက္ေစရာ၊အန္တီတင့္ရယ္၊မမအျဖဴေရာင္ နတ္သမီးရယ္၊ မေဆာင္းႏွင္းရြက္၊ မေရႊျပည္သာလို႔ေခၚတဲ့ တျပည္သူမေရႊထား မေရႊျပည္သူရယ္၊ ေနာက္ မမိုးပန္ခ်ီ၊ေနာက္တစ္ေယာက္က မေလးကားေပၚမွာသာ တည့္တည့္ေတြ႔ရင္ လက္ဆြဲထည့္လိုက္မယ္ လို႔ ေတးထားတဲ့ မမကြန္ရယ္၊(ခနခနစိတ္ေပါက္တိုင္း မေလးသြားလြန္းလို႔ ေတြ႕မ်ား ေတြ႔မလားလို႔)၊ ေနာက္ လာလာက်စ္တဲ့ ကိုရင့္အေခၚ ကပၸိယၾကီး ကိုညိမ္းႏိုင္ရယ္၊ ကိုထြဋ္၊ အတည္ေပါက္နဲ႔ ပညာျပသြားတဲ့ ကိုေမာင္မ်ိဴး၊ မိသားစုေလးကို အျမဲေဖာ္ျပတတ္လို႔ အားက်မိတဲ့ ကိုညီလင္းသစ္၊

ေၾကာင္ဖမ္းသူၾကီးတံုးဖလားမင္း လူပ်ိဳၾကီးကိုကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)၊ရူပါလန္းတဲ့ ဘေလာ့ဂါတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဆရာ ဦးဟန္ၾကည္၊ေနာက္မဒိုးကန္ေနာက္သမွ် ဒိုင္ခံခံရတဲ႕ ေမာင္ငယ္ေလးအလင္းသစ္(သူကိုယ္သုူေတာ့ အသစ္ လို႕ေျပာေပမယ့္ေဟာင္းေနတာသူမွမသိတာ)၊ခုတေလာ မေတြ႔ရပဲ ဂ်ီပုန္းလုပ္ေနသလားမသိ)၊ ခြန္ေမာင္ပန္ လို႕ေခၚတဲ့ ဒီဇင္ဘာေမာင္ေမာင္ရယ္ ၊ကတၱရာလမ္းမွာ လက္ပစ္ကူးေနတဲ့ ကိုမိုးယံ၊ကိုကိုစိန္(တတိယအ ရြယ္၏ စတုတၳေ၀ဒနာ)ရယ္၊ အလင္းစက္ကေလးမ်ား၊ေနာက္ ေမာင့္မူပိုင္ရွင္ ကိုေန၀သန္၊ယပ္ေတာင္ သြင္းစရာမလိုပဲ လာလည္သြားတဲ့နတ္ဆိုး၊ အၾကီးလား၊အေသးလားမသိသူရယ္(ေမာင္ငယ္ေလး လင္းေခတ္ ဒီႏို)၊ခ်စ္သူကိုေၾကာက္ရလို႔ အဲ...ခ်စ္ရလို႕ ခ်စ္သူနာမည္ေပးထားတဲ႕ေကာင္းကင္ျဖဴဆိုတဲ့ ကိုေမာင္ဘုန္း၊ ေမာင္ငယ္ကေလး 8yar (သူ႕နာမည္ျမင္တိုင္း အိပ္ယာပဲ ေျပးေျပးျမင္ေနမိတယ္၊ ညီမငယ္ေ လး စုသဲၿဖဴ၊

ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္ေတာ့ စီေဘာက္မွ အၿမဲငိုက္ၿပၿပီး ၾကက္ဖၾကီးကိုစီးစီးထားတဲ့ ခ်စ္ခင္ပြန္း ကိုရင္ပါ..။

သူတို႔ေတြေပါ့..မဒိုးကန္ကိုအားေပးခဲ႕ၾကတဲ႕သူေတြပါ။က်န္ခဲ႕တဲ႕သူေတြလဲရွိဦးမွာပါ..သူတို႕ အားလံုးဆီက ေနၿပီး ပညာေတြလဲရခဲ့သလို ေမတၱာေတြ အားေပးမႈ႕ေတြရခဲ႕ပါတယ္။မိတ္ေဆြအသစ္ေတြ အမ်ားၾကီးရခဲ့ တာပါ။စီနီယာဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕အေတြ႕အၾကံဳေတြကို နမူနာယူပါတယ္။ေမးေတြတခ်ိဳ႕ အပ္ေပမယ့္ တခ်ိဳ႕က ေတာ့ လိုင္းေပၚမွာမေတြ႕မိဘူး။ေတြ႕ရတဲ့သူေတြက်ေတာ့လည္း မဒိုးကန္ကရံုးမွာမို႔ မခ်က္ႏိုင္ျပန္ဘူး။

မနက္ ကိုယ့္ဘေလာ့ကေလးကို ဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာမ်ား ကြန္းမန္႕ေလးေတြေတြ႕ရင္ သိပ္ေပ်ာ္တာပါပဲ။ အားလဲတကယ္ရွိပါတယ္။ရံုးမွာ ခနေလးအားတာနဲ႕ အသည္းအသန္ဘေလာ့ေတြဆီ ေလွ်ာက္လည္ေတာ့ တာပါပဲ။တခါတေလမ်ား ထမင္းဘူးတဖက္နဲ႕စားေနရင္း ေလွ်ာက္သြားလိုက္၊ဖတ္လိုက္နဲ႕ ထမင္းစားေတာင္ ပ်က္ပါတယ္..ကိုေမာင္မ်ိဴးထက္ဆိုးပါတယ္ း)

ေရွ႕မွာရွိတဲ့ ဘေလာ့ဂါအကို အမမ်ားကိုလဲ ေလးစားပါတယ္။ဘေလာ့ေတြေပၚမွာတင္ မဟုတ္ပဲအျပင္မွာလဲ မိတ္ေဆြမ်ား အျဖစ္ခင္မင္ခ်င္ပါတယ္။သတိတရနဲ႔ တဂ္ေပးခဲ့တဲ့ ကိုေမာင္မ်ိဴးနဲ႔ ညီမေလးအိန္ဂ်ယ္ကို  ေက်း ဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။ဦးေက်ာ္ဟိန္းလိုေျပာရရင္ ဘေလာ့ဂါမ်ားအားလံုးကို ေလးစားပါတယ္။ သတင္းစာထဲ ကေၾကာ္ျငာလိုေျပာရရင္ျဖင့္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူမ်ားကို ေက်းဇူးဥပကာရ တင္ရွိပါေၾကာင္း..

 မဒမ္ကိုး
၅း၀၀ နာရီ
၂၆ /၈/ ၂၀၁၁

19 comments:

ကိုရင္ said...

ေနာက္တစ္ခါ အေနာ္ ၾကက္ဖၾကီး မစီးေတာ့ ပါဘူး ကြယ္ရို ႔..ေတာ္ေသးတယ္ မဒမ္က ကိုရင့္ကို ကပ္ပီး မတဂ္လို႔...:D

ေန၀သန္ said...

မဒိုးကန္ေရ... ဘေလာ့ခ္မ်ားမ်ား ဆက္ေရးႏိုင္ပါေစဗ်ာ.. ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ေနာ္.. း)))


ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

ကိုေဇာ္ said...

ေရးထားတာေလးက ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးနဲ႔ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘေလာ့ဂါေဒးကို ဆင္ႏႊဲႏိုင္ပါေစဗ်ာ။

8Yar said...

ဪဒြတ္ခ ငါ့အစ္မလည္း အအိပ္မက္သကိုး ဟီး... အစ္မ Blog day post ေလးကို အရမ္းၾကိဳက္တယ္.. အေနာ့နံမယ္ပါလို႕ ခစ္ခစ္.... :P

စံပယ္ခ်ိဳ said...

မဒုိးကန္ေရ.....
လာေရာက္ၿပီး ဖတ္ေနပါၿပီ၊ မဒုိးကန္အေမ
ကအားေပးေတာ႔ ကံေကာင္းတာေပါ႔
jas တုိ႔အေမကအားမေပးဘူး
ခုိးေရးေနရတာေလ၊ စာဖတ္တာေတာ႔အား
ေပးတယ္၊ ကုိရင္ကုိလုံး၀မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္
အႏုိင္က်င္႔ရင္ ဖုန္းဆက္လုိက္ မွီရာဆြဲၿပီး
လာခဲ႔မယ္...
စာေတြအမ်ားၾကီးေရးႏုိင္ပါေစ...ဘ၀ဆက္တုိင္း
ကုိရင္နဲ႔ ေပါင္းရပါေစရွင္။
ခ်စ္ခင္တဲ႔ jasmine

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ေပ်ာ္စရာေလးေတြနဲ႔ ဘေလာ့ေလာကက ၾကည္ႏူးဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တာ။ း))

အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ခင္မင္လွ်က္

Han Kyi said...

အံမယ္ Jasmine က ေျမွာက္ေပးေနပါလား...သတိထား မဒိုးကန္...သူဆိုလိုတာက သူ႔အလွည့္က်ရင္လည္း အဲဒီလို ၀ိုင္းကူညီဖို႔ စစ္ကူေတာင္းတာရယ္...

ဦးဟန္ၾကည္က ရူပါမလန္းရွာပါဘူး မဒိုးကန္ရယ္
ရူပါက ခ်ဴခ်ာရွာလို႔ သူ႔ခမ်ာမွာ
ဘူဇြာဂိုက္ဖမ္းထားရရွာပါသတဲ့...

ကိုင္း...ေနာင္ႏွစ္ဘေလာ့ဂ္ေဒးမွာလည္း ဒီလိုမ်ဳိးပို႔စ္ေလးေတြ အတူေရးႏိုင္ဖို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ပါရဲ႕ဗ်ား . . .

Maung Myo said...

ပို႔စ္ေခါင္းစဥ္ၾကီးမွာ ကိုယ့္နာမည္ၾကီးပါေနတာ ရွက္လို္က္တာဗ်ာ း)))))

ဒါနဲ႕ ဘာကို ပညာျပတာလဲဟင္ နားလည္ဘူးး


ပံု / ဇာတ္ဆရာ ေမာင္မ်ိဳး

mstint said...

ဘေလာ့ဂ္ေဒးအမွတ္တရေလး ဖတ္သြားတယ္ မဒမ္ကိုးေရ။ ဘေလာ့ဂ္ေတြကိုလည္ဖတ္ေနရတဲ့အခါ ထမင္းစားေတာင္ေမ့သလို ကြန္မန္႔ေလးေတြဖတ္ရတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါတိုင္းရဲ႕ ရင္ထဲမွာလည္း တူညီတဲ့ စိတ္ၾကည္ႏူးမႈေလးေတြ ရၾကမယ္ထင္ပါတယ္ း)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

thadarhline said...

ၾကည္ႏူးစြာနဲ႔ မဒမ္ကိုးေလးရဲ႕ ဘေလာ့ေဒးအမွတ္တရေလးကို ဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဝါသနာပါရာစာေပေလးေတြကို ဘေလာ့ေပၚမွာ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာစြာနဲ႔ ဆက္လက္ေရးသားႏိုင္ဖို႔ ဆႏၵျပဳမိပါတယ္။
ခ်စ္တဲ့
သဒၶါ

မိုးယံ said...

ဟုတ္သားပဲ ငါကိုယ္တိုင္က ကတၱရာလမ္းေပၚ လစ္ပစ္ကူးမိတာကိုးးးးးးးးး ခုေတာ့ လူေျပာစရာျဖစ္ေနၿပီ...ေတာ္ၿပီ ကတံုး တံုးၿပီး ဘုန္းႀကီး ၀တ္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္။

အလင္းသစ္ said...

အြန္...အေနာ္ ဂ်ီမပုန္းဘူးေလ။။ ပုန္းဝူး။။ စိတ္မပါရင္ ဟိုင္းဆိုတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္မရွိပါဘူးလို႕ စာျပန္ရိုက္ ပစ္လိုက္တယ္။။ဟဲ..။။ ေဟာင္းလဲ မေဟာင္းေသးဘူးေလ။။ ဂရမ္တီက်န္ေသးတယ္။။ဟီးးး။။ ခရီးသြားေနလို႕ ေပ်ာက္ေနတာပါ အမေတာ္ေရ။။ ခုျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တဂ္ပို႕ေတြ အားၾကီးပဲေတြ႕လို႕ အသည္းအသန္ လိုက္ဖတ္ေနပါသည္။။ အားေပးသြားပါ၏။။

လင်းခေတ်ဒီနို said...

မဒိုးကန္ေရ . . . အငယ္လုိ႔ေတာ့ ထင္တာပဲ း)) 84 ဘြန္းပါ း)

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

ခ်စ္မေရ အလည္လာဖို႕ ေလယာဥ္လက္မွတ္မရလို႕ ေနာက္က်ေနတာ :P အဟီး ခြင့္လြတ္ပါလို႕...:):) Happy blog day ပါမမေရ...

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

မဒမ္ေရ... သြက္လက္ၿပီး ရိုးသားပြင့္လင္းသလို ဟာသဥာဏ္ေလးပါ ထည့္ထည့္ေရးတတ္တဲ့ မဒမ့္စာေလးေတြကို မၾကာမၾကာ လာဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ (တခါတခါ ရံုးကေန ကသုတ္ကရက္လာရလို႔ ေျခရာမခ်န္ျဖစ္ခဲ့တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီလို ဘေလာ့ေဒးအမွတ္တရပို႔စ္ေလးမွာ မဒမ္က သတိတရနဲ႔ မေရႊျပည္သာ း)) ကို ထည့္ေရးလို႔ တကယ္ကို ဝမ္းသာမိပါတယ္။ မဒမ္နဲ႔ မဒမ္ကိုရင္တို႔ လက္တြဲၿပီး ဒီဘေလာ့ေလးမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စာေတြ အမ်ားႀကီး ဆက္ေရးႏိုင္ပါေစ...

blackroze said...

အမ မဒိုးကန္ေရ
အခုပိုစ့္ေလးကိုလည္းပစ္ပစ္ကေခါက္ဆြဲျပဳတ္
ေသာက္ရင္းနဲ႕ဖတ္သြားပါတယ္ေနာ္

Anonymous said...

လာေရာက္ဖတ္ရႈသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ

မယ္႔ကိုး said...

စာေတြေရးရင္း ထာဝစဥ္ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။ း)
ခ်စ္ခင္စြာျဖင္႔
မယ္ကိုး

မိုးခါး said...

ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ မဒုိးကန္ရယ္ .. :P

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...