BLOG DAY အမွတ္တရ (သို႔) ဇာတ္ဆရာေမာင္မ်ိဳးနွင့္ angel ေပးေသာဒုကၡ

ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ဇာတ္ခံု ကိုေမာင္မ်ိဳးနဲ႔ ညီမေလး anglehlaing တို႔ကဘေလာ့ေဒးအတြက္ တဂ္လိုက္ပါတယ္။ ငိုခ်င္ရက္ လက္တို႕၊အဲေလ...ေရးခ်င္ရက္ လက္တို႕ ျဖစ္သြားေတာ႕အိုေကသြားတာေပါ႔.ေနာ္ း)။ မဒိုးကန္ရဲ႕ ဘေလာ့ေလးကိုစျဖစ္ခဲ႕တာ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလကပါ။အဲတုန္းကေတာ့ တျခားနာမည္နဲ႕ပါ။ကႏၱာရေ ၿခရာမ်ားဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႕ေပါ႔။

ဘေလာ့ဂါဆိုတဲ့ နာမည္ကိုရင္းႏွီးခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့၆ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ဆိုပါေတာ့။ဘီဘီစီနားေထာင္ ရင္း ေတြ႕ဆံုခန္းေတြမွာ ေၾကညာလာတိုင္း အေမကဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ “ငါသမီးေလးလဲ စာေရး၀ါသနာ ပါတာ ဘေလာ႕ဂါလုပ္ပါလား”တဲ့။ခရီးသြားတာေတြ လုပ္ငန္းအေတြ႕အၾကံဳေတြ ပတ္၀န္က်င္ေတြ ေရးပါလား တဲ့။ အေမကေတာ့အားေပးရွာတယ္။အေဖကလဲသူတို႕ေက်ာင္းသားေဟာင္းအသင္းေတြမွာ ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြ ေရးတဲ႕၀ါသနာအိုးဆိုေတာ႕ အေမြကေတာ့ရျပီးသားေလ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ မဒိုးကန္က မဟာသိပၸံအပိုင္း၂ ကိုတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။“အင္းေပါ့”ဆိုတာကလြဲဲျပီး စိတ္မ၀င္ စားႏိုင္ခဲ႕ဘူး။တဘက္ကလဲ ႏိုင္ငံျခားဘာသာမွာ အခ်ိန္ပိုင္းတက္ေနေလေတာ့ စာတိုေပစေတြက စာအုပ္ စင္ေပၚမွာသာ ရွိေနတတ္တယ္။စာနဲ႕နပန္းလံုးေနရတာကိုး..။တခါတေလ မဂၢဇင္းတိုက္တို႕၊ တပ္မေတာ္ေဆး တကၠသိုလ္ႏွစ္ပတ္လည္တို႕ေလာက္ ေတာ႕ေရးျဖစ္ခဲ႕တယ္။ဒီေလာက္ပါပဲ။တေန႔ေန႔တခ်ိန္ခ်ိန္ လုပ္ငန္းခြင္ ကအနားယူရင္ေတာ့ စာေရးျခင္းနဲ႔ပဲ ေနမယ္ေပါ႔။အေတြးေတြေျပာပါတယ္။
ကိုရင္နဲ႔ေတြတဲ့အခ်ိန္မွာ စာေရးခ်င္တဲ့ပိုးက ပိုဆိုးလာတယ္ေျပာရမလားပဲ။သူကစာေရးတာ ၀ါသနာပါေတာ့ ကိုယ္လဲစာေတြဘက္ျပန္လွည္႕ျဖစ္တယ္။ေမးေတြထဲမွာ မႏိုင္းႏိုင္းစေနရဲ႕စာေတြ ေဖာ္၀ပ္ေမးနဲ႔လာရင္ သိပ္ အားက်တာပဲ။သူစာေတြက တခုခုက်န္ခဲ့တယ္ေလ။အဲလိုနဲ႕စာေရးျခင္းျပန္စျဖစ္လာတယ္။

ႏိုင္ကြန္းေတြကစတာေပါ႔။အစကေခ်ာကလက္မွာ ပိုစ္႔ေလးေတြေရးဘာေရးေပါ႔။ဒီေလာက္ပဲ လက္ထပ္ျပီး တဲ့ေနာက္ပိုဆိုးလာပါေလေရာ း) စာေရးတာေျပာပါတယ္။သူကအဲဒါနဲ႕ ဘေလာ႕ေလးလုပ္ေပး လာတယ္ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ေလးနဲ႕စာေရးေပါ႔။ဘေလာ့ေလးလုပ္ျဖစ္လို႕မွ ၆လျပည့္ေသးဘူး။မဒိုးကန္တစ္ေယာက္ သည္းေျခအိတ္ နာတာရွည္ေရာင္ရမ္းနာေရာ အစာအိမ္အနာေတြေရာျဖစ္လို႔ ျမန္မာျပည္ကို အေရးေပၚျပန္ခဲ့ရပါတယ္။ေဆးရံုတက္ရ ခြဲစိတ္ခန္း၀င္လိုက္ရတာမို႕ ဘေလာ့ကေလးကိုခန ေက်ာခိုင္းလိုက္ရပါတယ္။

ခုမွ တေက်ာ့ျပန္၀င္လာတဲ့ မဒိုးကန္ကို ကိုရင္က ဘေလာ့ကေလးကို ေသခ်ာျပင္ေပးခဲ့ျပီး သူပါ၀င္ေရးမယ္ လို႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရး..အဲေလပူးေပါင္းေရးဖို႕ သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။(မပူးေပါင္း ရင္သူနာေတာ႕မွာမို႕ေလး))။ဘေလာ့ျပင္ၾကတဲ့အထဲမွာ သူ႔ဆရာေတာ္ အရွင္သုေတာင္မေနရပါဘူး။ (ဘုန္း ဘုန္းေရ..တပည္႕ေတာ္တခါတည္းေၾကညာေပးတာပါဘုရား..ေနာက္အလုပ္အပ္ခ်င္တဲ႕သူေတြ အပ္လို႔ရ ေအာင္ပါ..(ဆိုဒ္ျပင္ခ်င္သူမ်ား အရွင္သုကိုဆက္သြယ္ၾကေလကုန္..)။

အဲလိုနဲ႕ မဒိုးကန္ဘေလာ့ေလး ျပန္လည္အသက္၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ လာလည္ၾကတဲ့သူေတြ အားေပးၾက တဲ႕သူေတြကေတာ့မမသဒၵါ၊မမအိမ္သူ(၀ါေခါင္မိုး)၊မမၾကည္ၾကည္(ၾကည္ၾကည္ရဲ႕ဒိုင္ယာရီ)..သူ႕အခ်စ္ ေရာ က္ေရာက္ေနလို႔ဘီးဇီးေနလို႔ ေတြ႕ေတာင္မေတြ႕ရေတာ့ေပါင္.း)၊မအလြမ္းျမိဳ႕ေလး၊ေနာက္အိန္ဂ်ယ္လိႈင္ ေလး၊
အရမ္းခင္စရာေကာင္းတဲ့ မမစံပယ္(ေတာင္ၾကီးကေလ်ာင္ကီးေလး)၊မမသိဂါၤေက်ာ္ရယ္။မမေရႊစင္ရယ္ ၊မမိုးေငြ႕ရယ္၊ေနာက္ ပစ္ပစ္လို႕ခ်စ္စႏိုးနာမည္ေလးနဲ႕ အထုတ္ထမ္းေပးပါ႕မယ္လို႕ မဒိုးကန္ အာမခံထားမိ တဲ႕ blackroze ေလးရယ္၊ က်မဘ၀ရဲ႕ေနရာေလးတစ္ခုျဖစ္တဲ့ မမရိုစ့္ရယ္၊(ဒန္ေပါက္ ခ်က္နည္း လိုခ်င္တာ နဲ႕ ဂ်ီတိုက္မိလို႔ လင့္ေတာင္ခ်ေပးရပါတယ္)၊အဲေနာက္ မမခ်စ္ၾကီး(ထမင္းစားမေကာင္းေနတုန္း ေနာက္ ဆက္တြဲ ေၾကာ္ျငာျမီးရွည္နဲဲ႔ ႏွိပ္စက္လို႕ထမင္းဘူးကို အမိႈက္ပံုးထဲ ၀ဲလိုက္ရတဲ့အထိ ႏွိပ္စက္တတ္သူၾကီး)...

ေနာက္ မေမသိမ့္(ခုဘာလုပ္ေနလဲမသိဘူးျငိမ္ေနလို႕း)၊ မအိပ္မက္ေစရာ၊အန္တီတင့္ရယ္၊မမအျဖဴေရာင္ နတ္သမီးရယ္၊ မေဆာင္းႏွင္းရြက္၊ မေရႊျပည္သာလို႔ေခၚတဲ့ တျပည္သူမေရႊထား မေရႊျပည္သူရယ္၊ ေနာက္ မမိုးပန္ခ်ီ၊ေနာက္တစ္ေယာက္က မေလးကားေပၚမွာသာ တည့္တည့္ေတြ႔ရင္ လက္ဆြဲထည့္လိုက္မယ္ လို႔ ေတးထားတဲ့ မမကြန္ရယ္၊(ခနခနစိတ္ေပါက္တိုင္း မေလးသြားလြန္းလို႔ ေတြ႕မ်ား ေတြ႔မလားလို႔)၊ ေနာက္ လာလာက်စ္တဲ့ ကိုရင့္အေခၚ ကပၸိယၾကီး ကိုညိမ္းႏိုင္ရယ္၊ ကိုထြဋ္၊ အတည္ေပါက္နဲ႔ ပညာျပသြားတဲ့ ကိုေမာင္မ်ိဴး၊ မိသားစုေလးကို အျမဲေဖာ္ျပတတ္လို႔ အားက်မိတဲ့ ကိုညီလင္းသစ္၊

ေၾကာင္ဖမ္းသူၾကီးတံုးဖလားမင္း လူပ်ိဳၾကီးကိုကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)၊ရူပါလန္းတဲ့ ဘေလာ့ဂါတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဆရာ ဦးဟန္ၾကည္၊ေနာက္မဒိုးကန္ေနာက္သမွ် ဒိုင္ခံခံရတဲ႕ ေမာင္ငယ္ေလးအလင္းသစ္(သူကိုယ္သုူေတာ့ အသစ္ လို႕ေျပာေပမယ့္ေဟာင္းေနတာသူမွမသိတာ)၊ခုတေလာ မေတြ႔ရပဲ ဂ်ီပုန္းလုပ္ေနသလားမသိ)၊ ခြန္ေမာင္ပန္ လို႕ေခၚတဲ့ ဒီဇင္ဘာေမာင္ေမာင္ရယ္ ၊ကတၱရာလမ္းမွာ လက္ပစ္ကူးေနတဲ့ ကိုမိုးယံ၊ကိုကိုစိန္(တတိယအ ရြယ္၏ စတုတၳေ၀ဒနာ)ရယ္၊ အလင္းစက္ကေလးမ်ား၊ေနာက္ ေမာင့္မူပိုင္ရွင္ ကိုေန၀သန္၊ယပ္ေတာင္ သြင္းစရာမလိုပဲ လာလည္သြားတဲ့နတ္ဆိုး၊ အၾကီးလား၊အေသးလားမသိသူရယ္(ေမာင္ငယ္ေလး လင္းေခတ္ ဒီႏို)၊ခ်စ္သူကိုေၾကာက္ရလို႔ အဲ...ခ်စ္ရလို႕ ခ်စ္သူနာမည္ေပးထားတဲ႕ေကာင္းကင္ျဖဴဆိုတဲ့ ကိုေမာင္ဘုန္း၊ ေမာင္ငယ္ကေလး 8yar (သူ႕နာမည္ျမင္တိုင္း အိပ္ယာပဲ ေျပးေျပးျမင္ေနမိတယ္၊ ညီမငယ္ေ လး စုသဲၿဖဴ၊

ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္ေတာ့ စီေဘာက္မွ အၿမဲငိုက္ၿပၿပီး ၾကက္ဖၾကီးကိုစီးစီးထားတဲ့ ခ်စ္ခင္ပြန္း ကိုရင္ပါ..။

သူတို႔ေတြေပါ့..မဒိုးကန္ကိုအားေပးခဲ႕ၾကတဲ႕သူေတြပါ။က်န္ခဲ႕တဲ႕သူေတြလဲရွိဦးမွာပါ..သူတို႕ အားလံုးဆီက ေနၿပီး ပညာေတြလဲရခဲ့သလို ေမတၱာေတြ အားေပးမႈ႕ေတြရခဲ႕ပါတယ္။မိတ္ေဆြအသစ္ေတြ အမ်ားၾကီးရခဲ့ တာပါ။စီနီယာဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕အေတြ႕အၾကံဳေတြကို နမူနာယူပါတယ္။ေမးေတြတခ်ိဳ႕ အပ္ေပမယ့္ တခ်ိဳ႕က ေတာ့ လိုင္းေပၚမွာမေတြ႕မိဘူး။ေတြ႕ရတဲ့သူေတြက်ေတာ့လည္း မဒိုးကန္ကရံုးမွာမို႔ မခ်က္ႏိုင္ျပန္ဘူး။

မနက္ ကိုယ့္ဘေလာ့ကေလးကို ဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာမ်ား ကြန္းမန္႕ေလးေတြေတြ႕ရင္ သိပ္ေပ်ာ္တာပါပဲ။ အားလဲတကယ္ရွိပါတယ္။ရံုးမွာ ခနေလးအားတာနဲ႕ အသည္းအသန္ဘေလာ့ေတြဆီ ေလွ်ာက္လည္ေတာ့ တာပါပဲ။တခါတေလမ်ား ထမင္းဘူးတဖက္နဲ႕စားေနရင္း ေလွ်ာက္သြားလိုက္၊ဖတ္လိုက္နဲ႕ ထမင္းစားေတာင္ ပ်က္ပါတယ္..ကိုေမာင္မ်ိဴးထက္ဆိုးပါတယ္ း)

ေရွ႕မွာရွိတဲ့ ဘေလာ့ဂါအကို အမမ်ားကိုလဲ ေလးစားပါတယ္။ဘေလာ့ေတြေပၚမွာတင္ မဟုတ္ပဲအျပင္မွာလဲ မိတ္ေဆြမ်ား အျဖစ္ခင္မင္ခ်င္ပါတယ္။သတိတရနဲ႔ တဂ္ေပးခဲ့တဲ့ ကိုေမာင္မ်ိဴးနဲ႔ ညီမေလးအိန္ဂ်ယ္ကို  ေက်း ဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။ဦးေက်ာ္ဟိန္းလိုေျပာရရင္ ဘေလာ့ဂါမ်ားအားလံုးကို ေလးစားပါတယ္။ သတင္းစာထဲ ကေၾကာ္ျငာလိုေျပာရရင္ျဖင့္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူမ်ားကို ေက်းဇူးဥပကာရ တင္ရွိပါေၾကာင္း..

 မဒမ္ကိုး
၅း၀၀ နာရီ
၂၆ /၈/ ၂၀၁၁