“ မရမ္းေခ်ာင္း ေဂဟာသမိုင္းနွင့္ မွ်ေ၀ၿခင္းဟာ ရွင္သန္ၿခင္းၿဖစ္တယ္”

“ေတာင္ေ၀ွးၾကိဳးတန္း၊သူမစြမ္းကို၊ မပန္းရေစ၊ ထိုင္ထေစမႈ၊ ေက်းဇူးၿပဳ”

“မရမ္းေခ်ာင္း ေက်းရြာသမိုင္း” 

၁၉၈၉ ခုနွစ္ ဧၿပီလ ၃၀ရက္ေန႔မွာ ေထာက္ၾကံ့ အနာၾကီးေရာဂါကုေဆးရံုးကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ေ၀ဒနာသည္မ်ားကို လွည္းကူးၿမိဳ ႔နယ္ မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာသို႔ ေၿပာင္းေရႊ ႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ေရႊ ႔ေၿပာင္းကာစက လူဦးေရ (၂၀၀၀) ခန္႔ရွိၿပီး ေ၀ဒနာသည္ေပါင္း က်ား/မ (၄၀၀)ေက်ာ္ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ၾကရင္း ၁၉၉၃ခုနွစ္မွာ မရမ္းေခ်ာင္းလူငယ္မ်ားၿဖစ္တဲ့

၁။ကိုလွေဌး (လက္ရွိ ေဂဟာ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔ ဥကၠဌ)

၂။ကိုသန္းနိုင္ဦး

၃။ဦးသိန္းထြဋ္

၄။ကိုနိုင္ (ကြယ္လြန္)

၅။ကိုေသာင္း၀င္းေဌး (ကြယ္လြန္) 

-တုိ႔မွ ဦးေဆာင္ၿပီး ပ်င္းပ်င္းထန္ထန္ခံစားေနရတဲ့ ေရာဂါသည္ (၁၀၈)ဦးကို သူတို႔အစီအစဥ္နဲ႔ စတင္ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ပါတယ္။

၁၉၉၅ခုနွစ္ အေရာက္မွာေတာ့  ရန္ပံုေငြ အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ဆက္လက္ေထာက္ပံ့ရန္ မတတ္နိုင္ၾကေတာ့ပဲ နိုင္ငံေတာ္ထံမွာ အခက္အခဲေတြကို စာေရးသားတင္ၿပကာ အကူအညီေတာင္းခံခဲ့ ၾကပါတယ္။အကူအညီေတာင္းခံၿပီး (၂)နွစ္အၾကာ ၁၉၉၇ခုနွစ္မွာ ၀န္ၾကီးဌာနေပါင္းစံုရဲ့ ပံ့ပိုးမႈၿဖင့္ ေမတၱာ ပရဟိတေဂဟာေလးကို စတင္အုပ္ၿမစ္ခ်ေပးခဲ့ပါတယ္။၂၀၀၀ၿပည့္နွစ္ ဇြန္လ ၂၄ရက္မွာေတာ့ အတြင္းေရးမႈး(၂) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတင္ဦးကိုယ္တိုင္ လာေရာက္ၿပီး ဖြင့္လွစ္ေပးၿပီးေနာက္ လူမႈ၀န္ထမ္းဦးစီးဌာနလက္ေအာက္သို႔ လႊဲေၿပာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။

လက္ရွိေဂဟာမွ ေစာင့္ေရွာက္ထားတဲ့ ေ၀ဒနာရွင္ က်ား/မ စုစုေပါင္း (၁၀၃) ဦးရွိၿပီး ကေလးငယ္စုစုေပါင္း က်ား/မ (၂၁)ဦး ရွိပါတယ္။အဆိုပါ ကေလးငယ္ေတြဟာ ပထမတန္းမွ ဆဌမတန္းအထိ တက္ေရာက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားၿဖစ္ၾကပါတယ္။

မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာမွာေတာ့ စုစုေပါင္းအိမ္ေခ် (၃၉၀) ရွိၿပီး လူဦးေရ က်ား/မေပါင္း (၁၅၀၀)ခန္႔ရွိကာ သူငယ္တန္းမွ ဒႆမတန္းအထိ ေက်ာင္းသား ဦးေရ (၄၁၇)ဦး အတိ ရွိပါတယ္။ယခုနွစ္ တကၠသို၀င္တန္း စာေမးပြဲေၿဖဆိုမဲ့ ေက်ာင္းသာ/သူ စုစုေပါင္း (၂၆) ဦးအတိ ရွိေနပါတယ္။

“မရမ္းေခ်ာင္း အနာၾကီးေရာဂါေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာ”

အဲဒီမရမ္းေခ်ာင္းအနာၾကီးေရာဂါသည္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာဆိုတဲ့ေနရာကို လြန္ခဲ့တဲ့တစ္နွစ္နီးပါး၀န္းက်င္မွာ ကၽြန္ေတာ္ စသိခဲ့ပါတယ္။သိတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး အဲဒီေနရာကို လႈဳဒါန္းခ်င္ခဲ့တယ္။ေသခ်ာ ထပ္ၿပီး စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ အဲဒီေနရာဟာ တကယ့္ကို အကူအညီလိုအပ္တဲ့ေနရာတစ္ခုဆိုတာ ပိုသိလာခဲ့ရတယ္။ ပိုသိလာေလ အဲဒီေနရာကို လႈဳဒါန္းလိုစိတ္ ပိုမိုၿပင္းၿပေလ ၿဖစ္လာခဲ့တယ္။အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ MMYG အဖြဲ႔ေလး ဖြဲ႔စည္းရၿခင္းမရွိေသးပါဘူး။ကိုယ္တိုင္က ရုန္းကန္ေနရတဲ့ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ ၿဖစ္တာေၾကာင့္ မ်ားမ်ားသားသား လႈဳဒါန္းဖို႔ဆိုတာလည္း မၿဖစ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အဲဒီေနရာကို တတ္နိုင္သေလာက္လႈဳမယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဆံုးၿဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒီနိုင္ငံက တစ္လကို ေလးၾကိမ္ ထုတ္ေ၀တဲ့ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာ စာ၀င္ေရးရင္း အဲဒီဂ်ာနယ္က ၿပန္ၿပီးခ်ီးၿမွင့္တဲ့ စာမူခ (200 RM) ကို ကၽြန္ေတာ္ ၂၀၁၁ နွစ္၀က္ေလာက္ကစၿပီး လႈဳဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ေနာက္ပိုင္း မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ ေပါက္ကြဲမႈၿဖစ္ေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ ညီအစ္ကိုေတြလို ခင္ေနၿပီးၿဖစ္တဲ့ ကိုကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔)၊ ကိုၿငိမ္းနိုင္၊ ဗညား(လင္းေခတ္ဒီနို)၊ လြင္ၿပင္လႈိုင္းငယ္၊ ဇင္ၿငိမ္းဦး(ၿမန္မာအိုင္တီနန္းေတာ္)၊ ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း)၊ ဂ်ယ္ရီပစ္ပစ္ ၊ေက်ာ္စြာစိုးၿမတ္ (အင္ဒရူး) တို႔နဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ဒီအဖြဲ႔ေလးကို ေကာက္ကာငင္ကာ ထလုပ္ၿပီး နိုင္ငံအရပ္ရပ္က အလႈဳရွင္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလႈဳေငြ (နွစ္ဆယ့္တစ္သိန္းတိတိ) လႈဳဒါန္းနိုင္ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလႈဳဒါန္းမႈအၿပီးမွာ အားလံုးရဲ့စိတ္ထဲမွာ တၿပိဳင္တည္းခံစားၿဖစ္တည္သြားတာက “ငါတို႔သည္ ဒီတစ္ၾကိမ္တည္းနဲ႔ ရပ္တန္႔ေန မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး” ဆိုတဲ့ အသိေလးတစ္ခုပါ။ပထမအၾကိမ္အလႈဳၿပီး နွစ္လအၾကာ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ပတ္ေလာက္ကတည္းက “သၾကၤန္မတိုင္ခင္ ဒီေနရာေလးမွာ လႈဳခ်င္ တယ္”ဆိုၿပီး တိုင္ပင္ေတာ့ အားလံုးက တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း သေဘာတူၾကတယ္။ကိုညိမ္းနိုင္ ၿမန္မာၿပည္ကို ၿပန္ေတာ့ အဲဒီေနရာကို လူကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။အဲ့ဒီအခ်ိန္က်မွ သိလိုက္တာက မရမ္းေခ်ာင္းေဂဟာ ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထင္ထားတာထက္ အကူအညီလိုအပ္ေနေသးတယ္” ဆိုတာပါပဲ။

အခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဲဒီေနရာကို လႈဳဒါန္းဖို႔ စၿပီးၾကိဳးစားေနပါၿပီ။အလႈုခံတဲ့ပိုစ့္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလႈဳေငြကို (၂.၄.၂၀၁၂) ေနာက္ဆံုးထား လက္ခံေပးၿပီး ေလးလပိုင္း ပထမပတ္ထဲမွာ သြားေရာက္လႈုဒါန္းမွာ ၿဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ေၿပာခဲ့ပါတယ္။အလႈဳရွင္ေတြ ေက်နပ္မႈရွိေအာင္ ရက္အတိအက် သတ္မွတ္ေပးခ်င္ေပမဲ့ မရမ္းေခ်ာင္းေဂဟာ ဟာ ၿမိဳ ႔တြင္းနဲ႔ ခရီးေ၀းၿခင္း၊ လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္တဲ့ ေ၀ဒနာသည္ေတြအတြက္ ေၿခေထာက္ေလးေတြ (၀ွီးခ်ဲလ္) ၀ယ္လႈဳခ်င္တဲ့အတြက္ ရရွိမဲ့အလႈဳေငြပမာဏကို ေစာင့္ဆိုင္းလိုတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားလႈဳမဲ့အခ်ိန္ဟာ သၾကၤန္ရက္နဲ႔ ကပ္ေနလို႔ လမ္းခရီးကို ညွိနႈိုင္းေနရတာေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားလႈဳမဲ့ေန႔ကို အတည္တက် မေၿပာနိုင္ေသးၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ သြားလႈဳမဲ့ေန႔မတိုင္ခင္ တစ္ပတ္ၾကိဳၿပီး ကိုယ္တိုင္လိုက္ပါလိုတဲ့ အလႈဳရွင္ေတြကို အြန္လိုင္းကေန၊ ဖံုးေတြကေနတစ္ဆင့္ အသိေပး သြားမွာ ၿဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေလးစားစြာ အသိေပးအပ္ပါတယ္။

“၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၾကိဳဆိုၿခင္း”

အလႈုခံပိုစ့္ေလး စၿပီးၿဖန္႔ေ၀ေတာ့ ဂ်ပန္နိုင္ငံမွ ကိုရန္နိုင္( ေနသ၀န္ရဲ့ အိုေအစစ္)၊မေလးရွားနိုင္ငံမွ ေမာင္ဘုန္း၊ မိုးဇက္၊ ထိုင္းနိုင္ငံမွ မခရစၥတယ္၊ ၿမန္မာနိုင္ငံမွ (ေဒါက္တာ)ကိုသက္တန္႔ခ်ိဳ၊ သမီးစံတို႔က သူတို႔ပါတ္၀န္းက်င္ေတြမွာ ဦးေဆာင္ကာ အလႈဳခံေပးမယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဆက္သြယ္ လာပါတယ္။တကယ္ အားတက္မိပါတယ္။ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြ ပါ၀င္လာတာကိုလည္း ေၿပာမၿပတတ္ေအာင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီအလႈဳအတြက္ ပံ့ပိုးကူညီမဲ့ မည္သူ႔ကိုမဆို ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာစြာ လက္ခံပါတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ထပ္ေလာင္းေၿပာၾကားပါရေစ။

“မရမ္းေခ်ာင္းအလႈဳရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္”

တကယ္ေတာ့ အနာၾကီးေရာဂါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာ အဘက္ဘက္က လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြေၾကာင့္ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသဖို႔ဆိုတာ ခက္ခဲေနေပမဲ့ ေဆး၀ါးေသာက္သံုးထားၾကတာေၾကာင့္ ေရာဂါကူးစက္ၿခင္း မရွိၾကေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ လူအခ်ိဳ ႔ရဲ့မ်က္စိထဲ အၿမင္ထဲမွာေတာ့ ရြံစရာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့ ကူးစက္ေရာဂါၾကီးအၿဖစ္ သတ္မွတ္ေနၾကဆဲ ရွိေနၾကဆဲပါ။အဲဒါေၾကာင့္လည္း ဒီေဂဟာေလးဟာ ဒီေန႔အခ်ိန္ထိ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ၿပည့္နွက္ေနတာက သက္ေသတစ္ခုပါပဲ။ေနာက္ၿပီး အဲဒီရြာေလးမွာရွိတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ၊ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ နိုင္ငံရဲ့သားေကာင္း ၿဖစ္လာမဲ့သူေလးေတြ ဒုနဲ႔ေဒးရွိပါေနပါလိမ့္မယ္။

သူတို႔ေလးေတြ အားငယ္ေနၾကတယ္။မိဘက အနာၾကီးေရာဂါသည္ဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားမႈ၊ မၿပည့္မစံနဲ႔ေနရတဲ့ ဘ၀၊ ပညာသင္ေနရတဲ့အေၿခအေနေတြက သူတုိ႔ေလးေတြကို သိမ္ငယ္ေစပါတယ္။လူေတာတိုးဖို႔ သူတို႔ေလးေတြ မရဲတရဲၿဖစ္ေနၾကတယ္။ေဂဟာရဲ့ ေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္မွ အခုလာမဲ့ တကၠသိုလ္၀င္တန္း စာေမးပြဲကို ၀င္ေရာက္ေၿဖဆိုမဲ့ ေက်ာင္းသား က်ား/မ ၂၆ဦး အထိ ရွိေနပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔အေနနဲ႔ ဒီအလႈဳကို ေငြေၾကးေၿမာက္မ်ားစြာ မလႈဳတန္းနိုင္ခဲ့ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၀မ္းနည္းၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ဒီေနရာေလးဟာ တကယ္လိုအပ္ေနတယ္ လႈဳဒါန္းဖို႔ သင့္ေတာ္တယ္ဆိုတာကို နိုင္ငံအရပ္ရပ္ကို ေရာက္ေနတဲ့ ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြ၊ တကယ္လႈဳမဲ့လူေတြသိရွိသြားရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အပင္ပန္းခံရက်ိဳး နပ္ပါလိမ့္မယ္။မ်က္စိေနာက္ခံရက်ိဳး နပ္ပါလိမ့္မယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါတည္း လိုက္ပါလႈဳဒါန္းဖို႔ မဟုတ္ပဲ “ဒီေနရာကေတာ့ တကယ္လိုအပ္တယ္ေဟ့..ငါတို႔သြားလႈဳၾကမယ္” ဆိုတဲ့ အသိေလးရသြားဖို႔အတြက္ အဓိက ရည္ရြယ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား..

“ မွ်ေ၀ၿခင္းဟာ ရွင္သန္ၿခင္းၿဖစ္တယ္”

ေစတနာရွင္ အလႈဳရွင္မ်ားခင္ဗ်ား..

ေဟာဒီကမာၻေပၚမွာ အသက္ရွင္ရပ္တည္နိုင္ေရးအတြက္ ေစတနာရွင္တို႔ရဲ့အကူအညီကိုေမွ်ာ္လင့္ရင္း ဘ၀ကိုၾကိဳးစားရွင္သန္ေနၾကတဲ့ လူသားတစ္ခ်ိဳ ႔ ရွိေနပါေသးတယ္ဆိုတာကို သတိရေပးလိုက္ရင္ပဲ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ေဖာင္ၾကီးအလြန္၊ မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာမွာ ရွိေနတဲ့ ၿမန္မာလူမ်ိဳး အနာၾကီး -ေရာဂါသည္ ေ၀ဒနာရွင္ေတြက ေက်းဇူးတင္ေနရင္း သူတို႔အသက္ရွင္ရပ္တည္မႈအတြက္ အင္အားေတြ တိုးပြားလာၾကမွာပါ။ငါတို႔ကို ပစ္မထားဘူး ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ေလးနဲ႔ သူတို႔ေလးေတြရဲ့ မ်ိဳးဆက္ေလးေတြ ေလာကထဲကို ၿဖန္႔က်က္တိုး၀င္ဖို႔ အင္အားေတြ တိုးပြားလာၾကမွာပါခင္ဗ်ား..။ ကဲ..ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ရွင္သန္ၿခင္းေတြကို မွ်ေ၀လိုက္ၾကရေအာင္ဗ်ာ..။

ထပ္ေလာင္းႏိႈးေဆာ္လိုတာက ၂.၄.၂၀၁၂ မတိုင္ခင္ ေအာက္ပါ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ေတြကို ေဒသအလိုက္ ဆက္သြယ္ လႈဳဒါန္းနိင္တဲ့အေၾကာင္း ထပ္ေလာင္းလိုက္ပါရေစ..။

 MMYG

www.mudita-mmyg.blogspot.com/

mmyg.mudita@gmail.com

+၆ ၀၁၇ ၇၃၄၈ ၂၉၂

ၿဗိတိန္

အရွင္ဇနက(သႏၲိသုခ)
venjanaka@gmail.com
+၄၄ ၇၇၄၀ ၉၈၃၉ ၄၂

အေမရိက

ဗညားရွိန္@လင္းေခတ္ဒီနို
lynnkhitdeno301@gmail.com
+၁၂၀ ၁၈၈၈ ၉၇၅၁

စင္ကာပူ

၁။ကိုၿငိမ္းနိုင္ @ ကိုနိုင္ထြဋ္
eikunaing@gmail.com
+၆၅ ၉၀၂၂ ၁၈၀၇
+၆၅ ၉၈၈၂ ၉၀၇၈

၂။မဒမ္ကိုး
celestial.whiteangle@gmail.com
+၆၅ ၈၃၇၅ ၁၀၆၉

ဂ်ပန္

ေနဝသန္@ ရန္ႏိုင္

nay.naywathan@gmail.com

+၈၁ ၈၀ ၃၈၅၂ ၅၂၁၄

မေလးရွား

၁။ဇင္ၿငိမ္းဦး(ၿမန္မာ အိုင္တီနန္းေတာ္)
+၆၀ ၁၇၇၀ ၅၈၂ ၁၉

၂။ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) (Kalang)
zwmnna@gmail.com
+၆၀ ၁၆၃၂ ၄၉၆ ၉၁

၃။ေမာင္ဘုန္း

mr.janjarom@gmail.com

+၆၀ ၁၀၂၈၂၇၀၇၁

၄။မိုးဇက္ (ကလန္း)

bloggermoses@gmail.com

 

ထိုင္၀မ္

ပစ္ပစ္ @ ဂ်ယ္ရီပစ္ပစ္
jerrypigpig@gmail.com 

 +၈၈၆ ၉၃၀ ၄၁၃ ၂၂၀

ထိုင္း

မခရစၥတယ္

blissofus@gmail.com

+၆၆၈ ၅၁၁၃ ၇၇၂၂

ၿမန္မာ

၁။andrew @ေက်ာ္စြာစိုးၿမတ္
andrewkc189@gmail.com
+၉၅၁ ၆၄၃ ၀၈၆ 

၂။(ေဒါက္တာ)ကိုသက္တန္႔ခ်ိဳ

thettantblog@gmail.com

+၉၅၉ ၄၃၀၅ ၅၈၅၁

၂။သမီးစံ

sandartinmyint@gmail.com

+၉၅၁ ၃၉၁ ၇၅၄

+၉၅၁ ၃၉၁ ၀၀၃

မွ်ေ၀ၿခင္းဟာ ရွင္သန္ၿခင္းၿဖစ္တယ္...

ေလးစားစြာၿဖင့္

MMYG ကိုယ္စား

ကိုရင္

17:58(GMT)

သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားအား မရမ္းေခ်ာင္းအနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ား ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာနွင့္ www.leprochelp.org မွ ရယူပါသည္။