နွစ္သိမ့္ဆု

တခါတစ္ေလ ဘ၀မွာ ေမွ်ာ္လင့္ထားေတြက ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ၿဖစ္မလာတဲ့အခါ၊ ကိုယ္မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အရာေတြက မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ၿဖစ္လာတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဘယ္လိုခံစားၾကရမလဲ..ဘာေတြ ဆက္ၿဖစ္ၾကလဲဆိုတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ေမးခြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ေမးခဲ့ရင္ စာဖတ္သူ ဘယ္လိုေၿဖမယ္ စိတ္ကူး လဲ.။စာသိပ္ညံ့တဲ့ ေက်ာင္းသားကေလးတစ္ေယာက္က“ေနာင္တစ္ခ်ိန္ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ သိပ္ကိုထူးခၽြန္ တဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ ၿဖစ္ဖို႔ပါပဲ”လို႔ ေၿပာရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဲဒီကေလးကို ဘယ္လို အၾကည့္နဲ႔ တုန္႔ၿပန္ ၿဖစ္မလဲ ေတြးၾကည့္ဘူးလား..သိပ္မေတြးပါနဲ႔..ကၽြန္ေတာ္အဲလို ေမးမွာ မဟုတ္သလို အဲလိုေၿပာမဲ့ ကေလး - ေတြလည္း ရွားပါးကုန္ပါၿပီ...။အဲဒီအေၾကာင္းကို ေခါက္ထားလိုက္ၾကအံုးစို႔..။

သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ အားလံုးေၿပေၿပလည္လည္ၿဖစ္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အလိုခ်င္ဆံုးအရာက သားသမီးဆိုတဲ့ ရတနာေလးေပါ့။သူကလည္း လိုခ်င္တယ္..ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အလိုရွိတယ္။ဒီလိုနဲ႔ တိုင္ပင္သင့္တဲ့သူေတြ နဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး မဒမ့္ဗိုက္ကေလးကို ပူလာေစခဲ့တယ္။သူက သိပ္လိမၼာတဲ့ သားတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားခ်င္သလို၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မလိမၼာတဲ့ သမီးေလးတစ္ေယာက္ လိုခ်င္ေနမိခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုခ်င္ သလို ၿဖစ္မလာခဲ့ဘူး။မိခင္ေလာင္း လုပ္ရမဲ့သူ႔အတြက္ေတာ့ အခြင့္ေရးေကာင္းတစ္ခု လြတ္ေၿမာက္သြား တယ္ဆိုေပမဲ့ ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြားဒုကၡကို သူခံစားစရာမလိုေတာ့တဲ့အတြက္ သူ႔က်န္းမာေရးဘက္က ၾကည့္ရင္ေတာ့ “အေကာင္းလာမဲ့ၾကံ အဆိုုးေရွ ႔ကခံ ဆိုသလိုပဲေပါ့..မိန္းမရယ္” လို႔ နွစ္သိမ့္မိတယ္။

အဲဒီအဆိုးေတြထဲမွာမွ သူေရာ ကၽြန္ေတာာ္ေရာအတြက္ အမွတ္တရေလးေတြ..ေနာင္တစ္ခ်ိန္ၿပန္ေတြးတိုင္း ၾကည္နူးစရာၿဖစ္က်န္လာမဲ့ အရာေလးေတြ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ကမာၻေပၚက မိခင္ေလာင္းတိုင္း ကိုယ္၀န္လြယ္ ထားၾကၿပီဆိုရင္ သူတို႔မွာ အရင္နဲ႔မတူပဲ “သိပ္ကိုဆႏၵၿပင္းၿပလာတဲ့ တက္မက္မႈေတြ” ရွိလာတတ္တယ္တဲ့။ ဟိုး.အရင္ကလည္း လူၾကီးသူမေတြေၿပာတာ ၾကားခဲ့ဘူးသလို ညီမေလးကို အေမကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားတုန္း ကလည္း တစ္ၾကိမ္ မ်က္ၿမင္ ၾကံဳတြ႔ခဲ့ဘူးတယ္.။အဲဒီတုန္းက အေမက “ထန္းရည္အခါး ေသာက္ခ်င္တာ” တရက္ကို ထန္းရည္အိုး ေလးအိုးနီးပါးေလာက္ ကုန္ေအာင္ ေသာက္ခဲ့တယ္။တစ္ခါတစ္ေလ အေဖကပါ ကူၿပီး ေသာက္ေပးရတယ္။အေဖကေတာ့ေၿပာတယ္။“ငါကေတာ့ မ်က္ခံုး ခပ္လႈပ္လႈပ္ပဲ၊ မင္းအေမေမြးလာ မွာ ကေတာ့ ထန္းရည္သမား ၿဖစ္ဖို႔မ်ားေနၿပီ ထင္တယ္” ဆိုၿပီး ၾကိဳတင္နိမိတ္ဖတ္ေပမဲ့ အေမေမြးလာေတာ့ မိန္းကေလးၿဖစ္ေနတယ္။

အခု ဒမ္ကေလးကေလးက မေမြးနိုင္ခဲ့ေပမဲ့ သူ႔အလွည့္မွာလည္း ကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားတဲ့ကာလ လိုခ်င္တာ၊ သူၿဖစ္ခ်င္တာေလးေတြ ရွိခဲ့တယ္။ေရဒီေလာက္ေၾကာက္တဲ့သူက ပထမဆံုးခ်ဥ္ခ်င္းတက္လာတာက ေရကူး ခ်င္တာတဲ့။မကူးပါနဲ႔လို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ေၿပာေပမဲ့ မရဘူး..။ေနာက္ဆံုး ေၿပာမရတဲ့အဆံုး ကၽြန္ေတာ္လက္ေလွ်ာ့ ၿပီး သူ႔ကို ေရကူးကန္ဆီ ေခၚသြားရေတာ့တာပါပဲေပါ့..။“ဒီလို ရိုးရိုးကူးခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး..နာက ၀တ္စံုနဲ႔ ကူးခ်င္တာပါ ဆိုမွ” တဲ့..လုပ္ၿပန္ေရာ..အဲဒါနဲ႔ သူ႔အတြက္ ေရကူး၀တ္စံု ၀ယ္ေပးၿပီးေတာ့ ေရထဲ ဆင္းခိုင္းရ တယ္။ေရထဲမွာ သူဘယ္လို လုပ္ေနတာလည္း မသိခ်င္ၾကဘူးလား ကြယ္ရို ႔..။ေရကူးကန္ နံရံုကို လက္တင္ ၿပီး မ်က္မွန္ၾကီးတပ္ၿပီး ဇိမ္နဲ႔နွပ္ေနတာ.။စာဖတ္သူ မ်က္စိထဲၿမင္ေအာင္ ေၿပာရရင္ “ဖားပ်ံ ေရထဲနစ္ေနတဲ့ ပံုစံ” ေပါ့ဗ်ာ..အဲဒီေနရာကေနၿပီးလည္း ေရွ ႔ကို ေခၚလို႔မရဘူး..ဒီလိုပဲ ေနခ်င္တယ္တဲ့။

အဲဒီလိုနဲ႔ ေရကူးကန္ကတက္ေတာ့ သူေရကူးလိုက္တာ သူ႔ပါးစပ္ထဲကို ေရ၀င္သြားသတဲ့.။တစ္ခ်ိန္လံုးနံရံကို မွီၿပီး ေနေနတဲ့ သူက ပါးစပ္ထဲကို ေရ၀င္ပါသတဲ့။ေနာက္ၿပီး ေရကူးကန္ထဲက ေရေၾကာင့္ သူ႔အသားေတြ နည္းနည္းမည္းသြားတာေၾကာင့္ သူ႔ကို ”spa” လိုက္ပို႔ေပးပါတဲ့ဗ်ာ..အဲဒါကိုေတာ့ ဘာခ်ဥ္ခ်င္းလို႔ ေခါင္းစဥ္ တပ္ရမလဲ။မထူးေတာ့ပါဘူးဆုၿပီး လိုက္ပို႔ေပးလိုက္တယ္။ဒင္းကေတာ့ သြားေလးၿဖဲၿပီး တဟဲဟဲနဲ႔ သေဘာ -ေတြ လႊတ္က်ေနေတာ့တာပဲ..တကယ္ေၿပာရရင္ ရိကၡာယူတာေတြ မ်ားေနၿပီဆိုၿပီး အဲဒီအခ်ိန္က ဒင္းကို ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ၾကည္တာ မဟုတ္ဘူး..။အက်အန လုပ္ေနတာမ်ား တစ္နာရီေက်ာ္ၾကီးေတာင္ အေသအခ်ာ ကို ဇိမ္က်လို႔...ဒါက သူရဲ့ ပထမ ခ်ဥ္ခ်င္းေပါ့ဗ်ာ..။

ေနာက္ တစ္ရက္နွစ္ရက္ၾကာေတာ့ လာၿပန္ပါေလေရာ..အေစာၾကီးထလို႔ “ကၽြန္မ ပန္းသီးစားခ်င္တယ္” တဲ့.။အလုပ္ထဲက ကၽြန္ေတာ့ကို ဖံုးလွမ္းဆက္ပါတယ္။“အိုေက..အိုေက ၿပန္လာရင္ ၀ယ္လာခဲ့မယ္” ဆိုၿပီး အလုပ္သိမ္းေတာ့ ေစ်းဆိုင္ကေန ပန္းသီးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၀ယ္သြားတယ္။ပန္းသီးအေကာင္းဆံုး ဆိုတာေတြကို တစ္လံးၿပီးတစ္လံုး ေရြးစားၿပီး မေကာင္းတာေလးေတြပဲ က်န္ေတာ့မွ သူေၿပာလာပါတယ္။

“ကၽြန္မ တကယ္စားခ်င္တာ ဒီပန္းသီးမဟုတ္ဘူး ေမာင္...”

“ေဟ..အဲဒါဆို ဘာလို႔ စားပစ္လဲ မိန္းမရာ..ဒီပန္းသီး မဟုတ္လို႔ ဘယ္ပန္းသီးတုန္း..အစိမ္းသီးလား. ညေနက်ရင္ ဆင္း၀ယ္ေပးမယ္ေနာ္.”

 “ေမာင္ ၀ယ္လာေတာ့ နွေၿမာလို႔ စားလိုက္တာ..မိန္းမတကယ္စားခ်င္တဲ့ ပန္းသီးကေလ ဟို..ပန္းသီး 4S -ေမာင္ရဲ့”

“ဘာာာာာာာာာာ......”

ကၽြန္ေတာ့ အသံနည္းနည္းေတာင္ က်ယ္သြားတယ္..ဒါ ဘယ္လိုမွ ခ်ဥ္ခ်င္းမၿဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး..ဒါ ဒင္း..လူလည္က်တာ ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ၿပီေလ..။ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ ဥာဏ္သံုးဦးမွေပါ့ ဆိုၿပီး သူ႔ကို ေခ်ာ့ ၿပီး ေၿပာရတယ္။“မိန္းမရယ္ အခုမွ ထြက္တာဆိုေတာ့ လူေတြကလည္း တန္းစီၿပီး ၀ယ္ေနၾကတာကြာ.. ၿပီးေတာ့ ေယာက်ာၤးက ညဘက္ အလုပ္ဆင္းရတာဆိုေတာ့ တန္းစီၿပီး ၀ယ္ေပးဖို႔ ခက္တယ္..ၿပီးေတာ့ အိုင္ဖံုးၾကီးက ၿပားၿပားနဲ႔ ရွည္ရွည္ၾကီးကြာ လွလည္း မလွပါဘူး..တၿခားဟာ ေၿပာေလ.. ၀ယ္ေပးမယ္” ဆိုၿပီး ေၿပာေတာ့ သူဘာၿပန္ေၿပာတယ္ မွတ္သလဲ..ဒင္းက “မလိုခ်င္ဘူး..ကေလးက အိုင္ဖံုးကို ကိုင္ခ်င္ေန တာၿဖစ္မယ္..အဲဒီ ၿပားၿပားနဲ႔ရွည္ရွည္ပဲ နာလိုခ်င္တယ္..နွစ္ရက္အတြင္းမရလို႔ကေတာ့ နာက အိမ္ေပၚမွာ -ေလွ်ာက္ခုန္ေနမွာ.ဒါပဲ”..။စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒါ ဒင္းလူလည္က်ေနတာကို သိသိၾကီးနဲ႔ ..ဘာမွလည္း သူ႔ကို မလုပ္ရဲဘူး..ေတာ္ၾကာ တကယ္ခုန္ေနရင္ ဒုကၡဆိုၿပီး ဟိုဘက္လွည့္ အံက်ိတ္ေနရတယ္။

မတတ္နိုင္တဲ့အဆံုးမွာ သူ႔ကို ့အရႈံးေပးၿပီး ၀ယ္ေပးလိုက္ရတယ္..သူကေတာ့ လိုခ်င္တာရလို႔ “တဟီးဟီးနဲ႔ သူ႔ဖံုးကို ကိုင္ကိုင္ၿပီး သူ႔ဗိုက္နဲ႔ေတာင္ ကပ္ေပးေနလိုက္ေသးတယ္..။“အပိုေတြ လုပ္ေနတာ..ဒင္း လူလည္ က်တာ သိသိၾကီးနဲ႔..ဘယ္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ကမ်ား အိုင္ဖံုးခ်ဥ္ခ်င္း တက္ဖူးတယ္ ၾကားဘူးတုန္း..သူ႔က်မွပဲ..။

 အဲဒီ ၿပားၿပား ရွည္ရွည္ၾကီးေပါ့

တစ္ပတ္အတြင္းမွာ သူတက္ခဲ့တဲ့ ခ်ဥ္ခ်င္းေတြက သူ႔အတြက္ေတြခ်ည္းပဲ..ဘယ္တတ္နုိင္ေပလိမ့္မတုန္း။ ယူထားၿပီးမွေတာ့ သူ႔အလိုက်တိုင္းပဲေပါ့ဗ်ာ..အဲလိုနဲ႔ ၿပီးသြားေရာလားဆိုေတာ့ မၿပီးေသးဘူး.။ေနာက္သံုး ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ မနက္ ေလးနာရီေလာက္ၾကီး ဖံုးခၚပါေလေရာ..ဘာၿဖစ္တာလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ “မသိ ပါဘူး ေမာင္ရယ္..အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ကြန္ၿပဴတာ သံုးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ၿဖစ္လာတယ္..အဲဒါ အေစာၾကီး စက္ကို မၾကည့္ခ်င္တာနဲ႔ ဖံုးေခၚလိုက္တာ” တဲ့..သူ႔ကိုေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး ၿပန္အိပ္ခိုင္းရေပမဲ့ စိတ္ထဲတာ ခပ္လန္႔လန္႔ရယ္။ ဒင္း..ဘာေတြမ်ား ၾကံစည္ေနပါလိမ့္ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့..သိပ္မၾကာပါဘူးဗ်ာ..“သူ႔လက္ေတြက ဒီစက္ေပၚ တင္လိုင္တိုင္း စိတ္ထဲမွာ မသန္႔ဘူး..တစ္မ်ိဳးခ်ည္းပဲ ဒီစက္ၾကီး မကိုင္ခ်င္ေေတာ့ဘူး စက္အသစ္လဲေပးပါ” ဆို ၿပီး လုပ္လာပါေလေရာဗ်ာ...သိေနတယ္..ဒင္း..အၾကံကို ၾကိဳၿပီး ရိပ္မိေနတယ္။“မိန္းမရယ္..လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ရက္နွစ္ရက္ကပဲ အိုင္ဖံုး ၀ယ္ေပးထားတယ္ကြာ..ခုတစ္ခါ ကြန္ၿပဴတာဆိုေတာ့လည္း...” 

“လာမေၿပာနဲ႔.. နာ့ကို စက္အသစ္လဲေပးပါ..နွစ္ရက္အတြင္းမရလို႔ကေတာ့ နာက အိမ္ေပၚမွာ ခုန္ေနၿပီသာ မွတ္”.တဲ့။ကၽြန္ေတာ္ ပထမတစ္ရက္ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ ေပၿပီး မသိသလို ေနလိုက္တယ္။သူမ်ား ေမ့သြား မလားေပါ့..သူလည္း ဘာမွ ထပ္မေၿပာေတာ့ဘူး..ကၽြန္ေတာ္လည္း အိုေကၿပီေပါ့.. အသာေနလိုက္တယ္။ ဒုတိယရက္လည္း မိုးလင္းေရာ အလုပ္ထဲကို မနက္ ခုနစ္နာရီေလာက္ၾကီ ဖံုးေခၚလာတယ္။ “ေမာင္ ဟိုတစ္ခါ အိပ္ယာခန္းေတြ လွမ္းေတာ့ ၀ယ္လာတဲ့ၾကိဳး..ဘယ္နားမွာ ထားလိုက္လဲ..” “ဘာလုပ္မလို႔လည္း မိန္းမရဲ့” ဆိုေတာ့ ၾကိဳးခုန္မလို႔တဲ့..ဒင္း..ညစ္ၿပီဗ်ာ..“ဟာ..ေဟ့ ဘယ္လိုလုပ္ ၾကိဳးခုန္လို႔ ရမွာတုန္း..ေပါက္ ကရေတြ မလုပ္စမ္းနဲ႔ကြာ” လို႔ ေၿပာေတာ့ “နီကို နာ ဘာေၿပာထားလဲ..တကယ္ မလုပ္ဘူးထင္ေနတယ္ ထင္လို႔ လုပ္ၿပမလို႔ေလ..”တဲ့ဗ်ာ..

“အာ..မဟုတ္ပါဘူး မိန္းမရဲ့ အခုမနက္ အလုပ္ထြက္တာနဲ႔ မိန္းမကို ေခၚၿပီး လက္ေတာ့ပ္ေလး သြား၀ယ္ေပး မလို႔၊ေၿပာမလို႔ဟာ ေမ့ေနတာကြာ”ဆိုၿပီး ေလွ်ာခ်လိုက္မွ “ေအး..ၿပီးတာပဲ..ဒါဆို နာၿပန္အိပ္မယ္..ၿပန္လာ ရင္ နာ့ကို နႈိး..အိပ္ေရးပ်က္လိုက္တာ”တဲ့.။လုပ္ပံုက...လုပ္ပံုက..ဒီလိုနဲ႔ ၀ယ္ေပးလိုက္ရၿပန္ေရာ ဆိုပါ -ေတာ့ဗ်ာ..။

အဲဒါေတြက အဲဒီတစ္လအတြင္းမွာ သူတက္ခဲ့တဲ့ ခ်ဥ္ခ်င္းေတြပဲေပါ့..။သူ႔မွာ အဲလို စိတ္ဆိုးလို႔ ဥာဥ္ဆိုးေလး -ေတြ ရွိေနတယ္။ဒါေပမဲ့ အခုလိုၿဖစ္သြားေတာ့လည္း သူ႔ကို ဘာမွမေၿပာရက္ေတာ့ဘူး။ေသခ်ာပါတယ္.. သူ႔ဘ၀မွာေတာ့ အဲဒီ ပစၥည္းေလးေတြဟာ အမွတ္တရ ၿဖစ္ေနပါလိမ့္အံုးမယ္..။သူအဲဒီ အရာေတြကို ကိုင္ တြယ္လိုက္တိုင္း သူလူလည္က်ခဲ့တာေတြကို သူၿပန္ၿပီး အမွတ္ရလို႔ ၿပံဳးေနမွာ ၿဖစ္ေနနိုင္သလို သူရဲ့ သားေလးလား..သမီးေလးလား မသိခဲ့တဲ့ သေႏၶေလာင္းေလးကိုလည္း သူလြမ္းဆြတ္ေနမွာပါ။

တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ဘ၀ေတြက အဲလိုပဲ..စိတ္ပ်က္စရာ၊ခါးသီးစရာေတြ ၾကံဳေတြ႔ေနရေပမဲ့ အဲဒီအထဲမွာ ပဲ စိတ္ကို ၾကည္နူးေစမဲ့အရာေလး တစ္ခ်ိဳ ႔၊ေၿဖသိမ့္ေပးနိုင္မဲ့ အရာေလးတစ္ခ်ိဳ ႔ေတာ့ သူက နွစ္လိုဖြယ္ ၿဖစ္ -ေအာင္ ခ်န္ရစ္ေပးခဲ့ေသးတယ္ မဟုတ္လား..။နွစ္သိမ့္ဆု အေနနဲ႔ၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ့ဗ်ာ...။

ေလးစားစြာၿဖင့္

ကိုရင္

23:23(GMT)