Saturday, October 15, 2011

လူၾကံဳ ပါးပါရေစ


မဒမ္ေရ..
သီတင္းေတာ့ ကၽြတ္ၿပန္ၿပီ..ဒီနွစ္ သီတင္းကၽြတ္ကလည္း မနွစ္က သီတင္းကၽြတ္လိုပါပဲ။ပိန္ကပ္ကပ္နဲ႔ ၾကည့္ရ အေတာ္ဆိုးတဲ့ သီတင္းကၽြတ္ပဲ။လၿပည့္ေန႔ကေတာ့ အေစာၾကီးထၿပီး ၿပတင္းေပါက္ကေန လၾကီးကို ထိုင္ေငး ပစ္လိုက္တယ္။သူကေတာ့ က်ဳပ္ ေငးေနတာကို သိဟန္မတူပါဘူး။မဒမ္ေရာ က်ဳပ္လိုပဲ ေကာင္းကင္ၾကီးကုိ ၾကည့္ေငးေနမလား..ပို႔သတဲ့မတၱာေတြေၾကင့္ပဲ နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့မလား သိခ်င္လိုက္တာ....။

မဒမ္ေရ..
ဒီနွစ္သီတင္းကၽြတ္မွာ နည္းနည္း ထူးၿခားၿပီး မဂၤလာရွိတာကေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေပါ့။ၾကားရတာ တကယ့္ကို ၀မ္းသာစရာ။ဒီေလာက္ဆို မဒမ္လည္း ၾကားၿပီးေလာက္ေရာေပါ့။ အင္း..ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးက လြတ္ေၿမာက္ လာခဲ့ၾကတာဆိုေတာ့ ကာယကံရွင္ေတြ၊သူတို႔ရဲ့ မိသားစု၀င္ေတြ  အတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ား မဂၤလာရွိလိုက္ေပမလဲကြယ္..။လြတ္သင့္ လြတ္ထိုက္သူေတြ လြတ္လာ ၾကတာကို ၀မ္းသာမိသလို မလြတ္သင့္ မလြတ္ထိုက္တဲ့သူေတြ ပါလာမွာကိုေတာ့ က်ဳပ္စိုးရိမ္မိတယ္ မဒမ္..။ဒါကေတာ့ သူတို႔ေတြ ပိုသိၾကေပမေပါ့...ဆရာေခ်ာ ေၿပာသလိုဆိုရင္ေတာ့ လမ္းခ်င္းဆံုလို႔ လူခ်င္းေတြ႔ၾကတာပဲေန မွာပါ.။

မဒမ္ေရ..
ပင္လယ္ၿပင္ၾကီးကေတာ့ ခန္႔မွန္းရခက္တာ သဘာ၀ေပပဲလား..။မ်က္လွည့္၊လက္လွည့္၊စက္လွည့္တို႔ထက္ ပိုၿပီးခန္႔မွန္းရခက္တာက နိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္ပဲကြဲ႔။အခု မုန္လာဥ ေတာ္ၾကာ ခရမ္းသီးလုပ္တာ မဟုတ္ရပါ ဘူး။ဒီစိတ္ကိုက ငါမပိုင္တာေလကြယ္။ခြင့္လႊတ္ေပးပါ..ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ပါ...ကြက္ၾကားရြာလည္း ေမတၱာမိုး ဆိုတာဟာ ေစြကာင္းတဲ့အရာကြဲ႔..ေခတ္ရဲ့ သေဘာအရ ဆိုရင္ေတာ့ အညာမွာေမြးလည္း က်ဳပ္တို႔ .. ေရကူး တတ္ဖို႔လိုၿပီ မဒမ္..။

မဒမ္ေရ.. 
ဒီေန႔ ပန္းေၿခာက္က မနက္ၿဖန္ပန္းပင္ၿဖစ္ဖို႔.တဲ့။ဘယ္သူမွ ေရေလာင္းပါင္းသင္ မလုပ္လည္း ေနပါ။ရွင္သန္မဲ့ ပန္းမန္ေတြအတြက္ တကယ္ဆို ေရမလိုပါဘူး မဒမ္..။ဒါေပမဲ့ သိထားရမွာက သာယာတဲ့ ပန္းခင္းၿဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ တစ္မ်ိဳးတည္းေသာ ပန္းနဲ႔ေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ဖန္တီးလို႔ရမယ္ မထင္ဘူးကြဲ႔။ရွိရွိသမွ် အလွေတြ စုေ၀းေနဖို႔ လိုေသး သကြဲ႔။ရြက္ေၿခာက္ဆိုတဲ့အမ်ိဳးက ေလသယ္ရာ ပါတတ္ေပမဲ့ ေအာင္ၿမင္တဲ့ အသီးေၿခာက္ေတြ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ေရာက္တဲ့အရပ္မွာ ပန္းတပင္ၿဖစ္နိုင္စြမ္းတယ္ မဟုတ္လား။တကယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ တို႔ေတြက ရြက္ေၿခာက္ေတြမွ မဟုတ္တာ..။ ဘ၀အတြက္ သတၱိရွိရမွာေပါ့.။လိုအပ္ရင္ ပိေတာက္လိုလည္း တကိုယ္တည္း ရပ္တည္ ရဲရမယ္ကြဲ႔..။ 

ဒါကေတာ့ ဒီလိုရွိတယ္ မဒမ္ရဲ့..။ေၿမြမွန္တိုင္းလည္း တြင္း၀င္ေၿဖာင့္တာ မဟုတ္ၿပန္ေတာ့ အားလံုးကို ပံုေသ တြက္ဖို႔ေတာ့ ခက္တယ္ မဟုတ္လား။အေကာင္းဆံုးကေတာ့ က်ဳပ္တို႔ အစာလည္းစား ေလးသံလည္း နားစြင့္ တာဟာ ေရရွည္အတြက္ အဆင္ေၿပနိုင္တယ္ကြဲ႔..။အရာရာကို ေစာဒကတက္ဖို႔ေတာ့ ေစာပါေသးတယ္ မဒမ္။ က်ဳပ္တို႔ေတြလည္း အခ်ိန္ေကာင္းလိုေနေသးသလို သူမ်ားကိုလည္း အခ်ိန္ေပးသင့္တယ္မဟုတ္လား။ဒါမွ fair play ၿဖစ္မွာေပါ့။ေဟာ..ေဟာ..က်ဳပ္ ဒီစာေရးေနရင္းနဲ႔ ခ်ိဳးၿဖဴတစ္အုပ္ ေရႊၿပည္ၾကီးရဲ့ အစြန္အဖ်ားေတြကို ပ်ံ သန္းသြားတဲ့အသံ ၾကားလိုက္မိလားလို႔...။ဒီရုပ္ရွင္ကားၾကီးၿပီးရင္ေတာ့ က်ဳပ္တို႔ေတြ ဗီလိန္မၿဖစ္ဖို႔ သတိထား ရမယ္ကြဲ႔..ေနာ့..။

မဒမ္ေရ..
အေရွ ႔ဆီမွာေတာ့ ေရာင္နီေတြ ၀ိုးတ၀ါး ၿမင္ေနရၿပီ။ေန႔သစ္မ်ား ေရာက္ေတာ့မလား ထင္စရာပဲ။ေၾသာ္.. က်ဳပ္ၿပန္လာဖို႔လား..နီးေနပါၿပီ။အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္ေနရင္  သိပ္လည္းအဆိုးမၿမင္ပါနဲ႔ မဒမ္။ကိုယ့္ကို -ကိုယ္လည္း ဂရုစိုက္။အေမ့ကိုလည္း ဂရုစိုက္။စစ္ၾကီးၿပီးတာနဲ႔ က်ဳပ္တန္းၿပန္လာခဲ့မယ္..ဟုတ္ပလား...။ ။

ကိုရင္
00:01(GMT)

24 comments:

ေႏြေတးရွင္ (မင္းဧရာ) said...

ေကာင္းလိုက္တာ ကိုရင္ရာ.....
စာဖတ္သူကိုေတြးစရာ ေတြကိုေပးသြားလိုက္တာ။

ပါးလိုက္တဲ့ လူၾကံဳ ကၽြန္ေတာ္ အကုန္သယ္သြားတယ္။



(မင္းဧရာ)

မဒမ္ကိုး said...

စစ္ၾကီးျပီးတာနဲ႕ ျမန္ျမန္ျပန္လာပါ ..
ဒါေပမယ္႕ ေနာက္ကၾကြက္ျမီးတန္း အပိုဆုေတြေတာ႕ အတူသယ္မလာခဲ႕ပါနဲ႕ ကိုရင္

ေစာင္႕ေနတဲ႕

မယ္ဒိုး

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

စစ္ႀကီးၿပီးမွ ဆုိရင္ မဒန္ကေတာ့ ဘုိးဘြားရိပ္သာကေန ထုိင္ေစာင့္ရမဲ့ ကိန္းဘဲ။ း))

အဲေလ..သိပ္မၾကာခင္ ကိုရင္နဲ႔ ေတြ႔ရေတာ့မဲ့ ပုံဘဲလုိ႔။ း))

ခင္မင္လွ်က္

AH said...

သာယာတဲ့ ပန္းခင္းၿဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ တစ္မ်ိဳးတည္းေသာ ပန္းနဲ႔ေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ဖန္တီးလို႔ရမယ္ မထင္ဘူးကြဲ႔။ရွိရွိသမွ် အလွေတြ စုေ၀းေနဖို႔ လိုေသး သကြဲ႔။ရြက္ေၿခာက္ဆိုတဲ့အမ်ိဳးက ေလသယ္ရာ ပါတတ္ေပမဲ့ ေအာင္ၿမင္တဲ့ အသီးေၿခာက္ေတြ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေနေရာက္ေရာက္ ေရာက္တဲ့အရပ္မွာ ပန္းတပင္ၿဖစ္နိုင္စြမ္းတယ္ မဟုတ္လား။တကယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ တို႔ေတြက ရြက္ေၿခာက္ေတြမွ မဟုတ္တာ..။ ဘ၀အတြက္ သတၱိရွိရမွာေပါ့.။လိုအပ္ရင္ ပိေတာက္လိုလည္း တကိုယ္တည္း ရပ္တည္ ရဲရမယ္ကြဲ႔..။


ၾကိဳက္၏ ကိုရင္... :)

ညီရဲသစ္ said...

မဒမ္ေရ...
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘာမွ ေျပာစရာ မရွိပါဘူး...
စကားေတြ အမ်ားၾကီး ေျပာခဲ့တဲ့ ကိုရင့္ကိုသာ ေရတုိက္လုိက္ပါဦး..

ဟဲ... စတာပါ...
ကိုရင္ေျပာတာေလးေတြ ေကာင္းတယ္...
ဟုတ္တယ္ ကိုရင္ ေရာင္နီေတာ့ ျမင္ေနရျပီ...
ဒါေပမယ့္ ဝိုးတိုးဝါးတားနဲ ့မသဲကြဲေသးဘူး...
ဒါေပမယ့္လုိ ့အလင္းဆိုတာကေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာ အျမဲေနသားက်ေနမွာ မဟုတ္ဘူးလုိ ့ထင္ရတာဘဲ ကိုရင္ေရ...

Sonata Cantata said...

ေခတ္ရဲ့ သေဘာအရ ဆိုရင္ေတာ့ အညာမွာေမြးလည္း က်ဳပ္တို႔ .. ေရကူး တတ္ဖို႔လိုၿပီ မဒမ္..။

ႀကိဳက္တယ္ကြာ...ဒီမွာ ျမစ္ႀကီးေဘးေနၿပီး ေရမကူးတတ္လို႔ သူမ်ားအႏိုင္ခံေနရတာလို႔ ေတြးမိေနလို႔...

Crystal said...

“အေရွ ႔ဆီမွာေတာ့ ေရာင္နီေတြ ၀ိုးတ၀ါး ၿမင္ေနရၿပီ”
လူလံုးကဲြေအာင္ ျမင္ရတဲ့ ေရာင္ျခည္ထြက္လာဖို႔ ေမွ်ာ္မိတယ္ (ေလာဘၾကီးတယ္ပဲ ေျပာေျပာ) မဒမ္ရဲ႕ ကိုရင္...။

Thameesan said...

ကိုရင္..
ကိုရင္ျပန္မယ္ဆိုရင္..အေၾကာင္းၾကားေပးပါ
အိမ္အတြက္..ငပိေထာင္းထည့္ေပးလိုက္ခ်င္လို႕ း)
ကိုရင့္အိမ္ျပန္ခရီး..သာယာေျဖာင့္ျဖဴးပါေစရွင္
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

Cameron said...

စကားေတာ္ေတာ္ေျပာႏိုင္တဲ႔ ကိုရင္တို႔ ေမာင္ႏွံကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဴးပါရဲ႔....။

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ကုိရင္တုိ႔ကဒီအေရဒအသားေတြနဲ႔
မဒုိးကန္ရဲ့အခ်စ္ကုိသိမ္းႏုိင္ခဲ႔တယ္ဆုိတာ
ယုံပါျပီရွင္....စစ္ၾကီးျပီးပါ႔မလားလုိ႔
စိတ္ပူမိတဲ႔ထဲမိဂ်က္လဲပါတယ္ကုိရင္
စာေရးတာလဲမိဂ်က္ကုိေစာင္းေနသလုိပဲ
ပိန္ကပ္ကပ္နဲ႔သီတင္းကြ်တ္ဆုိတာ
မိဂ်က္ေလ...ကုိယ္႔ထက္ပိန္တာေတာ႔၀ါး
၀ါးျခမ္းျပားပဲရွိတာပါ...ဟင္႔ဟင္႔...
မဒုိးကန္ေရစစ္ၾကီးျပီးတဲ႔အထိမေစာင္႔နဲ႔
ဂ်က္နဲ႔သာလာေနလုိက္ေတာ႔ေနာ္..

A SHIN THU said...

အိမ္း....ေကာင္းေလစြ...ေကာင္းေလစြ..ပင္လယ္ၿပင္ၾကီးကေတာ့ ခန္႔မွန္းရခက္တာ သဘာ၀ေပပဲလား..။မ်က္လွည့္၊လက္လွည့္၊စက္လွည့္တို႔ထက္ ပိုၿပီးခန္႔မွန္းရခက္တာက နိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္ပဲကြဲ႔။အခု မုန္လာဥ ေတာ္ၾကာ ခရမ္းသီးလုပ္တာ မဟုတ္ရပါ ဘူး။ဒီစိတ္ကိုက ငါမပိုင္တာေလကြယ္။ခြင့္လႊတ္ေပးပါ..ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ပါ...ကြက္ၾကားရြာလည္း ေမတၱာမိုး ဆိုတာဟာ ေစြကာင္းတဲ့အရာကြဲ႔..ေခတ္ရဲ့ သေဘာအရ ဆိုရင္ေတာ့ အညာမွာေမြးလည္း က်ဳပ္တို႔ .. ေရကူး တတ္ဖို႔လိုၿပီ မဒမ္..။..တဲ႔ မွန္တာပဗ်ာ။

ေတာက္ပၾကယ္စင္ said...

မဒမ္ေရ...
မဒမ့္ရဲ႕ကိုရင္က စာအေရးအသား သိပ္ကို ေတာ္တာပဲလားကြယ္။ တစ္၀ါက်ဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ဆုံးသြားတဲ့အထိ စာဖတ္သူကို ဆြဲေဆာင္ႏုိင္လြန္းလွပါရဲ႕။ ေရႊျပည္ႀကီးအတြက္ လွပတဲ့ ေနေရာင္ဦးက စတင္ေပၚထြက္လုိ႔ လာၿပီ ထင္ပါရဲ႕ေနာ္...။

blackroze said...

ကိုရင္ေရ ေသခ်ာဖတ္သြားတယ္
စစ္ႀကီးျပီးေစခ်င္ပါျပီ ကိုရင္ရယ္..
ခ်စ္သူကိုျမန္ျမန္ျပန္လာေစခ်င္ျပီ..

˜º̶̶ƷʌuτuмиƸ̶º˜˜ said...

ကိုရင္ျပန္ရင္ ေအာ္တန္႔ကိုလဲ...
သံေခ်ာင္းေခါက္ပါအုန္း..
ေမေမ႔တြက္လူၾကံဳေလးပါးလိုက္ခ်င္လို႔...

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

မဒမ္ရဲ႕ကိုရင္က စာေရးေကာင္းလိုက္တာ လြန္ေရာ
သံုးသြားတဲ႔ စကားလံုးေလးေတြမိုက္တယ္
အင္း အညာကလူေတြ ေရကူးသင္ေနၾကေလာက္ေရာေပါ႔။
အေျခအေနက မဟန္မွန္းသိေနၾကလို႕ေလ
ခ်ိဳးျဖဴတစ္အုပ္ ပ်ံသြားတာကို ျမင္လိုက္တယ္ဆိုလို႔ ဝမ္းသာပါတယ္။
သို႕ေသာ္ ျပည္တြင္းကို မဝင္ဘဲ ေကြ႔ပတ္ျပီး လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းသြားမွာ စိုးရိမ္မိသားေနာ္။
ေကာင္းျမင္တတ္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားရဦးမယ္

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေကာင္းဘီကိုရင္....က်ဳပ္ ေနာက္လ အဲ့ကိုလာျဖစ္ရင္ ဒီလူႀကံဳစကားေတြ မဒမ့္ဆီပါးေပးပါ့မယ္..၊က်ဳပ္မယ္...
ကိုရင္နဲ႔မဒမ္ေႀကြးတဲ့ အမဲေၾကာ္၊ဝက္သားေၾကာ္ေတြ တနင့္
တပိုး စားေသာက္ထားတာရွိေသးသကိုး....၊ဒါနဲ႔ ကိုရင္က
ဘယ္စစ္ပြဲမွာ ဝင္ႏြဲေနသတုန္း....ေရစစ္နဲ႔ေရ စစ္တဲ့ ပြဲမွာ
လား..ကိုရင္ရဲ႕.......:)))))

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္ said...

အားေပးသြားပါ၏

SHWE ZIN U said...

ကိုရင္ ေရ

ဘယ္စစ္ပြဲ ဝင္တိုက္မွာ တုန္း ၾကိဳေျပာပါ ပန္းကံုးစြတ္ ခ်င္လုိ႕ပါ

ၾကယ္ေရာင္မွတ္စု said...

ကိုရင္က လူၾကံဳပါးလိုက္တာ ဂြတ္တယ္ဗ်ိဳ႕ :) ဒါနဲ႔စကားမစပ္ စစ္တိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ဟာကိုစစ္ျပီး တိုက္တာလဲဟင္.... :P

ခင္တဲ့(ဖိုးၾကယ္)

ပဥာက္ said...

အားက်လုိက္တာ

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

မိုက္တယ္အကိုေရ....လူၾကံဳပါးပံုလး.က......

အိမ္မက္ေစရာ said...

စကားလံုးေတြအမ်ားႀကီးပါလို႔ အကုန္နီးပါးသယ္သြားပါတယာ္...
ေရကူးလဲ သင္ရပါဦးမယ္..
ခင္တဲ့
အိမ္မက္..

San San Htun said...

ကိုရင္ လူၾကံ ုပါးတာကို မဒမ့္ဆီ ဆိုက္ဆုိက္ၿမိ ုက္ၿမိ ုက္ ပါးေပးပါ့မယ္..စစ္ၾကီးၿပီးလို ့ ၿပန္လာတဲ့ ကိုရင္ကို ပန္းစည္းလက္ေဆာင္နဲ ့ ဂုဏ္ၿပ ုၾကိ ုပါ့မယ္ ခင္ည... းP

mstint said...

ကိုရင္မွမဒမ္သို႔ ေပးစာ (ရင္တြင္းစကားေလးေတြ) ဖတ္ရတာ ၾကည္ႏူးစရာပါလား။ ေႁမြမွန္တိုင္းလည္း တြင္းဝင္မေျဖာင့္ဘူးဆိုတာ မွန္မွမွန္ပါပဲ။
မဒိုးကမ္ေရ တီတင့္ကိုလာေရာက္ ကန္ေတာ့တဲ့အတြက္ ဒီမွာတင္ ဆုေပးခဲ့ၿပီေနာ္။
ရင္တြင္းဆႏၵမ်ားအားလံုး ၿပီးျပည့္ပါေစကြယ္။ မုန္႔ဖိုးကိုေတာ့ ေဟာေျပာပြဲေန႔က်ရင္ေပးမယ္ (တီတင့္ကို ေတြ႔ေအာင္ရွာေနာ္)
ကိုရင္နဲ႔ မဒမ္တို႔ ႏွစ္ဦးစလံုး စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...