ေပ်ာ္ရႊင္ေသာေမြးေန႔ ၿဖစ္ပါေစ”“

ဒီေန႔..ဒိုးကန္ရဲ့ ၂၉နွစ္ၿပည့္ ေမြးေန႔...

ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္က ထြက္ေတာ့ မနက္ ကိုးနာရီခြဲၿပီ။ေနမေကာင္းပါလ်က္ ညကအလုပ္ထဲ လိုက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို အၿပည့္အ၀ေနွာက္ယွက္တယ္။မနက္က်ရင္ သူ႔ေမြးေန႔ ရွိတယ္။“ဘာလက္ေဆာင္ ေပးမွာလဲ  ဆိုၿပီး ဂ်ီတာကတစ္မ်ိဳး၊အိမ္မွာ သရဲေၾကာက္လို႔ မေနရဲဘူး ဆိုတာကတစ္မ်ိဳး၊အမ်ိဳးအမ်ိဳးေသာ ဂ်ီနည္းေတြနဲ႔ သူကၽြန္ေတာ့္ကို ဂ်ီပါတယ္။တကယ္လို႔ သူေၿပာ သလို အိမ္မွာ သရဲရွိေနခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္ သရဲဟာ ဒိုးကန္ကို မ်က္စိေနာက္လို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ နွစ္လေလာက္ ကတည္းက နားေအးပါးေအးရွိတဲ့ ဒိုးကန္နဲ႔ ေ၀းတဲ့ ေနရာတစ္ခုကို မိသားစုလိုက္ေရႊ႔သြားခဲ့ၾကတာ ၾကာပါၿပီ။ ဒါက သူဂ်ီက်ပံုတစ္ခ်ိဳ ႔..။

ဆိုင္မွာအေအးတစ္ခုခု သြားေသာက္ၾကတိုင္း အိမ္မွာကတည္းက အစားရယ္၊အေသာက္ရယ္ဆိုၿပီး အေပ်ာ္ၾကိဳၿပီး မဲႏႈိုက္ၾကတယ္။သူအေသာက္ ၾကတဲ့ ေန႔ဆိုရင္ ဆိုင္ေရာက္ရင္ ကိုလာကို အေရာင္ေလး သေဘာက်တယ္ဆိုၿပီး မွာတယ္။ၿပီးေတာ့ အားရပါးရ တစ္ငံုေသာက္ၿပီး “အားးး...ခါးတယ္”ဆိုၿပီး မုန္႔ပါ ထပ္မွာစားတယ္။အဲလို လူလည္ၾကတာပါ။ေစ်းကိုသြားရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ညာလက္ေခ်ာင္းေလး ေတြကို ေစ်းနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ လွမ္းကတည္းက ခပ္တင္းတင္း ကိုင္ထားရတယ္။အဲလို မလုပ္မိတဲ့ေန႔ဆိုရင္ ေစ်းအ၀င္ကတည္းက လက္ညိႈးကို ေထာင္ၿပီး၀င္သြားတာ..။မဲမဲ၊ၿဖဴၿဖဴ၊ၿပာၿပာ မ်က္စိေရွ ႔ေတြ႔သမွ် အကုန္ လက္ညိႈးထိုးၿပီး ၀ယ္ခိုင္းတတ္ပါတယ္။မ၀ယ္ေပးရင္ ဆိုင္ေရွ ႔မွာ ေၿခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းကို လိမ္ကပ္ၿပီး မခြာ ေတာ့ပါဘူး။ဒါက သူလူလည္က်တာေတြထဲက ခပ္ပါးပါးေလးတစ္ခ်ိဳ ႔ပါ။

“နင့္စိတ္ပင္စည္ကို လႈပ္လႈပ္ခ်တိုင္း အတၱသီးေတြပဲ ေၾကြေၾကက်တယ္”တဲ့..။ဒါက သူစိတ္ဆိုးတိုင္း ကိုရင့္ ကိုထိုးနွက္ ေနၾကစကားတစ္ခြန္းေပါ့..။အတၱသီးေတြ ေၾကြက်တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္အၿမစ္ေတြက သူ႔အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ မေၿခာက္ေသြ႔ဘူးပါဘူး”တဲ့..။ဒါက လိုခ်င္တာရလို႔ စိတ္ေကာက္ေၿပတဲ့အခါ သူၿပန္ ေၿပာတတ္တဲ့ စကားပါ။အဆိုးဆံုးက ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ႔အိမ္က ေမြးထားတဲ့ တယ္ရီယာေပါက္စေလး “အတီး” ဆိုတဲ့ေကာင္ေလာက္ ခ်စ္တယ္လို႔ ေၿပာတာပဲ။တစ္ခါတစ္ေလ ဖံုးထဲကေန “ကိုရင္ရယ္..အတီးကိုလြမ္းလို႔ အတီးလိုေလး ညည္းၿပစမ္းပါ”လို႔ အေၿပာခံရတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆို ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ စိတ္ေလတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္နွာကို ေၿပးသာၿမင္ၾကည့္ဗ်ာ။ဒါက သူကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ေၾကာင္းဆိုတဲ့ အရာေတြထဲက တစ္ခု..။အေနေ၀းေနေတာင္ သူ႔ပံုရိပ္ေတြက က်ိန္စာေတြလို ေဘးမွာ အၿမဲၿမင္ၿမင္ေနရ တယ္။

“ကၽြန္ေတာ္ ဂုဏ္အယူဆံုးက နင့္ကို စိတ္ပ်က္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္တာ” ဆိုတဲ့ သူ႔ဆီက အန္အန္က်တဲ့ စကား။ကၽြန္ေတာ့္ေလာက္ဆိုးတဲ့သူ လိုက္ရွာရင္ ထမင္းထုပ္သိုးယံုတင္မကဘူး.လူပါ သိုးသြားနိုင္တယ္။ ပိုစ့္ေရးလို႔  “ကိုရင္ ဒီေနရာ မွားေနတယ္” လို႔ သူေထာက္ၿပရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္က စိတ္ထဲ ရွိေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေရးခ်င္တဲ့အထိ ေရးၿပီးမွ ေနက္ကို ၿပန္လွည့္ၿပင္တတ္တဲ့သူ။ၿပင္ၿပီးရင္ေတာ့ ညာလက္ကို လာလာရိုက္တယ္။“ဘယ္လို သတၱ၀ါေလးလည္း မသိဘူး”ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ေနာက္ကေနလာလာ ဖက္ထားတတ္တယ္။သူစိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတာကို ကၽြန္ေတာ္ ၿမင္မွာစိုးတာတဲ့။ဒါက အေသးအမႊားဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဗီဇတစ္ခု ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္မွာပါ။

ေလွ်ာက္ေတြးရင္းနဲ႔ အလုပ္ကထြက္ေတာ့ “အိပ္ယာက ထထား၊မြးေန႔ကိတ္ ၀ယ္လာတယ္”ဆိုၿပီး အိမ္ ေအာက္က ေန ဖံုးဆက္တယ္။ၿပီးေတာ့ အိမ္ေအာက္ ေစ်းဆိုင္ေလးကေန ကိတ္နဲ႔ ဓါးတစ္ေခ်ာင္း၀ယ္ၿပီး ၿပန္ တယ္။အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူမနိုးေသးပါဘူး။အိမ္ေရွ ႔မွာပဲ ကိုယ့္ဘာသာၿပင္ၿပီးေတာ့ အိပ္ယာေပၚကေန သူ႔ကို သြားနွႈိးေတာ့ ကိုယ္ေတြက ေႏြးေနတယ္။မ်က္နွာေတာင္ မသစ္ဘူး။“မီးမႈတ္မယ္၊မီးမႈတ္မယ္တဲ့”..ကိုရင္ ၀ယ္လာတဲ့ ကိတ္လည္းေတြ႔ေရာ သူၿဖစ္သြားတဲ့ မ်က္နွာကို ၿမင္ခ်င္လား..သူ႔အတြက္ ၿပင္ေပးထားတဲ့ ကိုရင့္ရဲ့ ကိတ္ကိုသာ ၾကည့္ေပေတာ့..

pre birthday အခမ္းအနားေလးေပါ့..:P (အဲဒီဓါးနဲ႔ ကိုရင့္ကိုလိုက္ခုတ္တာ)

“ဟမ္..ဒါၾကီးလား”တဲ့..“အခ်ိန္မရလို႔ ဒါေလးနဲ႔ပဲ ဒီနွစ္ေတာ့ သီးခံေပးပါ”ဆိုေတာ့ အဲဒီ ကိတ္လွီးမဲ့ဓါးနဲ႔ ကိုရင့္ကို လိုက္ခုတ္တယ္။မနည္းေၿပးရတယ္။ေန႔လည္က်ေတာ့ ေနမေကာင္းတဲ့သူ႔ကို အၿပင္ခဏ သြားရ ေအာင္ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ဆိုင္မွာ အသင့္လုပ္ေပးထားတဲ့ ေမြးေန႔ပြဲေလး လုပ္ေပးၿဖစ္တယ္။ ေပ်ာ္ေစခ်င္ လို႔ အသိမေပးခဲ့တာ ကိုရင့္လက္က ဓါးခုတ္ရာက သက္ေသပဲေပါ့..သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သူေနမေကင္းတာကိုေမ့ၿပီး ေပ်ာ္ေနတာေတြ႔ေတာ့ လက္က ဓါးခုတ္ရာကိုၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ရ တယ္။သူကေတာ့ ဘာေတြ ဆုေတာင္းခဲ့လဲ မသိဘူး။

ကဲ..ဒိုးကန္ေရ..ဒီေန႔စၿပီးေတာ့ အၿမန္ဆံုးေနေကာင္းပါေစ..အလိုခ်င္ဆံုးဆု ေတာင္းဆု တစ္ခုေပါ့။

တစ္သက္လံုး က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ေဘးမွာ ေႏွာက္ယွက္နိုင္ပါေစ။ခ်စ္ေသာ blogger ေတြနဲ႔ ထာ၀ရအတူတူ ေနာက္ေၿပာင္ ေနနိုင္ပါေစ။

ခ်စ္ခင္ပြန္း

ကိုရင္သာေပ်ာ့

3:07(GMT)