Monday, July 18, 2011

ဆင္ေၿခဖံုး


မီးလင္းတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို

ထြက္လာခဲ့ၾကတာေပါ့..
အိမ္ေတြကေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာ က်န္ခဲ့ၿပီ..

ေၿခာက္ေသြ႔မႈက
ငါတို႔အေပၚကို ညီညီညာညာ က်ေရာက္လို႔..
ၿငီးေငြ႔မႈကိုေတာ့
အ၀င္မဆိုးေအာင္ အခ်ိဳရည္ေရာၿပီး ေမွ်ာခဲ့ၾက...
ေရာခ့္သီခ်င္းေတြဆိုၿပီး ငိုခဲ့ၾကတယ္...
ဟစ္ေဟာ့ေတြဆိုရင္း ရယ္ခဲ့ၾကတယ္...

ငါတို႔ဖြဲ႔သီၾက...ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ၿပန္အန္ထုတ္ၾက..
လြမ္းပဲလြမ္းေနရ..
ညကေတာ့ ညထက္ပိုၿပိး ေမွာင္ခဲ့ၿပီ

အိမ္လား...
အိမ္မၿပန္ခ်င္လည္း
အိမ္ကိုပဲ ၿပန္ခဲ့ၾကတယ္။

1 comment:

ခ်စ္ျခင္းအလကၤာ said...

အိမ္မျပန္လို႕ရွင္ဘယ္ျပန္ခ်င္သတုန္း..ကိုေရႊဘာ...း)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...