Friday, September 13, 2013

က်န္းမာေဘးကင္းေရာဂါရွင္း (သို႔ ) ၾကိဳတင္ကာကြယ္ ကင္ဆာအႏၱာရာယ္







(၁) ဒီလိုေတြရွိၾကတယ္

“ အမ.အဲငါးပိရည္ေတြမွာ ယူရီးယားဓာတ္ေျမၾသဇာေတြနဲ႕တဲ႕ သိလား ”
ငါးပိရည္က်ိဳႏွင္႔ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းကိုနယ္စားမလို႔ျပင္ဆင္ေနခိုက္ေဘးကအခန္းေဖာ္ညီမေလးကေဘးနားကျဖတ္သြားရင္းေျပာလုိက္တဲ႕စကားေၾကာင္႔ ထမင္းနဲ႔ငပိရည္နဲ႔နယ္ထားတဲ႔လက္ကတုန္႔ခနဲျဖစ္သြားသည္။“ေဟ.ဟုတ္လားဘယ္သူေျပာတာတုန္းငယ္ငယ္ရဲ႕”လို႕ေမးလိုက္ေတာ႔သူမက “ေဖ႔ဘြတ္ထဲမွာေလ။သတင္းေတြတက္ေနတယ္အမရဲ႕။အဲဒီငပိရည္လုပ္တဲ႔သူေတြကငပိရည္ကိုျမန္ျမန္နပ္ေအာင္ယူရီးယားဓာတ္ေျမၾသဇာေတြထည္႕ တာတဲ႔အမရဲ႔။သူတို႔စားဖို႔ကိုေတာ႔အသန္႔အေကာင္းေရြးဖယ္ထားျပီးေရာင္းဖို႕ေတြကိုအဲလိုဓာတ္ေျမၾသဇာေတြထည္႔ျပီးျမန္ျမန္နပ္ေအာင္လုပ္တာတဲ႔။ သတင္းေတြ မွပြေနတာဘဲသိလား ”





သူ႔စကားအဆံုးငါးပိရည္နဲ႔နယ္ထားမိတဲ႔ထမင္းေတြကိုစားရမွာမသတီလာတာနဲ႔အမိႈက္ပံုးထဲထည္႔လုိက္မိေတာ႔သည္။စားရမွာလိပ္ျပာမသန္႕ေတာ႕။ ကိုယ္႔ဗိုက္ထဲကိုယ္႔အစာအိမ္ထဲယူရီးယားေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ေရာက္ခဲ႔ျပီလဲ။အလန္႔တၾကားအန္ခ်င္သလိုေအာ႔ခ်င္သလိုပါျဖစ္သြားသည္။ စိတ္ထဲကလဲအဲလိုလုပ္တဲ႔၀ိသမေလာဘသမားေတြကိုေမတၱာပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ပို႔လိုက္မိသည္။သြားျပီေပါ႔ဒီေန႔လည္စာကိုစားမဟံဲ႔လို႔အားခဲထားတာ။ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းနဲ႔ဘဲစားလိုက္ျပီးအာသာမေျပေတာ႔ေရခဲေသတၱာထဲကပန္းသီးတစ္လံုးကိုေရေဆးျပီးခြပ္ခနဲကိုက္စားမယ္အလုပ္ရုတ္တရက္သတိရ သြားသည္။ “ဟိုက္.ပန္းသီးအခြံမွာဖေယာင္းပါးေတြသုပ္ထားတယ္။” 


နည္းေနတဲ႕အခ်ိန္မသိသာေပမယ္႔ခႏၵာကိုယ္မွာဒီလိုအရာေတြခနခန၀င္ေရာက္ေနမယ္ဆို ေတာ႔ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွျပန္ထြက္သြားမယ္႔အရာေတြမဟုတ္ တာအေသအခ်ာ။ဒီအလံုးမပါေလာက္ပါဘူးလို႔ေတြးျပီးဓားနဲ႔ထပ္ျခစ္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔လား...လား..လားးဖေယာင္းေတြအေဖြးသားေပါ႔။ဒါေတာင္ အေမရိကားကလာတဲ႔ပန္းသီးေနာ္။အသီးကိုေရရွည္ခံေအာင္လုပ္တာျဖစ္ေပမယ္႔လူကိုဥပဒ္မျဖစ္ဘူးဘယ္ေလာက္ပဲေျပာေျပာဒီလိုအသီးေတြကို 
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာစားေသာက္လာမယ္ဆိုရင္အူနံရံေတြထဲကိုအစာအိမ္ထဲကို၀င္သြားတဲ႔ဒီဖေယာင္းရဲ႕ဓာတ္သဘာ၀ေတြဟာေရရွည္မွာအစာအိမ္ အူလမ္းေၾကာင္းကိုေရာမထိခိုက္လာႏိုင္ဘူးလား။ဒါေတြဟာဘယ္လိုနည္းလမ္းနဲ႔မွခႏၵာကိုယ္ထဲကျပန္ထြက္မတဲ႔လဲ။မစင္အျဖစ္နဲ႔ဆီးအျဖစ္နဲ႔ခႏၵာ ကိုယ္ထဲကေနထြက္မသြားႏိုင္တဲ႔အရာေတြအမ်ားၾကီးဘဲမဟုတ္လား။ဒီလိုနဲ႔အခြံႏြာပန္းသီးေလးကိုင္ျပီးအခန္းထဲ၀င္လာတဲ႔က်မစားပြဲေပၚတင္ထားတဲ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ကိုဖတ္ဖို႔လွမ္းယူလိုက္တယ္ဆိုရင္ဘဲမဂၤလာဒံုျမိဳ႔နယ္မွာကေလးမေလးတစ္ေယာက္ပိုးသတ္ေဆးအာနိသင္ျပင္းတဲ႔ကန္စြန္းရြက္ကို စားမိလို႔မူးေ၀ေအာ႔အန္ျပီးေဆးရံုတင္လိုက္ရေၾကာင္းအခ်ိန္မွီေဆး၀ါးကုသလိုက္ႏိုင္သျဖင္႔အသက္ေဘးမွလြတ္ခဲ႔ေသာ္လည္း ေဆးကုသမႈ႔ခံယူေနရ ဆဲျဖစ္ေၾကာင္းသတင္းတစ္ပုဒ္ကိုဖတ္လိုက္ရျပန္တယ္။ဟုတ္တာေပါ႔။ကန္စြန္းရြက္ခင္းေတြထဲကိုကန္စြန္းရိုးေတြပြေအာင္သန္ေအာင္ကန္ေတြထဲကို ယူရီးယားဓာတ္ေျမၾသဇာေတြပက္ရတယ္။ 


ခုေနာက္ပိုင္းေဘာင္နဲ႔စိုက္တဲ႔ကန္စြန္းဆိုလဲဓာတ္ေျမၾသဇာပက္ရတယ္။အရြက္ေတြကိုပိုးကိုက္လို႔ပိုးသတ္ေဆးျဖန္းရတယ္။လိုအပ္တဲ႔အခ်ိဳးအဆထက္ မ်ားသြားမယ္ေသေသခ်ာခ်ာနားမလည္ဘဲနဲ႔စီးပြားျဖစ္ခ်င္ေဇာအပင္သန္ခ်င္ေဇာနဲ႔ေျမၾသဇာေတြလိုတာထက္ပိုျပီးပက္မိမယ္ေေဆးေတြျဖန္းမိမယ္ဆို ရင္စားသံုးသူေတြအတြက္အႏၱာရယ္ရွိလာႏိုင္ျပီေပါ႔။တခါတေလေပါ႔ေပါ႔ဆဆနဲ႔ေရႏွစ္ခါသံုးခါေဆးျဖစ္ခ်င္မွေဆးျဖစ္မယ္။အလြယ္ေၾကာ္စားမိမယ္။ တကယ္လို႔႔ေရႏွစ္ခါသံုးခါေဆးျပီးသတိထားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ဒီဓာတ္ေျမၾသဇာေတြပိုးသတ္ေဆးေတြရဲ႕အာနိသင္ကေပ်ာက္ပ်က္ခ်င္မွေပ်ာက္ပ်က္ မယ္။အဲဒီအခါမွာေဆးအျပင္းအေပ်ာ႔ေပၚမူတည္ျပီးလူတစ္ဦးစီရဲ႕ကိုယ္ခံစြမး္အားေပၚမူတည္ျပီးအစာအဆိပ္သင္႔တာမ်ိဴးေတြျဖစ္လာမယ္။ခ်က္ျခင္း 
ျပႏိုင္တဲ႔အာနိသင္ေတြကမူးေ၀မယ္။ေအာ႔အန္မယ္။၀မ္းေတြသြားမယ္။သတိလစ္မယ္။ခ်က္ျခင္းမျပႏိုင္တဲ႔အေနအထားဆိုရင္လဲၾကာၾကာစားပါမ်ား လာတဲ႔အခါ ခႏၵာကိုယ္ထဲမွာဒီပိုးသတ္ေဆးေတြေၾကာင္႔ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္လာမယ္။ 


တခ်ိဳ႕ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြမွာဆိုရင္အျပင္ပန္းေတာင္ျမင္ရပါတယ္။အရြက္ေလးေတြမွာအျဖဴစက္ေလးေတြက်ေနတာမ်ိဳဴး။မုန္ညွင္းထုပ္လိုအသီး အရြက္မ်ိဳးဆိုရင္သူတို႕ရဲ႕အဖက္ေလးေတြၾကားမွ၀င္ေနတာမ်ိဳးေတြေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။အရမ္းျပင္းလြန္းရင္ခ်က္ျပဳတ္ျပီးတာေတာင္ပိုးသတ္ေဆးနံ႔ ရေနတတ္ပါတယ္။ပိုးအင္မတန္တက္လြယ္တဲ႔ေ၈ၚဖီထုပ္ပန္းေဂၚဖီလိုအရာေတြဆိုပိုးသတ္ေဆးျဖန္းႏုန္းေတြျမင္႔မားပါတယ္။ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ 
ေတာ႔မယ္ဆိုရင္ေသခ်ာေရေဆးဖို႔လိုအပ္သလိုစိတ္ရွည္လက္ရွည္ဖို႕ေတာ႔လိုအပ္ပါတယ္။ခုေနာက္ပိုင္းအသီးအရြက္ေတြကိုပိုမိုထြားၾကိဳင္းေအာင္ 
ေစ်းေကာင္းရေအာင္ေဆးေတြျဖန္းၾကပါတယ္။နည္းစနစ္မွန္မွန္နဲ႔မသံုးစြဲဘဲၾကီးထြားလိုေဇာေရာင္းရလိုေဇာနဲ႔ပိုးသတ္ေဆးေတြဓာတ္ေျမၾသဇာေတြကို သံုးစြဲမိတဲ႔အခါအသီးအရြက္ေတြမွာအာနိသင္မပ်ယ္ေသးတဲ႔ျပင္းထန္တဲ႕ဒီေဆးေတြရဲ႕ဆိုးက်ိဳးကိုစားသံုးသူေတြလွလွပပၾကီးခံစားၾကရပါေတာ႔တယ္။
အသီးအရြက္စားတာဘဲတို႕တစ္ေတြဘာမွအႏၱာရယ္မရွီဘူးလို႔ေတြးလို႕မရေတာ႕ပါဘူး။အသီးအရြက္ကေနကပ္ပါလာတဲ႔ပိုးသတ္ေဆးဓာတ္ေျမၾသဇာ
 ေတြဟာအစာအိမ္အူလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ခႏၵာကိုယ္မွာအလုပ္လုပ္ရဆံုးအသည္းကိုေကာင္းေကာင္းဒုကၡေပးပါေတာ႔တယ္။အဲဒီကေနမွကင္ဆာေရာဂါဆို တာကိုစဖို႔တိတ္တဆိတ္လူသတ္သမားဟာကိုယ္ခႏၵာထဲကိုစတင္၀င္ေရာက္လာပါေတာ႔တယ္။ယခုဆိုရင္ဆန္ေတြမွာပါPesticideလို႕ေခၚတဲ႔ပိုးသတ္ 
ေဆးပါ၀င္ႏႈန္းျမင္႔နတာကိုေတြ႕ရွိေနတဲ႔အတြက္ထမင္းခ်က္ဖို႔ဆန္ေဆးတဲ႔အခါဟိုးအရင္ကလိုဖြဖြေလးေဆးဆန္အဟာရေတြထြက္ကုန္မယ္ဆိုတဲ႔အယူ အဆကိုေဘးဖယ္ျပီးေရသံုးေလးထပ္နဲ႔ေသခ်ာစြာေဆးေၾကာျပီးဆန္ကိုခ်က္ျပဳတ္သင္႔ပါတယ္။

(၂) အသီးအႏွံေတြေပၚကပိုးသတ္ေဆးမ်ား



ကဲ.ဒါကဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကိုေလ႔လာတာေပါ႔။ေနာက္က်မတို႕အသီးအႏွံေတြဖက္လွည္႔ၾကည္႔ၾကရေအာင္။အသီးအရြက္ကေတာ႔ဟုတ္တာေပါ႔။
ေဆးျဖန္းေတာ႔ပါတယ္အသီးအႏွံကေတာ႔မပါႏိုင္ပါဘူးလို႔ျငင္းလို႔ရပါတယ္။အသီးအႏွံျဖစ္လာဖို႔ပင္စည္အပင္ကိုဘဲေဆးျဖန္းမယ္ေျမၾသဇာထည္႔မယ္။ မွန္တယ္။ဒါေပမယ္႔အသီးအႏွံေတြကိုပိုးမက်ေအာင္အေပၚကေနေဆးေတြျဖန္းရပါတယ္။ 


အဲဒီမွာအသီးအႏွံရဲ႕အေပၚခြံမွာဒီပိုးသတ္ေဆးေတြဟာကပ္ ေနပါတယ္။ဒါ႔ေၾကာင္႔အသီးအႏွံေတြကိုစားေတာ႔မယ္ဆိုရင္အ၀တ္နဲ႔သုတ္ျပီးစားလိုက္တာ မ်ိဳးလက္ကေလးနဲ႔သုတ္ျပီးစားလိုက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲေရနဲ႔အေသအခ်ာေဆးျပီးမွစားသံုးသင္႔ပါတယ္။ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ငွက္ေပ်ာသီးသေဘာၤသီး သရက္သီးသစ္သီးမ်ားကိုေစ်းေကာင္းရေအာင္ေစ်းကြက္ထဲဦးဦးဖ်ားဖ်ားရေအာင္အေရာင္လွအမွည္႔ျမန္ေစဖို႕သုတ္တဲ႔ေဆးေတြပါ။အဲဒီအတြက္ဒီ အသီးအႏွံေတြဟာသဘာ၀အတိုင္းရင္႔မွည္႔လာတာမဟုတ္ပဲဓာတုေဆး၀ါးအကူအညီေတြနဲ႔၀င္း၀ါလာတာျဖစ္တဲ႔အတြက္ေရရွည္စားသံုးမိသူေတြအ တြက္ဒီဓာတုေဗဒဆိုးက်ိဳးေတြကိုမလြဲမေသြခံစားရမွာအမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ဘာဆိုးက်ိဳးေတြကိုစားသံုးသူေတြရလိုက္မလဲ။ 

(၃) အေရာင္မ်ားႏွင္႔ကမၻာ



ကဲ..ေနာက္တစ္ခုေလ႔လာၾကည္႔ရေအာင္.။ဆိုးေဆးေတြအေၾကာင္းပါ။
ကၽြန္မတို႕ျမန္မာလူမ်ိဴးကအခ်င္းတင္မကအဆင္းပါၾကိဳက္ၾကသူေတြဆိုေတာ႔ဟင္းခ်က္ရင္ကအစ ျမင္သမွ်အရာအဆံုးအေရာင္လွလွေလးအဆင္းလွ လွေလးကိုႏွစ္သက္ၾကပါတယ္။ကၽြန္မလဲအပါအ၀င္ေပါ႔။ဟင္းခ်က္တဲ႔အေရာင္တင္မႈန္႔လို႕႔ေခၚတဲ႔ငရုတ္သီးမႈန္႔ပါ။အဲဒီငရုတ္သီးရဲ႔႕ပင္ကိုယ္အေရာင္ဟာ ဒီေလာက္ရဲရဲေတာက္လွပမေနပါဘူး။တန္သင္႔ယံုအေရာင္သာထြက္ပါတယ္။ဒါေပမယ္႔ေစ်းထဲကအေရာင္တင္မႈန္႔ေတြမွာေတာ႔ရဲရဲေတာက္အေရာင္ 
ေတြလွေနျပီးေဘးကပလတ္စတစ္အိတ္မွာပါအေရာင္ေတြစြန္းေနတာျမင္ၾကရပါလိမ္႔မယ္။ဒီငရုတ္သီးမႈန္႔ေတြကိုဆိုးတဲ႔အေရာင္ဟာဘာေဆးေတြျဖစ္ မယ္ထင္သလဲစာဖတ္သူစဥ္းစားၾကည္႔ပါ။Foodcolourလို႕ေခၚတဲ႔အစားအေသာက္ထဲကိုထည္႔တဲ႔အေရာင္ဟာအင္မတန္မွစ်းၾကီးပါတယ္။ 



နည္းနည္းေလးကိုေထာင္ေက်ာ္ေပးရတဲ႔အတြက္ဘယ္သူကမွစားေသာက္ကုန္မွသံုးတဲ႔အေရာင္ကိုမသံုးၾကပါဘူး။၂၆လမ္းေစ်းမွာအေရာင္အနံ႔ေတြ
ေရာင္းတဲ႔ဆိုင္မွာေမးၾကည္႔ပါ။စားေသာက္ကုန္အတြက္ထုတ္ထားတဲ႔အေရာင္ဟာလက္သန္းသာသာပုလင္းေလးကိုေထာင္ေက်ာ္ေပးရျပီးပလတ္ စတစ္နဲ႔ထုတ္ထားတဲ႔အေရာင္ထုပ္ေတြကေတာ႕တစ္ထုပ္မွျမန္မာေငြႏွစ္ရာက်ပ္သာေပးရပါတယ္။ဒါေတြဟာစားေသာက္ကုန္မွာသံုးၾကတယ္ဆိုေပ မယ္႔ေစ်းေပါလွတဲ႔အထည္ဆိုးတဲ႔ဆိုးေဆးေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုဆိုးေဆးေတြကိုငရုတ္သီးမႈန္႕အေရာင္လွေအာင္ျမန္မာ႔ရိုးရာသဘာ၀နံႏြင္း မႈန္ေတာင္အေရာင္လွေအာင္ထည္႔ၾကပါေတာ႔တယ္။ငရုတ္သီးေတြၾကိတ္တယ္။ၾကိတ္စက္ေတြမွာအျမဲသန္႔ရွင္းမႈ႔ကိုေသခ်ာမစစ္ေဆးၾကသလိုမ လုပ္ၾကသလိုဘဲငရုတ္သီးေတြကိုအညွာကအစမိႈတက္အဆံုးေရာေႏွာျပီးၾကိတ္ၾကပါတယ္။အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔အေရာင္ေလးဆိုးလိုက္တယ္ဆိုရင္ ဘဲဲဟင္းခ်က္ခ်င္စဖြယ္အင္မတန္မွအေရာင္လွတဲ႔အေရာင္တင္မႈန္႕ဆိုတာရလာပါေတာ႔တယ္။ငရုတ္သီးမွာရွိတဲ႔မိႈဟာကင္ဆာျဖစ္ေစႏိုင္သလို ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ဘယ္လိုခ်က္ခ်က္အာနိသင္မပ်က္တဲ႔အျပင္ခုလိုေရာေႏွာၾကိတ္ထားတဲ႔အမႈန္႔ေတြကိုဆိုးေဆးေတြပါထပ္ေပါင္းလိုက္တဲ႔အခါ မွာေတာ႔ကၽြန္မတို႔စားမယ္႔ဟင္းထဲကိုကိုယ္ကိုယ္တုိင္အဆိပ္ခပ္လိုက္သလိုျဖစ္မေနႏိုင္ဘူးလားလို႕သတိျပဳေတြးေတာဖို႔လုိလာပါျပီ။


ေဖ်ာ္ရည္ေတြၾကည္႔ဦးမလား။ေႏြရာသီရဲ႕ပူျပင္းမႈ႔ေအာက္မွာတေဂါက္ေ၈ါက္နဲ႕ခြက္ကိုေခါက္ျပီးဖရဲသီးေဖ်ာ္ရည္ရမယ္ဇီးေဖ်ာ္ရည္ရမယ္တခြက္ ငါးဆယ္တစ္ရာလို႔ေအာ္ေနတာသူတစ္ပါးမေျပာနဲ႔ကၽြန္မေတာင္တရိႈက္မက္မက္ေသာက္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။တကယ္ေတာ႔အဲဒါေတြဟာႏွစ္ရာတန္ ဆိုးေဆးတစ္ထုပ္ရယ္အထုပ္ေသးတစ္ထုပ္ကိုငါးရာတန္ပါ၀ါလို႔ေခၚတဲ႔တရုတ္ျပည္ကေန၀င္လာတဲ႔သၾကားအစားထိုးၾကတဲ႔ဓာတုသၾကားေတြရယ္ ကိုတစ္ေအာင္စကိုသံုးရာေပးရတဲ႔အနံေတြရယ္ေရာလို႔ေရခဲေဖ်ာ္ျပီးေရာင္းတာဘယ္မလဲအဟာရျဖစ္ေစတာ။ 




တစ္ခြက္ကိုငါးဆယ္တစ္ရာေပးျပီးကၽြန္မတို႔ဟာအလြယ္တကူေရာဂါကို၀ယ္ယူလိုက္ၾကျပန္တာပါပဲ။ဇီးေဖ်ာ္ရည္သံဗူးသစ္ခြနာနာတ္ဆိုတဲ႔ကၽြန္မ တို႔ျမန္မာျပည္ကက်န္းမာေရးစစ္ေဆးမႈ႔ကင္းတဲ႔ေဖ်ာ္ရည္အဆီေတြဟာအသဲကင္ဆာကိုျဖစ္ေစဖို႔ကၽြန္မတို႕ကိုဆြဲေဆာင္ေနေတာ႔တာပါပဲ။
ေနာက္ဆံုးဘယ္ေလာက္အထိအေရာင္ကိုသံုးလာသလဲဆိုအသားငါးေတာင္ေနေက်ာ္လာရင္အသားကမလတ္ေတာ႔တာလူသိမွာဆိုးလို႔ေဖာ႔ တုံးမွာေရဆြတ္ျပီးၾကက္၀က္အသားငါးကိုးသုတ္ၾကပါတယ္။ေနာက္ဆံုးလတ္မလတ္ၾကည္႔ရတဲ႔ငါးပါးဟက္ထဲေတာင္ျဖဲျပီးအေရာင္သြင္းရ ပါေတာ႔တယ္။ပါးဟက္ညိဳေနရင္စားသံုးသူမ၀ယ္မွာဆိုးတာကိုး။မွ်စ္ျပဳတ္ေတြဆိုရင္လဲရိုးရိုးျပဳတ္တဲ႔မွ်စ္ကအျဖဴေရာင္သမ္းေနျပီးအ၀ါေဆးနဲ႕ မွ်စ္ျပဳတ္ကေတာ႔ျဖင္႔စိမ္ထားတဲ႔ေရေတြပါ၀ါထိန္လို႔သာေနပါေတာ႔တယ္။နံႏြင္းနဲ႔ဟိုးအရင္ကျပဳတ္ၾကေပမယ္႔ခုေတာ႔လြယ္လြယ္ကူကူဘဲအေရာင္ ထုပ္ကေလးေဖာက္ထည္႔လိုက္ၾကတာေရေတြကိုင္တဲ႔လက္ေတြဆိုအ၀ါေရာင္ေတြသမ္းေနတာကိုအလြယ္တကူျမင္ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။စားေသာက္ ကုန္သံုးအေရာင္ကိုအသံုးျပဳရင္ျပႆနာမရွိနိုင္ေပမယ္႔အျမတ္နည္းေလေတာ႔ခ်ည္ဆိုးေဆးေတြကိုသာလြယ္လြယ္ကူကူအသံုးျပဳေနတဲ႔ကၽြန္မတို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာက်န္းမာေရးအတြက္တကယ္႔ကိုၾကီးမားတဲ႔စိန္ေခၚမႈ႔ေတြကိုရင္ဆုိင္ေနၾကရပါတယ္။



လက္ဖက္ေတြေရာၾကည္႔ဦးမလား။လက္ဖက္စိမ္းေတြမွာဆိုလဲဆိုးေဆးေတြထည္႔ထားတဲ႔အတြက္လက္ဖက္ႏွပ္ျပီးရင္ေတာင္ဆိုးေဆးေတြဟာ လက္မွာေတာင္က်န္ခဲ႔ေနတတ္ပါတယ္။လမ္းေဘးသရက္သီးသည္ကအစဆိုးေဆးအေရာင္ေတြနဲ႕မလြတ္ကင္းၾကပါဘူး။မလြတ္ကင္းတဲ႔ဆိုးေဆး အေရာင္ဟာစားေသာက္ကုန္အတြက္သံုးတဲ႔အေရာင္မဟုတ္ဘဲအေပါစားဆိုးေဆးေတြျဖစ္ေနတာရယ္ေစ်းခ်ိဴခ်ိဴနဲ႔ေရာင္းတန္းၾကိတ္ထားတဲ႕ ငရုတ္သီးမႈန္႔ေတြရယ္ခ်ဥ္ေနတဲ႔အသီးကိုခ်ိဴသြားေအာင္လုပ္ဖို႔သံုးတဲ႔ဓာတုသၾကားနဲ႔လုပ္ထားတဲ႕အခ်ဥ္ေပါင္းေတြအခ်ဥ္ထုပ္ေတြဟာကၽြန္မတို႕ ခႏၵာကိုယ္အတြက္ဘယ္ေနရာကိုမွအက်ိဳးမျပဳေစတဲ႔အျပင္ဒီဓာတုပစၥည္းေတြေၾကာင္႔အသည္းကိုေကာင္းေကာင္းဒုကၡေပးသလိုျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ 


(၄) တာရွည္ခံေဆး၀ါးမ်ားႏွင္႔အစားအစာ




ကဲေနာက္တစ္ခုအေနနဲ႕တာရွည္ခံေဆး၀ါးေတြနဲ႕လုပ္ထားတဲ႔အစားအစာေတြအေၾကာင္းေလ႔လာၾကည္႔ရေအာင္။ တိုးတက္လာတဲ႔ေခတ္နဲ႔အမွီစူပါမားကတ္ေတြစတိုးဆိုင္ေတြမွာလြယ္လင္႔တကူရလာတဲ႔အသင္႔စားသံုးႏိုင္တဲ႔စားေသာက္ကုန္ေတြအေၾကာင္းပါ။


အလြယ္တကူအသင္႔ခ်က္စားႏိုင္တဲ႔မုန္႔ဟင္းခါးရည္ထုပ္ေတြမွာဆိုရင္လေပါင္းမ်ားစြာတာရွည္ခံေအာင္(Preservatives)ဆိုတဲ႕ၾကာရွည္ခံေဆးေတြ ထည္႕ထားၾကတာပါ။အသင္႔စားလက္ဖက္ေတြဆိုရင္လဲထိုနည္းတူပါပဲ။လက္ဖက္အသားကိုနယ္ျပီးဆီစိမ္ထားၾကည္႔ပါ။အတိုင္းအတာကာလတစ္ ခုအထိအသာခံတာကိုေတြ႕ၾကရမွာပါ။ျပီးရင္မိႈတက္သြားပါတယ္။ခုလက္ဖက္ေတြမွာမိႈတက္တာမေတြ႕ရဘဲအရမ္းၾကာလာရင္သာမဲသြားမ်ိဳးကို ဘဲျမင္ရတာပါ။ၾကာရွည္ခံေဆးေတြမထည္႔ဘဲနဲ႔ဘယ္အစားအေသာက္ကမွလေပါင္းမ်ားစြာထားလို႔မရပါဘူး။အဲဒီၾကာရွည္ခံေဆးေတြဟာလူ႔အသည္း ကိုအင္မတန္ဒုကၡအေပးႏိုင္ဆံုးအႏၱာရာယ္အရွိဆံုးအရာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။၀က္အူေခ်ာင္းေတြဆိုရင္ေရာၾကည္႔ဦးမလား။ဆိတ္အူေတြရွားပါးေစ်းၾကီး လာတဲ႔အတြက္ပလတ္စတစ္အၾကည္ေလးေတြနဲ႔လုပ္လာၾကတယ္။ဆိုးေဆးေတြကိုစားခ်င္စားဖြယ္ထည္႔ၾကရံုမကဘဲၾကာရွည္ခံေအာင္မိႈမတက္ 
ေအာင္ပါလုပ္လာၾကတယ္။စားသံုးတဲ႔သူကဆီပူပူမွာ၀က္အူေခ်ာင္းကိုေၾကာ္ထည္႔လိုက္တယ္။ပလတ္စတစ္အပါးေလးကဆီပူနဲ႔မီးကၽြမ္းသြားတယ္။  




ေပ်ာ္သြားတယ္။ဒါကိုဆီေလးဆမ္းျပီးကၽြန္မတို႕ျမိန္ရွည္ရွက္ေရစားၾကတယ္။ကၽြန္မလဲအဲလိုလူထဲမွာအပါအ၀င္ပါပဲ။ဆီပူနဲ႔ထိလို႔ေလာင္သြားတဲ႔ပလတ္ စတစ္ကထြက္လာတဲ႔ဓာတ္ျပဳမႈ႕ရယ္ဆိုးေဆးရယ္ၾကာရွည္ခံေဆးရယ္နဲ႔ဒီ၀က္အူေခ်ာင္းဟာအရသာရွိယံုကလြဲျပီးခႏၵာကိုယ္ကိုဘာမွအက်ိဳးမျဖစ္ေစ တဲ႔အျပင္ကင္ဆာေရာဂါဆိုးကိုခႏၵာကိုယ္ထဲကိုလက္ယပ္ျပီးေခၚလိုက္တာပါပဲ။ေနာက္ခ်က္ႏို႕ဆီေတြ။ဒါေတြဟာတာရွည္ခံေဆး၀ါးေတြနဲ႔ထည္႔သြင္းျပဳ လုပ္ထားတဲ႔အရာေတြျဖစ္ပါတယ္။အမွန္ေတာ႔တာရွည္ခံေဆးေတြဟာကၽြမ္းက်င္နားလည္တတ္ကၽြမ္းျပီးအခ်ိဴးအစားအတိုင္းထည္႔တယ္ပါ၀င္မႈ႔ပမာဏ နည္းတယ္ဆိုရင္ေတာ႔အက်ိဴးသက္ေ၇ာက္မႈ႕နည္းပါးပါတယ္။ဒါေပမယ္႔လည္းလတ္ဆတ္သန္႔ရွင္းတဲ႔အစားအစာကလြဲရင္ေတာ႔တာရွည္ခံအ စားေသာက္ေတြဆိုတာက်န္းမာေရးရႈ႔ေထာင္႔ကၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ဘယ္အစားအစာမွမေကာင္းပါဘူး။နည္းနည္းစားလို႔ၾကာမွျဖစ္တာနဲ႔မ်ားမ်ားစားလို ႔ျမန္ျမန္ျဖစ္တာဘဲကြာပါတယ္။ခုဆိုတာရွည္ခံေဆးေတြကိုအစားအေသာက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာထည္႔လာၾကတာေတြ႔ေနရသလိုအစားအေသာက္  
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာထုတ္လုပ္ေန႔စြဲသက္တမ္းကုန္ေန႔စြဲေတြကိုေသခ်ာစြာေရးထည္႔ထားျခင္းသက္တမ္းမကုန္လွ်င္ျပန္လည္လဲယူျခင္းမ်ိဴးမရွိဘဲတ ခိ်ဳ႕နာမည္စူပါမားကက္ၾကီးမ်ားစတိုးဆိုင္ၾကီးမ်ားဆိုရင္လဲသက္တမ္းလြန္ႏို႔ဆီေတြဗူးေတြအေအးဗူးေတြအစားအေသာက္ေတြကိုကိုေရာေႏွာေရာင္း ခ်ေနတာဟာမ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ၾကံဳခဲ႕ထိခဲ႔ဖူးသူပါ။ဒီလိုအစားအေသာက္ေတြဟာခႏၵာကိုယ္ထဲကို၀င္ေရာက္သြားျပီဆိုရင္ျဖင္႔အ သည္းကိုေကာင္းေကာင္းဒုကၡေပးေတာ႔မယ္အရာေတြဘဲျဖစ္ပါတယ္။



ေနာက္ျပီးတာရွည္ခံျပဴလုပ္ထားတဲ႔CitricAcidလိုအခ်ဥ္ေတြနဲ႔သိပ္ျပီးတာရွည္ခံေဆးေတြထည္႔ထားတဲ႔မုန္ညွင္းခ်ဥ္ေတြမိႈမတက္ေဆးေတြထည္႔ထားျပီး မွအပုပ္ခံလုပ္ရတဲ႔ဆီတုိ႕ဖူးလိုအရာေတြဟာအသည္းကိုအင္မတန္မွဒုကၡအေပးႏိုင္ဆံုးအရာေတြပါ။ ေနာက္ျပီးအရင္ကလိုသမရိုးက်အခ်ဥ္ထည္႔ျခင္း မဟုတ္ဘဲဓာတုေဆး၀ါးအကူအညီနဲ႔ျမန္ျမန္နပ္ေအာင္အခ်ဥ္ေဖာက္ထားတဲ႔မွ်စ္ခ်ဥ္ေတြဟာခႏၵာကိုယ္ကိုရက္ရက္စက္စက္ဒုကၡေပးမယ္႕အရာေတြ ဆိုတာကိုသိထား သင္႔ပါတယ္။

(၅) မသန္႔ရွင္းေသာဆီမ်ား





ေနာက္တစ္ခုကမသန္႕ရွင္းတဲ႔ဆီေတြနဲ႔ပတ္သတ္ျပီးေတာ႔ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ကၽြန္မတို႔ငယ္ငယ္တုန္းကဆီဆိုတာပဲဆီႏွမ္းဆီစားအုန္ဆီဆိုတာပဲရွိပါ တယ္။ပဲဆီဆိုတာလဲစစ္လိုက္သမွေျမပဲနံ႔ကိုသင္းသင္းထျပီးေမႊးၾကိဳင္ေနတာပါ။မသန္႔တဲ႔ဆီဆိုရင္အဲဒီေခတ္က၀က္သားကိုအဆီထုတ္ျပီးေရာေႏွာ တာေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ခုေနာက္မွာေတာ႔လူေတြရဲ႕အေတာမသတ္ႏိုင္တဲ႔ေလာဘေၾကာင္႔စားအုန္းဆီကိုေဆာင္းတြင္းမွာမခဲေအာင္ဆပ္ျပာမႈန္႔ေတြ 
ေရာတာအေလးခ်ိန္ပိုတိုးေအာင္တျခားမသန္႔တဲ႔တိရိစာၦန္ဆီေတြေရာပါေတာ႔တယ္္။အဆိုးဆံုးကေတာ႔အ၀တ္ေလွ်ာ္ဆပ္ျပာမႈန္႔ေတြရဲ႕ဓာတုျဒပ္ေပါင္း 
ေတြဟာကၽြန္မတို႔ရဲ႕အူေတြအစာအိမ္ေတြထဲကိုေရာက္ရွိလာျခင္းပါါပဲ။ခနခနအသံုးျပဳထားတဲ႔သံုးျပီးသားဆီေတြကိုေအာက္ေစ်းအျဖစ္နဲ႔တခ်ိဳ႕ေနရာ 
ေတြမွာေစ်းခ်ိဴခ်ိဴနဲ႔လိုက္လံေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။အဲဒီဆီေတြကိုစားအုန္းဆီထဲကိုေရာပါတယ္။စားအုန္းဆီကိုမွတခါျပန္ျပီေျမပဲဆီသန္႔ဆိုတာေတြထဲ 
ျပန္ေရာျပန္ေတာ႔သံသရာလည္ေနျပီးကၽြန္မတို႔သံုးစြဲတဲ႔ဆီေတြမွာဆီေကာင္းဆီသန္႔ဆိုတာရွားပါးလာပါတယ္။ေျမပဲဆီထုတ္တဲ႔ေနရာမွာေတာင္ေျမပဲ ဆိုတာကိုအခြံခၽြတ္ေပါင္းျပီးၾကိတ္ၾကတဲ႔အတြက္ေျမပဲမိႈတက္သလားအဆံမေအာင္သလားအေသအခ်ာအေသးစိတ္ဘယ္သူမွမေရြးႏိုင္ၾကပါဘူး။ေျမပဲ မေအာင္တာပိန္လွီတာျပသနာမရွိေပမယ္႔မိႈတက္ေနတဲ႔ေျမပဲေတြကိုၾကိတ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔အဲဒီဆီေတြထဲမွာေျမပဲကေနပါ၀င္လာတဲ႔မိႈ ဓာတ္ေပါင္းေတြဟာအလိုအေလ်ာက္ပါ၀င္လာပါေတာ႔တယ္္။ဒါဟာလဲကိုယ္မထင္မွတ္ထားတဲ႔ေနရာကေန၀င္ေရာက္လာႏိုင္တဲ႔အႏၱာရာယ္ေတြပါပဲ။ 


 
မေပ်ာ္ဆီေတြျဖစ္တဲ႔၀က္ဆီအမဲဆီေတြကိုထုတ္ျပီးပိုက္ဆံရလိုေဇာနဲ႔ဆီေတြမွာအဆင္႔ဆင္႔ေရာရာကေနဘယ္ေေလာက္ဘဲေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္ေပ မယ္႔ပစၥည္းေကာင္းအသန္႔မသံုးရဘဲေရာဂါဆိုးေတြကိုပိုက္ဆံေပး၀ယ္ယူသလိုျဖစ္ၾကရျပန္ပါတယ္။တရုတ္ျပည္ကေနလာတဲ႔ဟင္းခ်က္ဆီေတြအေၾကာ္ ခံဆီေတြဆိုတာဘယ္ကရပါသလဲေသခ်ာစဥ္းစားၾကည္႔ၾကပါ။ပံုးေတြနဲ႕လာတဲ႔ဟင္းခ်က္ဆီဆိုတာဟင္းသီးဟင္းရြက္အဆီလို႔ေျပာေပမယ္႔ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ကရတဲ႔ဆီေတြမဟုတ္ပါဘူး။စားေသာက္ဆိုင္ေတြဟင္းက်န္ေတြကိုလိုက္လံစုေဆာင္းျပီးဧရာမကန္ၾကီးေတြထဲေလွာင္အေပၚကိုေ၀႔တက္ လာတဲ႕ဆီေတြကိုထုတ္။ျပန္စစ္ျပီးျပန္ခ်က္ၾကပါတယ္ျပီးေတာ႔မွပံုးေတြနဲ႔ထုတ္ပိုးျပီးျပန္ေရာင္းၾကပါတယ္။တရုတ္သတင္းတခုမွာေတာင္ဒီလိုလုပ္တဲ႔ ၀ိသမေလာဘသမားတခ်ိဳဴ႕ကိုဖမ္းမိတဲ႔သတင္းတခ်ိဳ႕ကိုပံုေတြနဲ႔တကြေတြ႕လိုက္ဖတ္လိုက္ရဖူးပါတယ္။ေနာက္ဖြဲႏုဆီေတြသေျပရြက္ကထုတ္တယ္ ဆိုတဲ႔အဆင္႔မမွီတဲ႔သေျပဆီေတြကိုဆီသန္႔ေတြနဲ႔ေရာေႏွာျပီးအျမတ္အစြန္းမ်ားစြာရေအာင္ၾကံၾကျပန္ပါတယ္။ 


ကၽြန္မတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလဲဒီလို၀ိသမေလာဘသမားေတအမ်ားၾကီးပါ။လက္ဖက္နဲ႔စားတဲ႔ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္ေတြတာရွည္ၾကြပ္ရြေနေအာင္ေပ်ာ႔႔မသြားေအာင္ အေၾကာ္ခံဆီထဲကိုေရသန္႔ဘူးခြံေတြထည္႔ေၾကာ္ပါတယ္။အဲဒါအမွန္ပါပဲ။သာမန္ဆီနဲ႔ေၾကာ္တဲ႔အေၾကာ္ေတြဟာႏွစ္ျပန္ေၾကာ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ပဲကပ္ေၾကာ္ေတြ ပဲျဖစ္ျဖစ္အတိုင္းအတာတစ္ခုထိဘဲၾကြပ္ရြေနျပီးျပန္ေပ်ာ႔သြားတတ္တာမ်ိဳးပါ။ဒါေပမယ္႔ေရသန္႔ဘူးေတြထည္႕ေၾကာ္ထားတဲ႔ပဲေၾကာ္ေတြဟာလေပါင္း မ်ားစြာအျပင္မွာထားလို႕ရေနျပီး ေပ်ာ႔မသြားဘဲၾကြပ္ေနတာကိုေတြ႕ရပါလိမ္႔မယ္။ေငြေနာက္လိုက္တဲ႔၀ိသမေလာဘသမားေတြရဲ႔လုပ္ရပ္ရဲ႕ေနာက္အ က်ိဳးဆက္ကစားသံုးသူေတြဟာေေရာဂါကိုေငြနဲ႔၀ယ္ယူမိျပီးလူေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕အသက္ေတြကုိတျဖည္းျဖည္းခ်င္းအဆိပ္ခတ္လိုက္သလိုပါပဲ။လက္ဖက္ ၾကိဳက္တတ္တဲ႔ျမန္မာလူမ်ိဴးေတြအတြက္ဆိုးေဆးနဲ႔တာရွည္ခံေဆးေတြအခ်ိဳးအစားမမွန္လက္တမ္းထည္႔ထားတဲ႔လက္ဖက္ေတြရယ္ဒီလိုေၾကာ္ထားတဲ႔ အေၾကာ္ဆန္ေတြရယ္ကိုမၾကာခနစားသံုးေနၾကမိရင္ေတာ႔ျဖင္႔ကၽြန္မတို႔သိပ္ေၾကာက္တဲ႔ကင္ဆာေရာဂါၾကီးကမဖိတ္ေခၚဘဲအလိုလိုေရာက္ရွိလာေတာ႔ မွာျဖစ္ပါတယ္။ေငြရခ်င္တဲ႕၀ိသမေလာဘရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာလူေပါင္းမ်ားစြာဟာအသက္ခႏၵာေတြစေတးၾကရပါတယ္။္

(၆) သတိထားသင္႔ေသာအရာမ်ား
ျမန္မာႏိုင္ငံလိုဖြံျဖိဳးစႏိုင္ငံမေျပာနဲ႔ စကာၤပူလိုမေလးလိုဖြံ႕ျဖိဳးျပီးသားႏိုင္ငံေတြမွာေတာင္ နာဆီလာမက္လို႕ေခၚတဲ႕မေလးအုန္းထမင္းနဲ႕တြဲစားရတဲ႕ ၾကက္ေတာင္ပံေၾကာ္ကိုေတာင္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာၾကြပ္ေနေစဖို႔ Straw လို႕ေခၚတဲ႔အေအးေသာက္တဲ႔ပိုက္ေလးေတြထည္႔ေၾကာ္ၾကလို႕ ျပႆ နာတက္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။သူတို႕စကာ္ပူႏိုင္ငံသားတခ်ိဴ႕လဲဒါကိုသိတဲ႔အတြက္ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ 



ဒါ႕ေၾကာင္႔တခ်ိဳ႕က်န္းမာေရးလိုက္စားတဲ႔သူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ဟာ အဲဒီၾကက္ေတာင္ပံေၾကာ္ေတြကို စားေလ႕မရွိၾကပါဘူး။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ က်န္းမာေရးအသိရွိတဲ႕သူေတြဟာ ေမြးျမဴေရး ၾကက္ေတြရဲ႔ေတာင္ပံကိုစားေလ႔မရွိပါဘူး။ဘာ႔ေၾကာင္႔လဲဆိုရင္ေမြးျမဴဳေရး ၾကက္ေတြကိုကာကြယ္ေဆး အားတိုးေဆးအသားတိုးေဆးေတြကိုၾကက္ေတာင္ပံရဲ႕အရင္းမွာထိုးတာျဖစ္တဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ အသားတိုးေဆးေတြရဲ႕ အာနိသင္ေတြဟာ ၾကက္ေတာင္ပံထဲမွာအမ်ားဆံုးရွိေနႏိုင္တဲ႔အတြက္ အဲဒီေတာင္ပံေတြကိုေ၇ွာင္ေလ႔ရွိၾကပါတယ္။
တကယ္ေတာ႔ သဘာ၀ၾကီးျပင္းတာမဟုတ္ဘဲ လူကေနဖန္တီးတဲ႔အရာေတြျဖစ္ျပီးအသားေတြပိုတိုးေအာင္အသားတိုးေဆးေတြေကၽြးၾကထိုးၾကျပီး ဒါေတြကိုလူေတြက ျပန္လည္စားသံုးၾကတဲ႔အခါမွာ လူ႕ခႏၵာကိုယ္ကိုလဲ ဒီဟာေတြကတဖန္ျပန္လည္ျပီးဒုကၡေပးပါေတာ႔တယ္။

(၇) ဘာေၾကာင္႔ကင္ဆာျဖစ္ပြားႏႈန္းျမင္႔တက္ေနရသလဲ



ကၽြန္မတို႕ျမန္မာႏိုင္ငံမွာခုဆိုရင္ ကင္ဆာျဖစ္ပြားႏႈန္းဟာ တအားကိုျမင္႔တက္ေနတာကိုေတြ႔ရျပီး ေဆး၀ါးနဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မႈ႔နည္းပါးသလို က်န္းမာေရး အသိအျမင္နဲ႕ပတ္သတ္ျပိးေတာ႔လဲဖြံျဖိဳးမႈ႕ေတြေႏွာင္႔ေႏွးေနတဲ႔အတြက္က်န္းမာေရးဗဟုသုတေတြဟာေနရာအႏွံ႔မွာလက္လွမ္းမမွီေသးတဲ႔အတြက္
 ေငြရလိုတဲ႔၀ိသမေလာဘသမားေတြရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႔မျဖစ္သင္႔တာေတြျဖစ္ရမဆံုးရႈံးသင္႔တဲ႔အသက္ေတြဟာလြယ္လြယ္ကူကူ ဘဲေၾကြလြင္႔ၾကရပါတယ္။က်န္းမာေရးအသိဗဟုသုတဆိုတာမိမိကိုယ္တိုင္ေလ႔လာလိုက္စားရသလိုပါးစပ္အရသာကိုလဲလြယ္လြယ္လိုက္လို႔မရပါဘုူး။ ခုဆိုေနရာအႏွံ႔မွာကြမ္းယာဆိုင္ေတြဟာမိႈလိုေပါက္ေနသလုိဘဲကြမ္းယာထဲမွာပါ၀င္တဲ႔ေဆးရြက္ၾကီးေတြထံုးေတြေၾကာင္႔ ဆီးေက်ာက္တည္ၾကလွ်ာကင္ဆာလည္ေခ်ာင္းကင္ဆာအာေခါင္းကင္ဆာျဖစ္ၾကရနဲ႕ဒါကိုလဲသိသိနဲ႕အရသာမရွိတဲ႔ကြမ္းကို တရိႈက္မက္မက္စားျပီးလွလွၾကီးဒုကၡခံစားေနၾကတာဟာျဖင္႔မိုက္မဲမႈ႕လားက်န္းမာေရးအသိအျမင္နည္းပါးမႈေတြေၾကာင္႔ျဖစ္ျပီး မိမိကိုယ္တိုင္က်န္းမာေရးလိုက္စားလိုျခင္းအသိနည္းပါးတာေၾကာင္႔ေရာဂါကိုေငြနဲ႕ဆက္၀ယ္ယူျပီးစိတ္ဆင္းရဲမႈ႕မိမိကိုယ္တိုင္ဖန္တီးေနၾကလို႔ ကၽြန္မေတာ႔ထင္ျမင္မိပါတယ္။

ကၽြန္မဟာဆရာ၀န္တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူးျပည္သူထဲကျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ဘေလာ႔၈ါတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ကၽြန္မသန္းေျခာက္ဆယ္ေသာျပည္သူေတြအတြက္ဒီေဆာင္းပါးကိုေရးျဖစ္ပါတယ္။မျပည္႔စံုမႈ႔ေတြလိုအပ္တာေတြရွိမွာပါ။ အဲဒီအတြက္ျဖည္႔စြက္ျပီးနားလည္ေပးၾကေစလိုပါတယ္။
ဒီေဆာင္းပါးကိုတစ္ေယာက္ဖတ္မိရင္ျဖစ္ျဖစ္လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ဖတ္မိသည္ျဖစ္ေစသတိထားမိမယ္ဆင္ျခင္မိၾကမယ္ဆိုရင္ျဖင္႔တစ္ပါးအသက္ကိုလဲကယ္တင္ရာေရာက္သလိုမိမိပတ္၀န္းက်င္မိမိေဒသမိမိႏိုင္ငံအတြက္အသိအျမင္တစ္ခုခုေပးႏိုင္ လိမ္႔မယ္လို႔ကၽြန္မယံုၾကည္ပါတယ္။ 

အထူးမွတ္ခ်က္။ ။

( ကၽြန္မတို႕ဘေလာ႔ဂါေတြ ဧရာ၀တီအတြက္စည္းလံုးခဲ႔ၾကသလိုဘဲ ယခုအခါမွာ ကမၻာမွာ ကင္ဆာျဖစ္ပြားႏႈန္းအရွိန္ျျမင္႔မားေနတဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက သန္းေျခာက္ဆယ္ေသာျပည္သူမ်ားအတြက္ အသိပညာတိုးေစမယ္႔ စားေသာက္ေနထိုင္မႈ႔စနစ္ေတြေရွာင္ရွားသင္႔တဲ႔အစားအစာေတြ ထုတ္ကုန္ေတြ အေၾကာင္း ကင္ဆာေရာဂါကိုတစ္ဖက္တလမ္းကေန ျဖစ္ပြားႏႈန္းနည္းလာေအာင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွအစလူေပါင္းမ်ားစြာ သိလာျမင္လာဂရုစိုက္ လာေအာင္စားေသာက္ေနထိုင္မႈ႔ပံုစံေတြေျပာင္းႏိုင္လာေအာင္စည္းလံုးစြာနဲ႔လႈ႕ံေဆာ္ေပးသင္႔တဲ႔အခ်ိန္လို႔ထင္မိပါတယ္။ 
ႏိုင္ငံကိုတိုးတက္ရံုတင္မဟုတ္ဘဲက်န္းမာေရးနဲ႕႔ပတ္သတ္တဲ႔အသိအျမင္ေတြတိုးတက္ေအာင္ပါ၀ိုင္း၀န္းလက္တြဲကူညီေစာင္႔ေရွာက္ၾကဖို႕ ကၽြန္မတို႔ဘေလာ႔ဂါေတြမွာလဲတာ၀န္ရွိတယ္လို႔ကၽြန္မခံစားမိတဲ႔အတြက္ဒီတဂ္ပိုစ္႔ေလးကိုေရးျဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္မနဲ႕အတူတတ္ႏိုင္သေလာက္၀ိုင္း ၀န္းျပီးဒီတဂ္ပိုစ္႔ေလးကိုေရးေပးျခင္းျဖင္႔ကို္ယ္႔စာမ်က္ႏွာမွာလာဖတ္တဲ႕ကိုယ္႔ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိေနတဲ႔လူေတြအတြက္ေရာကိုယ္ကိုတိုင္အတြက္ပါက်န္းမာေဘးကင္းေရာဂါရွင္းေအာင္၀ိုင္း၀န္းကူညီလႈံေဆာ္ၾကပါစို႕လားရွင္ )

( ဒီပိုစ္႔ကို ကၽြန္မထက္ဗဟုသုတ ပိုမိုျပည္႔စံုၾကတဲ႕ဘေလာ႕ဂါမ်ားျဖစ္ၾကေသာအမခ်စ္ၾကည္ေအး အမသက္ေ၀ အမျမေသြး အန္တီတင္႔ အမေခ်ာ(အစိိမ္းေရာင္)အမမေနာ္ဟရီ အမေနာ္ေဖာ အကိုညီလင္းသစ္ ဦးဟန္ၾကည္ သူၾကီးကိုကိုေမာင္ ဘုန္းဘုန္းေတာက္ ကန္ဒီခိုင္ ပစ္ပစ္ အိန္ဂ်ယ္လိႈင္ ေရႊအိမ္စည္ ကိုညိမ္းႏိုင္ ေမျမိဳ႕မိုး ရင္ဆူး အကိုရန္ေအာင္ အမေရႊစင္ အမမိုးေငြ႕ အကိုဏီလင္းညိဳ မစႏိုး ( နင္းနဲ႕မာယာ ) အမမယ္သံ မၾကီးသိဂၤါေက်ာ္ ေလေလးဂ်စ္တူးမံုရြာ ေမာင္တစ္လံုး  ဘၾကီးမႈံ ေမာင္သစၥာ ဒုတိယ ေမာင္တစ္လံုး စန္းထြန္း မမမီးငယ္( က်မရဲ႕ေနရာေလး ) မမစံပယ္ခ်ိဳနဲ႕ အကိုလြင္ျပင္လိႈင္းငယ္ အမသီတာ ( သီတာဧရာ ေရခ်မ္းေရစင္ ) က်ဳတီ အကိုဘၾကိဳင္(ခ်ဥ္ေပါင္ျခံ) အမစႏၵကူး အမေမဓာ၀ီ ေမာင္မ်ိဳး ကိုေအာင္ထြတ္ မိစံ အကိုဆံုဆီ (တည္ျငိမ္ေအး ) ေ၀မိုးႏိုင္( မံုရြာ) အိပ္ယာ မၾကီးေရႊစင္ အကိုကိုကိုစိန္ မမိုးပန္ခ်ီ ကိုးကိုးအိမ္ ေန၀သန္ သနပ္ခါးေမ (ျမတ္ၾကည္ ) အင္ၾကင္းသန္႕႔  မေက်ာ္ႏွင္းဆီလြင္ မမသဒၵါ မမခရစၥတယ္ အိပ္မက္ေစရာ  ျမရိပ္ဇင္  ေမာင္ဘုန္း( ေကာင္းကင္ျဖဴ ) ကိုေနလင္းေအာင္ မမေမဓာ၀ီ အမကြန္ ( ခင္ဦးေမ ) လင္းေခတ္ဒီႏို မမအိမ္သူ မၾကီးအလြမ္းျမိဳ႕ေလး ကိုေဇာ္ ႏွင္႕တကြ ေမ႔က်န္ေနေသာ ဘေလာ႔ဂါနာမည္မ်ားအားဆက္လက္ျပီးတဂ္ေပးျခင္းျဖင္႔က်န္းမာေရးအသိအျမင္လႈ႕ံေဆာ္မႈ႕တစ္ခုကိုအားလံုး၀ိုင္း၀န္းျပဳလုပ္ၾကပါစို႕လို႕ေမတၱာရပ္ခံရင္းဘေလာ႕ရြာၾကီးမွဘေလာ႔ဂါမ်ားႏွင္ျ႔မန္မာျပည္သူျပည္သား မ်ားအားလံုး က်န္းမာသန္႕ရွင္းေရာဂါကင္း ၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႕သအပ္ပါသည္ )

ဒီပိုစ္႔ကိုဖတ္ျပီးသြားတဲ႔အခါမွာစာဖတ္သူရဲ႕ အေတြးအျမင္ေလးတစ္ခုကို ေဖ႔ဘြတ္လင္႔ခ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ကြန္းမန္႔မွာျဖစ္ျဖစ္ ခ်န္ခဲ႔ေပးပါလို႕အထူးေမတၱာရပ္ခံလိုပါတယ္ 


အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္ 

မဒမ္ကိုး
12 စက္တင္ဘာလ 2013 ( ၾကာသာပေတးေန႔ ) 

3:50 PM ( ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ )


ဓာတ္ပံုမ်ားကိုgoogleမွယူငင္သံုးစြဲပါသည္။သည္လင္႔မွာတရုတ္ျပည္မွဆီညစ္ညမ္းထုတ္ယူပံုမ်ားကိုပါၾကည္႔ရႈ႕ႏိုင္ပါသည္ http://www.youtube.com/watch?v=1KFEoclnniQ





















17 comments:

rose of sharon said...

အေတာ္ျပည္႕ျပည္႕စံုစံုကို ေစတနာစိတ္နဲ႔ ျပဳစုထားတဲ႔ postေလးက တန္ဘိုးရွိလိုက္တာ ညီမေလးေရ....

Candy said...

ဗဟုသုတ အမ်ားႀကီးရတယ္ အမ။ တခ်ိဳ႕ေတြ ၾကက္ရဲ႔လည္ေခ်ာင္းကိုလည္း ေဆးထိုးတဲ့ေနရာမို႔ဆိုၿပီး မစားၾကတာေတြ႔ဖူးတယ္။

Yin Sue said...

ငါ႕အမေရးထားတာစံုလြန္းလို႕ ဘာေျပာရမွန္းကိုမသိဘူး....ေစတနာေတြ ေရစီးကမ္းျပိဳလိုက္ေနတာဘဲ...... ၀မ္းသာတယ္.....ဟိုတစ္ပါတ္ကဘဲ ၀က္အူေခ်ာင္းစားခ်င္လြန္းလို႕ ျမန္မာျပည္ကေန လူၾကံဳနဲ႕ပို႕လိုက္တဲ႕ ၀က္အူေခ်ာင္းေတြမွာ ပလပ္စတစ္လား အရင္လို အူေလးေတြလားမသိလို႕ မထူးပါဘူးဆိုျပီး အတံုးေလးေတြတံုးလိုက္ ခြာလိုက္လုပ္ျပီး ေၾကာ္စားလိုက္ေသးတယ္.....ဘာပဲေျပာေျပာ အႏၱာရယ္ဆိုတာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေရွာင္ႏိုင္မွ ေတာ္ကာၾကတယ္.... ေက်းဇူးပါ မၾကီးဒိုးကန္.....

Cameron said...

ပို႔စ္ေလးကိုရည္ရြယ္ခ်က္ၾကီးၾကီးနဲ႔ ျပည့္ျပည့္စံုစံုေလး လႈပ္ေဆာ္ေရးသားထားတာေတြ႔လို႔ အရမ္းကိုတန္းဖိုးရွိပါတယ္ ျမန္မာျပည္ေန လူဦးေ႕ရသန္းေျခာက္ဆယ္ဟာရဲ႔ ေန႔စဥ္စားေသာက္ေနၾကတဲ႔ အစားအစာမွာ ညီမေရးထားတဲ႔အထဲက က်န္းမာေရးနဲ႔လံုး၀မညီညြတ္တဲ႔အစာေတြနဲ႔မလြတ္ကင္းပါဘူး...။ ကိုယ္ေတြေတာင္ ခုဆို အျပင္စာေတြသိပ္မ၀ယ္စားျဖစ္ေတာ့ဘဲ ဘာမဆို ဟုမ္းမိတ္ ကိုယ္တိုင္ပဲလုပ္စားျဖစ္ေနတယ္...။ ဒီပို႔စ္ေလးကို တဂ္ေရးေပးဖို႔ အခ်ိန္ေလးယူဦးမယ္ေနာ ္မၾကာမီလာမည္ ေမွ်ာ္....။

အမ္တီအန္ said...

ျပည့္ျပည့္စံုစံုနဲ႔ ေစတနာေတြထည့္ အခ်ိန္ေတြ ေပးေရးထားတာ ဖတ္လိုက္တာနဲ႔ သိလိုက္ရတယ္ ဒိုးကန္ေရ ။
အစ္မတို႔လဲ အစားတစ္ခုစားဖိုု႔ အခုဆို အေတာ့္ကို ဆိုက္ကို ျဖစ္ေနၿပီ။ ျပည့္သူေတြၾကားမွာ ဗဟုသုတေတြ ရွိဖို႔လိုသလို၊ ကာယကံရွင္မ်ားကလဲ က်န္းမာေရးအသိအျမင္နဲ႔ ငါ့တဘို႔ထဲ မၾကည့္ပဲ ဆင္ျခင္လိုက္နာဖို႔ရာ အင္မတန္မွ လိုေနပါၿပီ။ သက္ဆိုင္ရာမ်ားကလဲ လ်စ္လွဴရႈမထားပဲ ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္တြယ္ပါမွပဲ ညီမေရ...။

ခ်စ္ေသာ-
ျမေသြးနီ

သိ င်္ဂါ ရ said...

အခ်ိဳမႈန္႔ နဲ႔ စားအုန္းဆီ မစားဖို႔ လုပ္ရတာနဲ႔ တင္ အေတာ္ ဆန္႔က်င္တဲ႔ လူထူးဆန္းႀကီး ကို ျဖစ္လို႔ ... တခါတေလ ... မေကာင္းမွန္း သိပါတယ္ ... ဒီလို လုပ္မွပဲ ျဖစ္တာေလ ... ဆိုတဲ႔ လူေတြၾကား ... ဒီလို ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ႔ အျဖစ္ဆိုးေတြ အေၾကာင္း ... အသိ ကို ဘယ္လို ျဖန္႔ေ၀ၾကရပါ႔ .........

ညီလင္းသစ္ said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေဆာင္းပါး ညီမဒိုးကန္ေရ....၊ အေပၚက လူေတြ ေျပာသြားသလိုပဲ အေတာ္ေလးကို ျပည့္ျပည့္စံုစံုနဲ႔ တင္ျပထားတဲ့အတြက္ အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္းသံေတြ အမ်ားႀကီး ၾကားရတယ္..၊

ဒီလိုမ်ိဳး ေဆာင္းပါးေတြ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ပါတယ္..၊ မဟုတ္တာ၊ မမွန္တာကို သိၿပီး သိတဲ့အတိုင္း ေျပာမွ ဝိုင္းဝန္းကာကြယ္ရာေရာက္ၿပီး အမွန္ကို ျပင္ယူ သြားႏိုင္မွာပါ...၊ အတူတကြ လက္တြဲဖို႔ အားလံုးကို တိုက္တြန္း၊ ႏိႈးေဆာ္တဲ့ အတြက္လည္း ေက်းဇူးပါ ညီမေရ၊ ေ႐ွ႕တစ္ပတ္မွာ ေရးျဖစ္ပါ့မယ္ေနာ္...။

အလြမ္းျမိဳ႕ said...

မနက္က ဘယ္လိုဖတ္လိုက္လဲမသိ။ နာမည္မေတြ႔ေပါင္။
မန္႔မလို႔က အလုပ္ေျပးရလို႔ ခုမွ ဘဲမန္႔ခဲ့တယ္ ဂ်ာရစ္
ေလး။တကယ္လည္းစံုလင္စြာ အသိေပး ရွင္းလင္းထား
တာဘဲ။မၾကီးလြမ္းက ဖတ္ရတာနဲ႔တင္ အေတာ္ျပည့္စံု
ေနျပီမို႔ ဘာေရးရမွန္းမသိ။ အဟဲ...

ေမတၱာျဖင့္
မၾကီးလြမ္း

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

္မမေရ... ဘက္စံုေထာင့္စံုေန ေရးထားတာမို႕ အားက်မိပါ၏... ေနာက္လူေတြအတြက္ေတာင္ မခ်န္ပဲ ေ၇းသြားသလားမမရယ္..:) က်န္းမားေရး အသိပညာအတြက္ ဒီလိုေကာင္းတဲ႕ ေဆာင္းပါးေလး လူတိုင္းကို ဖတ္မိေစခ်င္လိုက္တာ...မမေရ..

မီးမီးငယ် said...

ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါဘူးကြယ္။
ကိုယ္လည္းေနာက္ပိုင္း
အိမ္ခ်က္ေလးေတြဘဲစားျဖစ္တယ္။ျပန္မယ္ဆိုရင္အားခဲထားေပမဲ့သတင္းေတြကေမႊးေတာ့ေၾကာက္တာအမွန္ပါဘဲ။အားလုံးဝိုင္းဝန္းၿပီးကာကြယ္သြားၾကရမွာအမွန္ပါဘဲ။တေန ့ေရးမယ္ေလ။
ဒန္အိုးေလးေရးတာအၿပည့္စုံဆုံးေနမွာပါကြယ္။

ေရႊယြန္းဝါ said...

ေရးထားတာ အရမ္းစုံလင္ပါတယ္။ ဖတ္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ အမ။
အရင္ေခတ္လူေတြကေတာ့ စားစရာမရွိလို႕မစားရဘူး။
ခုေခတ္လူေတြကေတာ့ ပိုးသတ္ေဆး ၊ ၾကီးထြားေဆး ၊ ႏို႕ပြါးေဆး ၊ ရရင္ရသလို ျဖစ္သလိုျဖစ္လာတာကိုဘဲ ေရာင္းၾကတယ္။ ပစၥည္းရွိရက္နဲ႕မစားရတဲ့ဘဝ။
စပ်စ္သီး ဆိုရင္ အရင္က တတြဲလုံး ေရနဲ႕ေဆးျပီး ျဖဳတ္စားရုံဘဲ ၊ ခုကေတာ့ တလုံးခ်င္းဆီကို အညွာကေန ကတ္ေၾကးနဲ႕ညွပ္ျပီး တလုံးခ်င္းေဆးရတယ္။
ေတာ္ပါေသးရဲ့ ၊ အမမဒမ္ မတဂ္လို႕။ :)))

Crystal said...

နည္းပညာေတြကို လူေတြကပဲ ေဖၚထုတ္၊ ေဖၚထုတ္လို႔ရတာလာေတြကပဲ လူေတြကို ဥပဒ္ေပးကုန္ၾကျပီ ... ဟိုယခင္က အိမ္တြင္းငပိအိုးတည္ျပီး စားရတဲ့ဘဝေလးကို လြမ္းတယ္ :(

blackroze said...

ေရးတာေပါ့ မားမားရယ္..

ေႏြေတးရွင္ (မင္းဧရာ) said...

ဖတ္ မွတ္သြားတယ္ေအ ။

လူဦးေရ မ်ားေသာ
fb လိုေနရာမ်ိဳးေတြကေန
အသိေပး ခ်ျပသင့္တယ္ လို႔ျမင္မိတယ္ ။

Han Kyi said...

ဖတ္ၿပီးတာၾကာၿပီ...တဂ္ေရးဖို႔ တစ္ခါတည္းကို ေဆ့ဗ္လုပ္ၿပီး ျပန္ျပန္ဖတ္ေနတာ...အခုျပန္ၾကည့္ေတာ့ ကြန္မန္႔မေပးရေသးတာ သတိထားမိတယ္...ညံ့ခ်က္ း)

ဂ်ာရစ္က အေရးခိုင္းတာေတာ့ ဟုတ္ၿပီ...စာေတြကလည္း ေက်ာင္းျပန္ေရာက္တာက ခပ္မ်ားမ်ား...ဒီၾကားထဲမွာ ဦးဟန္ၾကည္ကလည္း သင္ေထာက္ကူေတြခ်ည္း လွိမ့္ေလ့လာ...ရသစာအုပ္ေတြခ်ည္း စြတ္ဖတ္ေနျဖစ္ေတာ့ ဒါႀကီးကို ခ်က္ခ်င္းေရးဖို႔ကေတာ့ မလြယ္ေသးဘူး...ဂ်ာရစ္ေရစထားတာကလည္း အေတာ္စံုေနေတာ့ ဘာျဖည့္ရမွန္းေတာင္ စဥ္းစားလို႔ မရျပန္ဘူး...

အစားမေတာ္တစ္လုပ္ဆိုေပမယ့္ ဦးဟန္ၾကည္တို႔ အုပ္ေနတာ တစ္လုပ္ေတာင္ မကေလေတာ့ ေတြးရင္း ေၾကာက္ရင္း ေက်ာစိမ့္ရင္းနဲ႔ အေနၾကပ္လိုက္ေလျခင္းဗ်ား...

ေလာေလာဆယ္ အခ်က္အလက္ေတြ စုေနတုန္းမို႔ ခဏေတာ့ ေစာင့္ပါဦး...

မိုးသက္ said...

ခြစ္.. ဂုမွ ေတြ႕တယ္က်န္း.. ေတတာပဲ...

ေဆြေလးမြန္ said...

ၿပည့္ၿပည့္စံုစံုနဲ႕ အသိထားဆင္ၿခင္စရာေလးေတြပါ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...