Thursday, March 29, 2012

သူ၏ေျမြ



ႏွင္းေတြကတဖြဲဖြဲက်ေနဆဲ..........................
သူျပတင္းေပါက္တြင္ရပ္ရင္း....အေ၀းကိုေမွ်ာ္ေငးၾကည္႕ေနမိသည္။
မေ၀းေသာအခ်ိန္ကာလတခုအတြင္းကအျဖစ္အပ်က္မ်ား....................
သူ႕အေတြးတို႕ကခ်ာခ်ာလည္ေနသည္။.............
ျမန္ဆန္လြန္းလွသည္.အျဖစ္ပ်က္မ်ားေၾကာင္႕..သူ႕ကိုသူပင္..မယံုၾကည္ႏိုင္ခဲ႔.........။




.....................................
သူတြင္ခ်စ္ရသူေလးရွိသည္.။
ေမ................
အင္မတန္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းသလို.အင္မတန္အေၾကာက္ၾကီးသည္။
သတၱ၀ါေပ်ာ႕ေပ်ာ႕မ်ားကို လိပ္ျပာလြင္႕မတတ္ေၾကာက္သည္။
သူ႕ကိုအင္မတန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးကာဂရုစိုက္လြန္းသူ..........
သူ႕အႏြံတာအဆိုးအေကာင္းမွန္သမွ်.ေ၀မွ်ခံစားသူ........
သူငိုေအာင္စသမွ်.ေနရာမေရွာင္ငုိရသူ............

သူ..................
သူသည္အစအေနာက္အလြန္သန္ေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားအၾကား.အလြန္အစအေနာက္သန္ေသာသူ႕ကို လက္ေျမွာက္အရံႈး႔ေပးထားသည္။
အစအေနာက္သန္မႈ႕ျဖင္႕မၾကာခဏ.ရံုးခန္းေရာက္တတ္သူ။..
မိဘမ်ားပင္မေနရေလာက္ေအာင္ကိုအစအေနာက္သန္သူ........။
ခ်စ္သူသည္ပင္လွ်င္.မၾကာခဏစိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ရေလသူ........။
......................................................
သိုေပမယ္႕လည္း..ထိုအစအေနာက္ေၾကာင္႕ပဲ.....................
.............................................

တေန႕..ေက်ာ္ဦးက.သူ႕ကိုပစၥည္းတစ္ခုလာေပးသည္။ ေျမြအစစ္ႏွင္႕တုူေသာအရုပ္ကေလး.
အေရာင္မွအစ...အသားအဆံုးအကုန္နီးပါးတူသည္မွာ..အသက္မရွိတာတစ္ခုတည္းပင္.....။
ေက်ာ္ဦး၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ..တင္၀င္းေမာင္၏အိတ္ထဲထည္႕ေျခာက္ရန္...။
တင္၀င္းေမာင္ကိုင္မိရာ..ခံုတန္းေပၚသို႕ပင္တက္ခုန္ေလသည္.အထိလန္႕ေတာ႕သည္။.
သူနွင္႕ေက်ာ္ဦးတို႕တဟားဟား..................
အတန္းထဲမွေကာင္မေလးမ်ားကို လဲဒီအေကာင္ေလးႏွင္႕အားပါးတရေျခာက္ပစ္လိုက္သည္။
ေကာင္မေလးမ်ားလန္႕တာကိုၾကည္႕ရင္.သူတို႕တစ္ေတြ..သေဘာက်မဆံုး။။
အတို္င္ခံရျပီး..႒ာနမႈးရံုးခန္းေတာင္ေရာက္သည္။
သူအၾကံရသြားျပီ...........ေမ႕ကိုသူုေျခာက္မည္.။
ေမသည္..ထိုသို႕ေသာအေကာင္မ်ားကို ေသေအာင္ေၾကာက္တတ္သူ...........
ေမစိတ္ဆိုးမည္..ငိုမည္..ျပီးလွ်င္သူေခ်ာ႕မည္....
ညေနတြင္ေက်ာင္းမွျပန္လာတိုင္း.ေမသည္သူ႕အိမ္သို႕လာေနက်.။
...........................................................
သူတြက္ထားသည္႕အတိုင္း ေမေရာက္ေနသည္။
ဟန္မပ်က္ခပ္တည္တည္၀င္လာရင္း...လြယ္အိတ္ကိုဘုန္းခနဲစားပြဲေပၚသို႔ပစ္တင္လိုက္သည္။
ထံုးစံအတိုင္း.ေမကမ်က္ေစာင္းထုိးခါ.လြယ္အိတ္ကိုေနရာေရႊ႕လိုက္သည္။
သူကမထိေစခ်င္သည္႕သေဘာႏွင္႕မသိမသာၾကိဳးစကိုလွမ္းဆြဲေပးလိုက္ရာ..
သူဆင္ေသာအကြက္၀င္ေလျပီ။
ေမသည္သံသယမ်က္၀န္းမ်ားျဖင္႕ၾကည္႕ခါ....လြယ္အိတ္ကိုေဆာင္႕ဆြဲျပီး..စစ္ေဆးရန္..လက္ကိုႏိႈက္လိုက္ရာ...............
လက္ထဲတြင္ပါလာသည္က............................။
...............................................................................
အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး.........................
စူးစူး၀ါး၀ါးတခ်က္ထည္းေအာ္ခါေခြခနဲက်သြားေသာေမ႕ကို..အားလံုးအံၾသမွင္သက္စြာၾကည္႕ေနမိဆဲ..
သူသတိ၀င္လာခါေျပးေပြ႕လိုက္သည္။အားလံုးမွင္သက္ေနရာမွ..ေမဆီသို႕အကုန္ေျပးလာၾကသည္..

ေမ.........ေမ.............ေမ............

ေခၚလို႕မရေတာ႕.........
သူလႈပ္ေခၚသည္..ထပ္ခါထပ္ခါလႈပ္ေခၚသည္........
သူ႕ရင္ခြင္ထဲတြင္ေမသည္..မလႈပ္မယွက္ျငိမ္သက္လွ်က္............
ေမ႕ကိုေဆးရံုသို႕အျမန္ပို႕ၾကရသည္။
.........................................................................................
ေမဆံုးျပီတဲ႔...ေမသူ႕ကိုခြဲခြာသြားျပီ။
သူမယံုပါ..မယံုႏိုင္ပါ...သူ႕နားကိုသူမယံုႏိုင္ပါ......။
သူစခဲ႔တာပါ..ေမ႕ကိုသူခ်စ္လို႕စခဲ႔တာပါ..........
ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ား၏ေဆးစစ္ခ်က္အရ.ေမ႕တြင္.မသိလိုက္ေသာ ႏွလံုးအားနည္းသည္႕အခံရွိေသာေၾကာင္႕ ႏွလံုးေရွာ႕ခ္ျဖစ္ခါ.အေၾကာက္လြန္ျပီး တစ္ခါတည္းအသက္ပါေပ်ာက္သြားျခင္းပင္..........။
ေမေမငိုသည္။ သူမသည္ေမ႕ကိုအလြန္ခ်စ္သည္.။
ညီမေလးသည္လည္းသူ႕ကိုစကားမေျပာေတာ႕..မ်က္၀န္းမ်ားတြင္နာက်င္ျခင္းအရိပ္အေယာင္မ်ား............
ေမ႕မိဘမ်ားလည္းမ်က္ရည္စက္လက္ႏွင္႕..............။
................................................................................
သူဘာေျဖရွင္းခ်က္ေပးရပါမည္နည္း။
သူသာလွ်င္တရားခံ..
သူသာလွ်င္လူသတ္ေကာင္..
သူသာလွ်င္ေမ႕ကိုသတ္ခဲ႔တာ............။
ဖမ္းၾကပါ..က်ေနာ္႕ကိုဖမ္းၾကပါ............။
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္.ေသြးရူးေသြးတန္းေအာ္ေနမိသည္။
.............................................................
စိတ္ေရာဂါကုဆရာ၀န္ၾကီးမ်ား၏အေျဖအရ...စိတ္ထိခိုက္သြားသည္။
အထူးဂရုစိုက္ေပးလွ်င္ျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာႏိုင္သည္ဟုဆိုသျဖင္႕.
မိသားစုမွသူ႕ကိုအိမ္ျပန္ေခၚလာသည္။
ဖခင္ၾကီးႏွင္႕မိခင္ၾကီးမွာ.ဂရုဏာမ်က္၀န္းမ်ားျဖင္႕သူ႕ကိုၾကည္႕ေနၾကသည္။
.သူမရူးပါ..။သူစိတ္ေကာင္းပါသည္.။ သူ႕ခံစားခ်က္မ်ားကိုသာ.ေမေမတို႕မသိၾကတာပါဟုသာ
တိုးတိုးဖြဖြဆိုေနမိသည္။
ေမျပန္လာမွာပါ...ေမျပန္လာမွာပါ..သူလက္ခံထားသည္။
သူ႕ဆီကိုေမတစ္ေန႕ေသခ်ာေပါက္ျပန္လာလိမ္႔မည္။
..............................
သူ႕ကိုအခန္းထဲပို႕ေပးေတာ႕.
.အခန္းေထာင္႕တြင္တင္ထားေသာ.ေမရဲ႕ျပံဳးတုံ႕တံု႕ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံု...........
သူအသာအယာေကာက္ယူရင္းရင္၌အပ္ထားမိသည္။
သက္ျပင္းတို႕အၾကိမ္ၾကိမ္ခ်မိသည္။
......................................................................................................
ထူးဆန္းေသာေန႕......
ေမဆံုးျပီး ၃ လအၾကာ..
သူတို႕အိမ္ေဘးသူ႕အခန္းနားတြင္ရွိေသာ.ပုန္းညက္ပန္းေတြအရမ္းပြင္႕ေနသည္။
သူေမ႕ကိုလြမ္းသည္။ေမသည္ပုန္းညက္ရနံ႔ကိုအလြန္ၾကိဳက္သည္။
ပုန္းညက္ပန္းေတြကိုပန္ရတာႏွစ္သက္သည္...
ေမ႕အေၾကာင္းတို႕သည္အေတြးထဲတြင္ေတာင္စဥ္ေရမရ..၀င္ေနသည္....
ထိုစဥ္အရာ၀တၱဳတခုခုကိုသူျမင္လိုက္သည္။
သူ႕စာၾကည္႕စင္တြင္ေျမြေသးေသးေလးတစ္ေကာင္ေခြေနသည္။
သူရုတ္တရက္လန္႕သြားသည္။ေပတံႏွင္႔ကေလာ္ထုတ္ကာဒဏ္ရာရမွာစိုးသျဖင္႕ျဖည္းျဖည္းလႊင္႕ထုတ္လိုက္သည္။
ေျမြေလးကေလွ်ာကနဲျပတင္းေပါက္မွအျပင္သို႕ထြက္သြားသည္။ခဏေလာက္ၾကာေတာ႕..
သူလည္းကုတင္ေပၚလဲေလ်ာင္းရင္းေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
............................................
အိပ္မက္ထဲတြင္ေမ႕ကိုေတြ႕လိုက္သည္။
စကားေတာ႕မေျပာ။
အိ္ပ္ယာကႏိုးေတာ႕..သူေျခရင္းေစာင္ပံုေပၚတြင္ျမင္လုိက္ရေသာျမင္ကြင္းေၾကာင္႕.
သူရုတ္တရက္လန္႕သြားသည္။
ထခုန္မတတ္မတ္တပ္ရပ္လုိက္ရင္းေသခ်ာၾကည္႕လိုက္ေတာ႕.....ခုနကသူလႊတ္ခ်လိုက္တဲ႔ေျမႊကေလး.
.သူ႕စိတ္ထဲတြင္ေျမြကိုသူမေသေစလို.အနာဒဏ္ရာမရေစလိုပါ..။
ဒါနဲ႔.သူေစာင္ႏွင္႔ထုတ္ခါ...အိမ္ေရွ႕သို႕ယူလာသည္..။
တအိမ္လံုးအထူးအဆန္းသဖြယ္.သူ႕ကိုၾကည္႕ေနၾကသည္။
သူဘာမွမေျပာ..ျခံ၀င္းႏွင္႕ေ၀းေ၀းေဘးလြတ္ရာတြင္ေျမြေလးကိုလြတ္ေပးလိုက္သည္။
ေရေျမာင္းစပ္.ျခံဳခပ္အုပ္အုပ္ထဲသို႕ေျမြသည္.မသြားခ်င္သြားခ်င္ႏွင္႕ေလွ်ာဆင္းသြားေလသည္။
...................................................
ေနာက္တေန႕နံနက္ခင္း..............
သူ အိပ္ယာႏိုးေတာ႕.ျခင္ေထာင္ေခါင္မိုးေပၚတြင္.ခပ္ေခြေခြအရာတခုေတြ႕လိုက္သည္။
ခါးပတ္ၾကိဳးကိုတစ္ေယာက္ေယာက္တင္ထားသည္အထင္နွင္႕ဆြဲခ်လိုက္ရာ.........
သူလန္႔ျပီးေအာ္လိုက္မိသည္။
ဒီတစ္ခါေတာ႕ေျမြက.ေခါင္းေထာင္ခါ.သူမလႊင္႕ျပစ္ခင္ပင္အရင္ဦးေအာင္.ေလွ်ာဆင္းသြားေလသည္။
...........................................
ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ေျမြသည္..ထုတ္တန္းမ်ားေပၚတြင္လည္းေကာင္း..
ေထာင္႕တစ္ေနရာတြင္ေခြလွ်က္သူအျမဲေတြ႕ရေလသည္။
ေမာင္းထုတ္ေသာ္လည္းမသြား.........
မ်က္လံုးမ်ားက.ရင္းနွီးေနသေယာင္ေယာင္..
လူအေၾကာင္းကိုသိေနသလိုလိုနွင္႕
သူ႕ကိုလည္းအႏၱရာယ္မေပးပဲ..သူ႕အခန္းထဲတြင္အျမဲရွိေနတတ္လာသည္။
ၾကာေတာ႕သူလဲေမာင္းမထုတ္ခ်င္ေတာ႕...
ေျမြကိုသူယဥ္ပါးလာသည္။
သနားလာသည္။
ေျမြႏွင္႕သူ႕အၾကားသံေယာဇဥ္တစ္ခုလိုျဖစ္လာသည္။
..အိမ္ကလူမ်ားကိုလဲမသိေစခ်င္...
သိလွ်င္.ေျမြကိုတစံုတခုလုပ္လိုက္မွာစိုး၍ျဖစ္သည္။
အျပင္ကျပန္ေရာက္လာလွ်င္.
သူအခန္းထဲတြင္..ထိုေျမြေလးကိုရွာရသည္မွာအက်င္႕တခုလိုျဖစ္လာသည္။
ေျမြသည္တခါတရံ.ထုတ္တန္းမွတြဲေလာင္းဆင္းလာကာသူဒီမွာဆိုေသာပံုစံႏွင္႕ျပသည္။
တခါတရံ..သူစာေရးေသာစားပြဲေပၚတြင္ေျမြရႈပ္ေနလွ်င္..သူနည္းနည္းစကားေျပာခါ.ရႈပ္ေနသည္႕ဟန္ျပလိုက္လွ်င္ေျမြသည္..အလိုက္တသိပင္..ေအာက္သို႕ဆင္းသြားေလသည္။
.............................................................

ဒီလိုႏွင္႕ေျမြေရာက္ျပီးတစ္လအၾကာ...........
သူ..အခန္းတြင္းသို႕ညီမေလးေရာေမေမ႕ကိုေရာ၀င္မရွင္းခိုင္းေတာ႕..။
ေျမြကိုျမင္လွ်င္လန္႕မွာစိုး၍ျဖစ္သည္.။
ေျမြႏွင္႕သူ႕သံေယာဇဥ္ကလဲေတာ္ေတာ္ၾကီးလာသည္။
ထူးဆန္းသည္ကေျမြ၏မ်က္လံုးမ်ားကိုေစ႕ေစ႕ၾကည္႕လိုက္လွ်င္.......
တစံုတခုကိုေျပာေနသေယာင္ေယာင္..ထိုမ်က္လံုးမ်ားကိုရင္းနွီးေနသေယာင္ေယာင္ခံစားရသည္။
ေျမြကိုအခန္းတြင္းမေတြ႕သည္႕ေနမ်ားတြင္သူရင္ပူေနတတ္သည္။
တအိမ္လံုးေမႊေႏွာက္ရွာသည္အထိ..စိုးရိမ္ေနတတ္သည္။
မေတြးေကာင္းေတြးေကာင္းေျမြကိုသူသံသယ၀င္လာသည္.။
ဘာေၾကာင္႕လဲ....ဘာ႕ေၾကာင္႕လဲ..........
.......................................................
သူေမ႕ကိုသတိရသည္႕စိတ္မ်ားကေတာ႕ေလွ်ာ႕မသြားခဲ႔ေပ။
ခ်စ္သူေမသည္လည္းေကာင္း.ေျမြသည္လည္းေကာင္းတစ္ခါတရံ..သူ႕အိပ္မက္တြင္လာတတ္သည္။
ေျမြမ်က္လံုးစိမ္းစိမ္းမ်ားသည္တခါတရံေႏြးေထြးေနသလိုခံစားရသည္။
တခါတရံေျမြသည္.ေမ႕ဓာတ္ပံုနားတြင္ပိုင္စိုးပိုင္နင္းေခြအိပ္ေနတတ္ေလသည္။
ေမ႕ကိုတမ္းတမ္းတတလြမ္းဆြတ္လို႕သူမ်က္ရည္ေတြက်ေနတိုင္း
ေျမြသည္နားလည္ေနသေယာင္ေယာင္.........။
ႏွင္းမႈန္ေတြက်ေနတတ္ေသာနံနက္ခင္းတြင္....
သူပုန္ညွက္ပန္းေတြအခန္းတြင္းမွလြမ္းဆြတ္တမ္းတစြာ ေငးၾကည္႕ေနတတ္တိုင္း
ေျမြသည္လဲ.ျပတင္းေပါက္သံတိုင္မ်ားဆီသို႕ေခါင္းေထာင္ၾကည္႕ေနတတ္ေလသည္။
..........................................

ေျမြကေလးမွသည္ေျမြၾကီးျဖစ္လာေပျပီ။
သူေျမြ႕ကိုအိမ္သားမ်ားေတြ႕သြားမွာစိုးရိမ္လာသည္။
ဒီလိုႏွင္႕တေန႕ေတာ႕..............
ညကအိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ေနသည္။
ဘာမွန္းလဲမသိ..ႏိုးေတာ႕ေမာဟိုက္ေနသည္.။.ရင္ထဲတြင္လည္းတမ်ိဴးၾကီး..........
၀မ္းနည္းသလိုလို..ငိုခ်င္သလိုလိုျဖစ္ေနသည္။
အျပင္သြားတိုင္းအခန္းေသာ႕ပိတ္သြားတတ္ေသာသူသည္..ဒီေန႕ေတာ႕ေသာ႕ပိတ္ရန္ေမ႕ေလ်ာ႔ခဲ႔ေလျပီ..
ေသာ႕မပိတ္ထားတာကိုျမင္ေသာ ေမေမသည္ မရွင္းတာၾကာျပီျဖစ္ေသာသူု႕အခန္းကို..
၀င္ရွင္းေလေတာ႕သည္.။
ထိုစဥ္..ကုတင္ေပၚ၌အိပ္ေနျမဲျဖစ္ေသာေျမြကိုျမင္ေလျပီ..........။
ေမေမရဲ႕ေၾကာက္လန္႕တၾကားေအာ္ဟစ္သံ၏ေနာက္ကြယ္တြင္.......... ေဖေဖကမသတ္ရန္ေျပာေသာလည္း ဒရိုင္ဘာကိုျမေအးရဲ႕အရွိန္လြန္လက္ခ်က္ျဖင္႕ေျမြသည္ခါးက်ိဴးျပီးေသေလသည္။
ေမေမကေတာ႕သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ရဲ႕အသက္မို႕စိတ္မေကာင္းျဖစ္စြာ..
အမွ်ေ၀သည္။
ေျမြကိုအိမ္ေနာက္ဖက္သရက္ပင္နားတြင္ျမႈပ္ထားလိုက္ၾကသည္။
.....................................................
သူျပန္လာေတာ႕ကိစၥမ်ားအားလံုးျငိမ္သက္ေနသည္။
ပံုမွန္အတိုင္းအခန္းတံခါးဖြင္႕၀င္လာေသာ္လည္းေျမြကိုမေတြ႕........
သူဟိူုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ရွာေသာ္လည္းမေတြ႕.........
ေမေမကသူ႕ကိုစိုးရိမ္တၾကီးလာသတိေပးရွာသည္။
သူ႕တကိုယ္လံုးထူပူသြားသည္။
ဘာေၾကာင္႕အဲလိုျဖစ္မွန္းမသိ.........ရင္ထဲတြင္ဆို႕နင္႕တက္လာခါ၀မ္းနည္းသြားသည္။
သူ႕ကိုယ္သူလဲနားမလည္ႏိုင္..။
ေျမြျမႈပ္ထားရာေနရာသို႕သူလိုက္ရွာျပီးတူးဆြၾကည္႕မိသည္။
ဒဏ္ရာမ်ားစြာႏွင္႕........ေျမြ.....။
ယံုၾကည္မႈ႔မ်ားစြားႏွင္႕ထိုအခန္းတြင္း၀ယ္ေျမြသည္စိတ္ေအးလက္ေအးအိပ္ေနခဲ႔ပါလိမ္႔မည္။
ထို႕ေၾကာင္႕..ထို႕ေၾကာင္႕...............
......................................

သူ႕ကိုယံုၾကည္မႈ႕ုျဖင္႕.ေမ..အသက္ဆံုးသည္..
သူ႕ကိုယံုၾကည္မႈ႕ျဖင္႕ေျမြ......အသက္ဆံုးသည္။
ထိုယံုၾကည္မႈ႕ေၾကာင္႕.ေမေရာ.ေျမြေရာ...အသက္ဆံုးခဲ႔သည္။
သူ႕ကိုယံုၾကည္ခဲ႔ၾကသည္။
သူေခါင္းေတြခ်ာခ်ာလည္ေနသည္..........။
မတ္တပ္ပင္ရပ္လို႕မရေတာ႕ေလာက္ေအာင္ခ်ာခ်ာလည္ေနသည္။
ရင္ထဲမွာဗေလာင္ဆူေနသည္။
ထူးဆန္းသည္မွာေမဆံုးတုန္းကကဲ႕သို႕ပင္ရင္ေတြေၾကကြဲစြာနာက်င္ေနသည္။
တစ္စံုတခုကိုဆံုးရႈံးရသလိုမ်ိဴး....ျပန္မရေတာ႕သည္႕ဆံုးရႈံးျခင္းမ်ိဴး.........
သူေျမပံုကေလးအနားတြင္ပင္ခ်ံဳးပြဲခ်ငိုမိသည္။
...........................................
ညကေမ႕ကိုအိပ္မက္မက္ခဲ႕သည္။
ထူးဆန္းစြာပင္ေမသည္..မ်က္ႏွာေလးညိဳးငယ္ေနျပီး.....
ကို.........ေမ.....သြားေတာ႕မယ္ေနာ္...ကို႕အနားမွာေမ..မေနႏိုင္ေတာ႕ဘူး....
လို႕ေျပာကာ..ႏွင္းမႈန္ေတြၾကားတြင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။
သူေအာ္ဟစ္ခါ..ေမ႕ကိုလိုက္ေခၚသည္..။
ေမ........ေမ....................ေမ႕လက္ကေလးကိုေတာင္မမွီလိုက္ေခ်.......။
အိပ္ယာလန္႕ႏိုးလာသည္။ေခၽြးသံေတြရႊဲေနသည္။
စားပြဲေပၚကနာရီကိုၾကည္႕လိုက္ေတာ႕..မနက္ ၅နာရီခြဲ.........။
တစံုတခုကို..သူလက္ခံလိုက္ပါသည္။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
............ ကို႕ကိုဒီေလာက္ေတာင္ခ်စ္ခဲ႕တယ္လား...ေမရယ္.................။
ျပတင္းေပါက္နားမွ.ပုန္းညက္ပြင္႕မ်ားႏွင္႕ျမဴႏွင္းမႈန္မ်ားကိုသက္မဲ႕ေက်ာက္ရုပ္ပမာ..
ေငးေမာၾကည္႕ေနမိသည္။
ႏွင္းေတြကတဖြဲဖဲြက်ေနဆဲ.......................။

.............................................

လူတစ္ေယာက္သည္.ကစားစရာေျမြရုပ္မ်ားစြာႏွင္႕အခန္းထဲတြင္.အလုပ္ရႈပ္ေနတတ္သည္ကိုမၾကာခင္တြင္လူအမ်ားျမင္ေတြ႕ရေလသည္။










မဒမ္ကိုး
၁၂း၀၀နံနက္
၂၉.၈.၂၀၁၀(တနဂၤေႏြ)


(အရင္ကေရးခဲ႕တဲ႕၀တၱဳေလးကိုသတိရလို႕ဆားခ်က္လိုက္ပါတယ္ )



23 comments:

မိုးသက္ said...

Wow!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
လက္ဖ်ားေရာ. ေျခဖ်ားေရာ ခါသြားတယ္ဗ်ာ..
ေကာင္းလွခ်ည္လား... ေက်နပ္ေသးဘူးဗ်ာ.. ေနာက္တစ္ခါထပ္ဖတ္လိုက္ဦးမယ္.....။

မိုးသက္ said...

ေကာင္မေလး ဆံုးသြားတာေတာ့ ဖတ္ခ်င္ဘူး...............။ အတည္းႏုတယ္..။ နာမည္ကလည္း တူ . ႏွလံုးေရာဂါရွိတာလဲ တူ.. ။ စတတ္တာခ်င္းလဲ တူ. ဆိုေတာ့.. အင္း.............................။ က်န္တာ မတူပါရေစနဲ႔..။

ညီလင္းသစ္ said...

ယံုၾကည္မႈ ေၾကာင့္ပဲ ေမေရာ၊ ေျမြေရာ ေျမေအာက္ကို ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္-တဲ့လား...၊ ဝမ္းနည္းစရာ ဇတ္လမ္းေလး ပါပဲ၊ တဖက္သားကို အလြန္အမင္း အစအေနာက္ သန္တာဟာ ဆိုးက်ိဳးေတြ ျဖစ္ဖို႔ပဲ ပိုမ်ားတယ္လို႔ ေတြးသြားခဲ့တယ္...။

သိဂၤါေက်ာ္ said...

အရင္က ေရးထားတာလား.. ဒါေၾကာင့္ ဖတ္ဖူးသလိုလို လုိ ထင္ျပီး.. အဆံုးထိ ဆက္ဖတ္လိုက္တယ္.. ေကာင္း၏..။

မဒမ္ကိုး said...

3 comments:

သဒၶါလိႈင္း said...

မဂၤလာပါညီမေလး.
အခ်ိန္ေပးၿပီး လာလည္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔ပါေစ။။။
ခင္မင္လ်က္
သဒၶါလိႈင္း
June 27, 2011 12:06 AM
မအိမ္သူ said...

လာလည္သြားတာ ေက်းဇူးပါရွင္။ ၀တၳဳေလးက အရမ္းဖတ္လို႔ေကာင္းလို႔ အေသအခ်ာဖတ္သြားပါတယ္။ ေနာက္လဲ လာလည္ပါအံုးမယ္။
June 27, 2011 9:27 AM
ေရႊျပည္သူ said...

ညက္ေညာတဲ့ အေရးအသားေလးနဲ႔ အင္မတန္ဖတ္လို႔ေကာင္းတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ပါ။ သနားစရာေကာင္းတဲ့ ေမတစ္ေယာက္ ေသဆံုးခါနီး စြဲမိစြဲရာကေန ေျမြျဖစ္သြားတာကလည္း (အဲဒီလို ယူဆမိပါတယ္) ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶဘာသာ အယူအဆအရ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ႏိုင္လုိ႔ အင္မတန္ ယုတိၱေဗဒ က်ပါတယ္။ စာေကာင္းေတြ ဆက္ေရးႏိုင္ပါေစ မဒမ္ကိုးေရ...
July 26, 2011 7:13 PM

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ဖတ္လုိ႔အရမ္းေကာင္းပါတယ္ေရႊဒုိးေရ
ကြဲေပးလုိက္တာေတာ႔ခံစားရတယ္
တစ္ကယ္ကုိရသေျမာက္ပါေပတယ္

အလြမ္းျမိဳ႕ said...

ဖတ္ျပီး ဇာတ္ထဲေမွ်ာသြားတယ္။ အေရးေကာင္းသူ အေတြးေကာင္းသူေလးေရ။..



ခ်စ္တဲ့
မၾကီးလြမ္း

ခ်စ္စံအိမ္ said...

ေသခ်ာကုိဖတ္သြားပါတယ္ ရွင္
ၿပီမွန္းေတာင္မသိလိုက္ဘူးေမွ်ာသြားလိုက္တာ

ဘရဏီ said...

ဖတ္လို ႔ေကာင္းလိုက္တာအမရယ္ ၊အစကေနအဆံုးထိ
တကယ္ကိုေမ်ွာသြား ရ တယ္။

Candy said...

ခံစားရတယ္
အရမ္း၀မ္းနည္းဖို႔ ေကာင္းတယ္ :(

Mrs. Bagel said...

ဒီဘဝေတာ့ ဒီမွ်ေပါ့ကြယ္။

ၿဖိဳးဇာနည္ said...

ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းစားရင္းဖတ္ေနတာ
ဆက္မစားနိုင္ေတာ႔ဘူးၿဖစ္သြားတယ္
သနားတယ္႕႕႕ဝမ္းနည္းတယ္႕႕႕႕ေနာက္ၿပီး
႕႕႕႕႕

AH said...

ဥပဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္တဲ့ ေသေဘာေပါ့ေနာ္..... ေကာင္း၏.. ထပ္ေရးပါဦးမဒမ္ရဲ႕.. ၀တၱဳေလးေတြ :)

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေအာ္....ေမရယ္...........:)))

ေႏြေတးရွင္ (မင္းဧရာ) said...

မဒမ္ကိုး..........
အဲလို၀တၳဳမ်ိဳးသိပ္ၾကိဳက္လွေပမယ့္
ရင္ထဲမွာ ထိခိုက္လွတယ္ဗ်ာ။

စာအေရးအသားက ေမာင္လွမ်ိဳးနဲ႔ကို မွားေလာက္တယ္ လြမ္းျပီးက်န္ရမယ့္ ၀တၳဳမ်ိဳးကို မဖန္တီးနဲ႔ေနာ္ နာတို႔မလြမ္းခ်င္ေတာ့ဘူးကြယ္။

ပဥာက္ said...

အမေလးဗ်ာ..ေျမြေတာ႔လန္႔တယ္..ေကာင္းတယ္ဖတ္၇တာ

Yin Sue said...

ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ........အေရးအသားေလး.....အရမ္းမိုက္တယ္.....ျပီးသြားတဲ႕အထိ မ်က္ႏွာမလႊဲျဖစ္ဘူး.....အရမ္းေကာင္းတယ္ မၾကီးဒိုးကန္ေ၇.....ဆားပဲ ခ်က္ခ်က္ .....ဆီပဲ ခ်က္ခ်က္ ....အရမ္းၾကိဳက္တယ္......ဂြတ္....

ေဆြေလးမြန္ said...

မဒမ္ေရ အရမ္းသေဘာက်တာပဲ.

Crystal said...

ဟင္......

အိမ္မက္ေစရာ said...

ေနမေကာင္းဘူး မမကိုးေရ..
ခုမွေရာက္ျဖစ္တယ္..
ဒါေလး တစ္ခါ ဖတ္ဖူးတယ္ ..ခုတင္ေတာ့ ထပ္ဖတ္ျဖစ္တယ္..မမက ဘက္စံုရတယ္ ေနာ္.. း)
အၾကမ္းလဲ ျဖစ္တယ္ အလြမ္းလဲ ျဖစ္တယ္..ဟိ
ခ်စ္တဲ့
အိမ္မက္

khin oo may said...

သနားပါတယ္။ နစ္ေယာက္လံုး.

sosegado said...

ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ေမႏွင့္ ေျမြရယ္

SHWE ZIN U said...

ဖတ္သြားတယ္ ညီမ ေရ သနားစရာ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...