ဒီရက္ေတြ မိုးေတြကလည္း ေအးလိုက္တာလြန္ေရာ။အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့လည္း လူက ပါးက်ဲက်ဲ..တစ္ခါ တစ္ခါ မရွိသေလာက္ၿဖစ္ေနေတာ့ အခ်ိန္ေတြက ပိုေနသလိုလုိ။အဲေတာ့ အလုပ္ထဲေရာက္ရင္ စက္ေလး ဖြင့္ၿပီး မဒမ့္ဆီကို စာပို႔ၿပီးတာနဲ႔ ခုတစ္ေလာ ဖတ္ၿဖစ္၊ရွာၿဖစ္ေနတာက ဧရာ၀တီအတြက္ ကန္႔ကြက္တဲ့ အသံေတြ၊ဧရာ၀တီ အေၾကာင္းေတြပါပဲ။ဘေလာ့ဂါေတြရဲ့ ကန္႔ကြက္သံကေတာ့ စၾကာ၀ဠာအၿပင္က ၾကား နိုင္တဲ့အထိ က်ယ္လြန္း တယ္။ေလးစားမိသလို ဂုဏ္လည္းယူမိတယ္။ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး..ဒါက နိဒါန္း ပ်ိဳးေနတာ..။ေၿပာခ်င္တာ ဒါမဟုတ္ဘူး...
ဘေလာ့တိုင္းမွာ ဧရာ၀တီစီမံကိန္းကိစၥကို ကန္႔ကြက္ၾကတယ္။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးပဲခံစား ရတယ္။ကန္႔ကြက္သံေတြ ဒီေလာက္ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနၾကေပမဲ့ “ငါတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ကန္႔ကြက္တယ္” ဆိုတဲ့ ခိုင္လံုတဲ့အေၾကာင္းၿပခ်က္ နည္းေနသလိုခံစားရတယ္။“ကိုရင္..မင္းကေရာ ဘာေၾကာင့္ ကန္႔ကြက္ၾက တာလဲ”ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ၿပန္ေမးေတာ့ “အဲဒါက..ဟိုေလ..ရာဇ၀င္မ်ားရဲ့သတို႔သမီ..အဲ......” ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ကန္႔ကြက္ၿပီး ကိုယ့္ေမးခြန္းကို ေကာင္းေကာင္းမေၿဖတတ္ခဲ့ဘူး။ဒါဆိုရင္...
၁။ကေလးလိုပဲ လက္ကိုပါးစပ္ထဲထည့္ေပးၿပီး “ကိုက္.ကုိက္”လို႔ ေဘးက၀ိုင္းေအာ္လို႔ ကိုက္လိုက္သလိုလား.?
၂။လက္ရွိအစိုးရကို မေက်နပ္ခ်က္ေလးေတြရွိလို႔ သူတို႔ဘာလုပ္လုပ္ ကန္႔ကြက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔လား...?
၃။တရုတ္ေတြ ၾကီးစိုးလာလို႔ တရုတ္ၿဖစ္ေနလို႔ ဒီစီမံကိန္းကို ကန္႔ကြက္တာလား...?
၄။အဲဒါမွ မဟုတ္ရင္ သူမ်ားကန္႔ကြက္တယ္ဆိုလို႔ ငါလည္းကန္႔ကြက္တယ္လို႔ ငါေအာ္ခဲ့မိတာလား...?
ဘေလာ့ဂါေတြဆိုတာ ခေလးေတြမဟုတ္လို႔ ပါးစပ္ထဲ လက္ထည့္ေပးတိုင္း ကိုက္မဲ့သူေတြမဟုတ္ဘူး။ၿပီးရင္ ဘေလာ့ဂါေတြဆိုတာ တိုက္ခိုက္ေရးသမားေတြ မဟုတ္ဘူး။အဲဒါေၾကာင့္ (၂)လည္းပဲ မၿဖစ္နိုင္ဘူး။တရုတ္ ေတြၾကီးစိုးလာတိုင္း ေလွ်ာက္ေအာ္ရင္လည္း တရုတ္မရွိတဲ့ေနရာဟာ ခပ္ရွားရွားၿဖစ္ေနလို႔ အဲဒီ(၃)အခ်က္ ဟာလည္း မၿဖစ္နိုင္ပါဘူး။ဒါဆိုနံပါတ္(၄)ေၾကာင့္လား ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႔ ကိုယ္လုပ္ၾကတာ ၿဖစ္လို႔ အဲဒါလည္း မဟုတ္ဘူး။
အဲဒီဟာေတြထဲက တစ္ခုမွမဟုတ္ခဲ့ရင္ “မင္း...ဘာအတြက္ ကန္႔ကြက္တာလဲ..”။အဲဒီအေၿဖကုိ ကိုရင့္ကို ကိုရင္ကေမးတာ..ကိုရင္က ကိုရင့္ကို ၿပန္မေၿဖနိုင္ဘူး။အဲဒီေတာ့ “ငါတို႔ ကန္႔ကြက္ၾကမယ္” ဆိုၿပီး စည္းရံုး ဖို႔ထက္ “ငါတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ကန္႔ကြက္သင့္တယ္”ဆိုတဲ့ smsကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်ၿပနိုင္မယ္ဆိုရင္ စည္းရံုးစရာ မလိုပဲ အားလံုးဟာ အလိုလိုပါ၀င္လာၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ အခုထက္ပိုၿပီး ထိေရာက္မယ္လို႔လည္း ေတြးမိတယ္။ဘေလာ့ဂါေတြထဲမွာ ဗဟုသုတၾကြယ္၀တဲ့သူေတြ ပိုၿပီးေပးဆပ္နိုင္တဲ့သူေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ “ငါတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ကန္႔ကြက္သင့္တယ္”ဆိုတဲ့ smsကို မၿပတ္တမ္း ခ်ေပးေစခ်င္တယ္။ခ်ေပးဖို႔လည္း လိုပါ တယ္။ရာသီစာ ေရးစရာတစ္ခုအၿဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ေရးၾကတာမ်ိဳးကေရွာင္လႊဲၿပီး “ကန္႔ကြက္ပါတယ္“ ဆိုတာထက္ပိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္နိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။အဲဒါမွ ပိုၿပီးထိေရာက္မယ္။ဒီအေရးအခင္းက အေၿဖရွိ ေနၿပီးသား ပုစာၦတစ္ပုဒ္၊ကိစၥတစ္ခုဆိုရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္မွာ ခိုင္လံုတဲ့ အေထာက္အထားေတြ ရွိေနခဲ့ရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ ၾကန္႔ၾကာ ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္ ၿပဳလုပ္လို႔ ရေသးတယ္မဟုတ္လား။
အစိုးရဘက္က ထုတ္ၿပန္တဲ့သတင္းေတြ လိုက္ဖတ္ၾကည့္ရင္း လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား၀န္ၾကီး ေၿပာလိုက္တဲ့ စကား တစ္ခြန္းက အရိႈက္ကို တည့္တည့္ထိေစတယ္။
“ၿမစ္ႀကီးကို ဘယ္သူမွမထိန္းသိမ္းခဲ့လို႔ ျမစ္ႀကီးက ပ်က္စီးတာ။ေရကစီးခ်င္တဲ့ေနရာ ေလွ်ာက္စီးေနတာ။ ဒီျမစ္ကို ထိန္းသိမ္းေရးလုပ္မယ့္လူ ဘယ္သူမွ မရွိခဲ့ ဘူး” တဲ့..။
ဟုတ္တာေပါ့..ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဒီၿမစ္ၾကီးဟာ ဒီနိုင္ငံအတြက္ ဒီေလာက္အေရးၾကီးမွန္း သိေနရက္နဲ႔ ပစ္ထားခဲ့ၾကတယ္။အုပ္ခ်ဳပ္သူဆိုတာေတြကို ခဏေမ့ထားၿပီး နိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဧရာ၀တီကို ဘာေတြမ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ကာကြယ္မႈလုပ္ေပးခဲ့ၾကဘူးလဲ။“ဧရာ၀တီရယ္..စီးဆင္းပါ”၊“ရာဇ၀င္မ်ားရဲ့ သတို႔သမီး ငါတို႔မိခင္..ဧရာ၀တီ” ဆိုၿပီး သီခ်င္းေလး ညည္းခဲ့ဘူးတာထက္ပိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာေတြမ်ား ကာကြယ္မႈ လုပ္ေပးခဲ့သလဲ..။သူတာ၀န္ေက်သေလာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဘာတာ၀န္မ်ား သူ႔အေပၚေက်ခဲ့ ဘူးလဲ။ဧရာ၀တီက အခုအခ်ိန္မွာ တၿဖည္းၿဖည္း အားအင္ခ်ိနဲ႔ ေနပါၿပီ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့မိခင္ ဆိုတာထက္ သူဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ နွမကေလးေနရာကို ၿပန္ေရာက္သြားေနတာ ၾကာပါၿပီ။သူ႔ဆီကပဲ အေသြးအသားေတြ ထုတ္စားခဲ့ၿပီး သူလိုအပ္ေနတဲ့ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေဖးမမႈကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ မသိက်ိဳးကၽြန္ ၿပဳခဲ့ၾက တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔အၿဖစ္က ဘာနဲ႔တူေနလည္းဆိုေတာ့ နွမေလးတစ္ေယာက္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ရ ေကာင္းမွန္း မသိတဲ့အကို၊အမေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ့ကို ဆင္ပါတယ္။သြားခ်င္ရာ သြားမယ္။လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ၿပီး ၿပန္လာမယ္။အခ်ိန္တန္ရင္ သူခ်က္ၿပဳတ္ေပးတာ စားမယ္။ၿပီးရင္ ပစ္ထားမယ္။သူမဘာေတြ လိုအပ္ ေနလဲ..သူမ ဘယ္လိုေနမလဲ တစ္ခါမွ မေတြးၾကဘူး။အခ်ိန္တန္လို႔ အဲဒီနွမကေလးကို အပိုင္သိမ္းမဲ့သူ ေပၚလာမွ “ဟာ..နင္မရွိရင္ ငါတို႔ကို ဘယ္သူခ်က္ၿပဳတ္ေကၽြးမလဲ”ဆိုၿပီး ေဒါသပုန္ထ ဓါးထေသြးတဲ့သူက ေသြး၊လမ္းမွာ ေတြ႔လို႔ကေတာ့ အေသပဲဆိုၿပီး ၾကိမ္းတဲ့သူကၾကိမ္းနဲ႔ နည္းနည္းေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းေန သလိုလို။တာ၀န္ရွိတဲ့သူက မလုပ္ခဲ့သလို တာ၀န္သိတဲ့သူလည္း မရွိခဲ့ပါဘူး။အခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ့ အၿဖစ္ကို ဧရာ၀တီသာ စကားေၿပာတတ္ရင္ သူဘာေၿပာမလဲ သိပ္ကို သိခ်င္စမ္းပါဘိ။အခု သူမဟာ အားအင္ ခ်ိနဲ႔ေနယံုပဲ ရွိပါေသးတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေစာင့္ေရွာက္မယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္မွီေကာင္း မွီအံုးမွာပါ။
တၿခားသူေတြေတာ့ မသိဘူး..ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဧရာ၀တီအေၾကာင္းေတြ လိုက္ဖတ္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိ ထဲမွာ စိတ္ထဲမွာ အေမနဲ႔ဒိုးကန္ေလးကို ေန႔တိုင္းၿမင္ေနမိတယ္။ကၽြန္ေတာ္နိုင္ငံၿခားေရာက္တာ အခုလာမဲ့ ဆယ့္တစ္လပိုင္းဆိုရင္ နွစ္လက္ကိုးေခ်ာင္းၿပည့္ၿပီ။ကၽြန္ေတာ့အသက္ရဲ့ သံုးပံုတစ္ပံုကို ကေလးဘ၀“ဘာမွ မသိဘူး၊နားမလည္ဘူး” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ကုန္ေစခဲ့တယ္။ေနာက္တစ္ပံုကိုေတာ့ “ေက်ာင္းသား ဘ၀”ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္က မိေ၀းဖေ၀း အရပ္မွာ ကုန္ေစခဲ့ၿပန္တယ္။ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ပံုကို “နိုင္ငံၿခားဆိုတဲ့”ေ၀ါဟာရေအာက္မွာ ခိုလႈံေစၿပန္တယ္။အဲဒီၾကားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔ လုပ္ေပးကိုင္ေပး ခဲ့တာေတြနဲ႔ ေနထိုင္တယ္။စားေသာက္တယ္။ဒီေရာက္ေတာ့ အလုပ္လုပ္တယ္။အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ကို ပိုက္ဆံပို႔တယ္။ဖံုးကေတာ့ တစ္လတစ္ခါမွ ဆက္တယ္။တစ္ခါတစ္ေလ နွစ္လတစ္ခါ...
နွစ္သံုးဆယ္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မွာရွိေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္က ပထမတစ္ပံုမၿပည့္ခဲ့ဘူး။ေနာက္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္မွာရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြအတြင္းမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အိမ္ၿပန္ခ်ိန္က နည္းၿပန္တယ္။ ေလယာဥ္ ၾကီးစီးမဲ့ေန႔က အေမငိုၿပီးေၿပာတာ မွတ္မိေသးတယ္။“ကိုယ့္နိုင္ငံထဲမွာ ေ၀းေနေပမဲ့ ေတြ႔ခ်င္ရင္ လာေတြ႔လို႔. ရေသးတယ္။ခုေတာ့ အေ၀းၾကီး ေရေၿမၿခားၿပန္ၿပီ”..တဲ့.အဲဒီအဓိပၸါယ္ကို အဲဒီအခ်ိန္က ဘာမွန္းမသိဘူး။အခု ေကာင္းေကာင္းနားလည္ေအာင္ ဧရာ၀တီက ကၽြန္ေတာ့္ကို္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္။ပိုက္ဆံေလးပို႔ယံု၊ဖံုးေလး ဆက္ယံုနဲ႔ လံုေလာက္ၿပီလား..။အေမဘာလိုအပ္လဲ..ဘယ္လိုေနလဲ မသိခဲ့ဘူး။ငါပစ္ထားခဲ့တာ ၾကာေပါ့။ တကယ္လို႔ အေမတစ္ခုခုၿဖစ္ရင္ ငါငိုအံုးမယ္..ထားမသြားပါနဲ႔၊အေမ့ကို မလုပ္ၾကပါနဲ႔ဆိုၿပီး ငါေအာ္အံုးမယ္။
ကၽြန္ေတာ့္လို လူေတြေရာ ဘယ္နွစ္ေယာက္ရွိမလဲ..ေတြးလိုက္တာ ၾကက္သီးေတာင္ ထမိတယ္။အဲဒီအတြက္ ဧရာ၀တီကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ဇနီး ဒိုးကန္ေလးေပါ့။ဒီအိမ္ေထာင္သက္အတြင္းမွာ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ထိ ဂရုစိုက္ခဲ့ဘူးလဲ..။ဘယ္ေလာက္ထိ ပစ္ထားခဲ့လဲဆိုၿပီး ၿပန္ေမးၾကည့္ေတာ့ ဒုတိယ အေၾကာင္းအရာက နိုင္သြားတယ္။ဒီနွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ေသရာပါနိုင္ေလာက္တဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာေတြ၊ အလိုမက်မႈေတြ ေအာ္ေငါက္မႈေတြပဲ သူမကို ေပးနိုင္ခဲ့တယ္။ေႏြးေထြးတဲ့ ေစာင့္ေရွာက္မႈဆိုတာကေတာ့ ကြက္ၾကားမိုးလိုပဲ ရွိခဲ့ဟန္တူပါတယ္။့အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ သူမဘယ္လိုေနမလဲ..သူမ ဘာေတြမ်ားၿဖစ္ေနခဲ့ မလဲ ၿပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ဧရာ၀တီရဲ့ ေလွာင္ရယ္သံကို ခပ္လွမ္းလွမ္းက ၾကားရတယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဧရာ၀တီရယ္..ကၽြန္ေတာ္ အသိေနာက္က်ေတာ့မလို႔...ကၽြန္ေတာ့္လိုလူ ဘယ္နွစ္ေယာက္ ရွိေနအံုးမလဲ..။
ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အခ်ိန္ေတြ ရွိေသးတာပဲ။ခိုင္လံုတဲ့ အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြနဲ႔ ဧရာ၀တီကုိ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အခ်ိန္ရွိေသးတယ္။ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာတရားေတြနဲ႔ မိသားစုကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အခ်ိန္လံုေလာက္ေသး တယ္။
ဒီစာကိုဖတ္ေနတဲ့ သူေတြေတာ့ မေၿပာတတ္ဘူး။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္မွာ အေမနဲ႔ဒိုးကန္ ကို ေပြ႔ဖက္ၿပီး ဧရာ၀တီၿမစ္ၾကီးဆီ သြားမလို႔ ဆံုးၿဖတ္ထားတယ္။
ေလးစားစြာၿဖင့္
ကိုရင္
23:14(GMT)
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကၽြန္ေတာ္ဒီပိုစ့္ေရးတာဟာ “ၿမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို ကန္႕ကြက္တယ္”ဆိုတဲ့ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ တိုက္ခိုက္လိုခ်င္း ထိပါးလိုၿခင္း လံုး၀မရွိပါေၾကာင္း ထပ္ေလာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။အားလံုးဟာ ကၽြန္ေတာ့္အၿမင္သက္သက္သာၿဖစ္လို႔ ခၽြတ္ယြင္းတိမ္းေစာင္းခဲ့ရင္ ေလးစားစြာ ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္။
19 comments:
ကိုရင္ေရ...
အေရးအသားေတြက စြပ္စြဲစရာမလိုေအာင္ လန္ထြက္ေနတယ္။ အင္းေပါ့။ လူတစ္ကိုယ္ စိတ္တစ္မ်ိဳးေလ။ အလြမ္းျမိဳ႕တို႔ကေတာ့ ဒိုးကန္ေလး လိုသာအဆူအေငါက္ခံရမယ္ဆို ... နာနာျပန္ေခါက္မွာဘဲ။..ဟိဟိ..ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
အရာအားလံုးအတြက္ေက်းဇူးပါ ကိုရင္ေရ ...း)
အင္း ဒီလို အႀကင္နားေလးေတြေႀကာင့္ အမဒိုးကန္ က်ေနာ္တို႔ကိုရင္ကို မခြဲနိုင္မခြါရက္ျဖစ္ေနတာ း))) အကိုေရ အင္းေလး စမ ေလးရွိရင္ မွ်ပါ အကို႔ညီ အခုထိ ဘူမစြံေသးဘူးဗ်ာ း)))) က်ိဳးမီးငါးးး း)))) အရပ္ကူပါလူ၀ိုင္းပါ ေမာင္ဗညားစြံဖို႔ း))))
ဒါက အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ႔ပိုစ္႔တစ္ပုဒ္ပါ။ ဖတ္လိုက္တာနဲ႔သိပါတယ္။ တိုက္ခိုက္ထိပါးလိုလို႔ ေရးထားတဲ႔ ပိုစ္႔မ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက အမွန္တရားတစ္ခုပဲေလ။ ကန္႔ကြက္ၾကတယ္။ ဘာေၾကာင္႔ကန္႔ကြက္တာလဲ။ ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာမ်ိဳးေတြေၾကာင္႔ကန္႔ကြက္တာလဲ။ ကန္႔ကြက္တဲ႔ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကေကာ ဘာေတြလုပ္ေပးခဲ႔သလဲ။ ဒီလိုေမးခြန္းမ်ိဳးေတြ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ျပန္ေမးမိေတာ႔။
ဘာေၾကာင္႔ကန္႔ကြက္သင္႔တယ္ဆိုတဲ႔ မက္ေဆ႔ခ်္ေလးေတြ ခ်ျပေပးဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္ေလ။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
ကိုရင္ရွင့္..အေမ့ကိုဂရုစိုက္ပါ။
မမဒိုးကန္ကိုလည္းဂရုစိုက္ပါရွင့္။
ေရွ႕ဆက္ရမယ့္လူ႕ဘ၀ခရီးကို
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စြာဧရာ၀တီျမစ္ၾကီးနဲ႕အတူ
ဆက္လက္ျဖတ္သန္းစီးဆင္းႏိုင္ပါေစရွင္
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ဟုတ္ကဲ့
ကိုရင္ေရ ေရးသင့္တဲ့စာတစ္ပုဒ္ပါပဲ။ သူမ်ားေယာင္လို႔ေယာင္ အေမာင္ေတာင္မွန္းေျမာက္မွန္းမသိတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးထက္ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္တစ္ခုကို အက်ဳိးအေၾကာင္း ခိုင္လံုစြာနဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုထားၿပီး လုပ္ႏိုင္ၾကရင္ အေကာင္းဆံုးပါ။
ဟုတ္တယ္ကုိရင္ေရ...
သူမ်ားေရာင္လုိ႔လုိက္ေရာင္ အေမာင္ေတာင္ေျမာက္မသိ
ဆုိသလုိလူထဲမွာကုိယ္ေတာင္ပါေနလားမသိဘူး
ကုိယ္႔ကုိကုိယ္လဲျပန္ေမးေနရတယ္....
မဒုိးကန္ေရ...ကုိရင္ကစာေရးဆရာ
ရွင္ကထုတ္ေ၀သူလုပ္ေတာ႔.....
ဒါမွ ကုိယ္လဲ ကဗ်ာေတြထုတ္ေပးမယ္႔သူရွိမွာ...
ခင္တဲ႔ jasmine
သြားစရာ ဧရာဝတီ ရွိဖို႕ လုပ္ေဆာင္ ေနၾကပါတယ္
ခ်စ္စရာစာေလး အတြက္ ေက်းဇူး
ခင္မင္တဲ႕
ေရႊစင္ဦး
ကုိရင္နဲ႔ ဒုိးကန္တုိ႔ေရ ဘယ္လုိေျပာရမွာေတာင္ တိေတာ့၀ူး ဟီး။ ကိုရင္တုိ႔နဲ႔ေတာင္ ျမစ္ဧရာဆီ ပ်ံသန္းခ်င္ေသး။ ေခၚမွာလား?
ဟုတ္ပါတယ္ကိုရင္....ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတြးမိပါရဲ႕...၊ၿပီး
ကိုရင္ေျပာသလိုပါပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဧရာဝတီကုိပစ္ထား
မိတာၾကာပါၿပီ၊ ေျပာရရင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကိုပစ္ထားၿပီး ကိုယ့္
ထမင္းေလးတစ္လုပ္ေနာက္ကိုပဲအေျပးအလြားလိုက္ေနမိ
ၾကတာပါပဲဗ်ာ၊ဒီလိုျဖစ္ေအာင္လည္းလုပ္တဲ့သူေတြက လုပ္
ထားၾကတာကိုးဗ်....။ကုန္လုနီးသစ္ေတာေတြ၊ခန္းလုနီး
ျမစ္ေခ်ာင္း၊ကန္ေတြ၊လံုးပါးပါးေနတဲ့ လူ႕စြမ္းအားေတြ၊
ေပ်ာက္ကြယ္လုမတတ္ သားရဲေက်းငွက္ေတြ၊သဘာဝ
ဝန္းက်င္ေတြ......၊ဒါေတြအေၾကာင္းကို ဘယ္သူမွမသိ၊
စိတ္မဝင္စားႏိုင္ေအာင္ လုပ္ထားခံေနရတယ္ေလ...။
ထားပါဗ်ာ.....ဒါေတြ.....ဟူးးးးးးးး
ပို႕စ္ေလးထဲမွာေတာ့ အေမကိုခ်စ္တဲ႔ သားရဲ႕ေမတၱာ၊
ဒိုးကန္ေလးကို ခ်စ္တဲ႕ ကိုရင့္ခ်စ္ျခင္း၊တိုင္းျပည္ကို
ေစတနာထားတဲ့ ျပည္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ရင္းေတြ
ကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးေလးျမင္ရရဲ႕....။ရင္ဘတ္ျခင္း
ထပ္တူက်တယ္ဗ်ာ....။
ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို အၾကြင္းမဲ႔ ကန္႔ကြက္ပါတယ္...။
ဧရာ၀တီကိုခ်စ္တဲ႔
မိုးေငြ႔
ကိုရင္မေျပာခင္ ကတည္းကရယ္
ေနာက္ျပီးေတာ့ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္း ကိုကန္႔ကြက္တယ္ ဆိုတဲ့ ပိုစ့္ မေရးခင္ကတည္းကရယ္ ငါ ဘာေၾကင့္ ကန္႔ကြက္သလဲ လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ေမးမိတယ္။
အခု ကိုရင္ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ့ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း အဲဒီ ပိုစ့္ကိုေရးတုန္းက ျမင္သေလာက္ကေလးေတြကို ေထာက္
ျပထားခဲ့ပါတယ္ သို႔ေပမယ့္ ကံုလံု မွဳ႕ေတာ့ မရွိဘူးေပါ့ အခု ကိုရင္ ေျပာမွပိုျပီး ျပည့္စံုသြားသလိုပဲဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ က ဧရာ၀တီ ကိုအသံုးတာ ခ်ေနၾကတာ ဂရုစိုက္ရမွန္းမသိခဲ့ၾကပါဘူး သူသာ မရွိေတာ့ရင္ ဆိုတဲ့အေတြး၀င္ကာမွ ငို လို႔ ငို ေၾကြးလိုေၾကြး အေမအို ႏွမပ်ိဳ ေလးလိုပါပဲ အခုမွ ေတြးၾကတာေလ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ကိုရင္ရာ အခုလို ကိုရင္ေျပာလိုက္ေတာ့ ပိုျပီးသတိထားမိ သြားတာေပါ့။
ကိုရင္ေရ......
အဲဒီ ပိုစ့္ကို ဖတ္ျပီး ဒိုးကန္ ေလးကေတာ့ ခုန္ျပီးေတာ့ေတာင္ က ေနမလားမသိဘူးေနာ္ သူကိုဂရုစိုက္ေတာ့မယ္ ဆိုလို႔ေလ ဟီဟိးးး)။
ကိုရင္ ခ်ျပတာေလး ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ဘာေၾကာင့္ ကန္ ့ကြက္တယ္ ဆိုတာေလးကိုေတာ့ သိသင့္ပါတယ္။ သူမ်ားေယာင္လို ့ကိုယ္ေယာင္လုိက္ရင္ စာလာဖတ္သူေတြ တမ်ဳိးျမင္ႏုိင္တယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေတြ ဂရုစိုက္ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျမစ္ကမ္းပါးေဘးမွာ ေနသူတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ဒီျမစ္ၾကီးကို နဂိုအတုိင္း ရွိေနေစခ်င္တယ္။ အဲဒီလုိပဲ ျမစ္ၾကီး တစ္ခုလံုးကို ျပည္သူ/ျပည္သား တစ္ေယာက္ အေနနဲ ့ဘယ္လုိ ထိန္းသိမ္းမလဲ။ ေရက စီးခ်င္တဲ့ ေနရာစီးတယ္ ဆိုတာက ဘာေၾကာင့္လဲ။ ဆည္ေတြ၊ တံတားေတြ ေဖာက္လိုက္လုိ ့ေရစီးေၾကာင္းေတြ ေျပာင္းျပီး စီးခ်င္ရာ စီးသြားတာပါ။ တံတားတုိင္ကေန ခြဲထြက္သြားတဲ့ ေရစီးက ကမ္းပါဘက္ကို ဦးတည္ျပီး ကမ္းပါးေတြ ျပိဳမယ္။ အဲဒီေရွ့တည့္တည့္ ေရစီးပံုမွန္ မဟုတ္တဲ့ ေနရာေတြမွာ ေသာင္ေတြ ထြန္းမယ္။ ဒီအတိုင္း သဘာဝအတိုင္းဆုိရင္ ဒီေလာက္ထိ အေျခအေန မဆိုးပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ေသာင္ဆိုတာက ထြန္းျပီ ဆိုရင္ ပမာဏက နည္းတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေသာင္ေတြကို ရြာသူရြာသားေတြက ေပါက္ျပားတစ္ေယာက္ တစ္လက္နဲ ့ေပါက္ဖို ့ဆိုတာက မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ဆည္ေတြ၊ တံတားေတြကို သူတို ့က ျပည္သူကုိ အလကား ေပးသံုးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီျမစ္ကုိ သံုးျပီး စီးပြားရွာထားတဲ့ အတြက္ ဒီျမစ္ေၾကာင္းတေလွ်ာက္ကို သူတုိ ့ထိန္းသိမ္းရမွာပါ...
ေျပာရင္း ေျပာရင္းနဲ ့မ်ားသြားျပီ ကိုရင္ေရ..
ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္ေလးကို ေျပာၾကည့္တာပါ...
ကုိရင္ ဘယ္ေတာ့ သြားမွာလဲဗ်။ လမ္းႀကဳံလုိက္ခ်င္လုိ႔။ ဧရာ၀တီကုိေလ။
သူႀကီးမင္းက မန္ယူ ရာသက္ပန္ ဖန္ေနာ္။ ခ်က္ႀကီးတုိ႔ေလာက္ေတာ့ ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းေသးတယ္။ း))
အေတြးေလး အေရးေလးေတြ လန္းပါတယ္။ အားလုံး ရင္ေခါင္းထဲက ခ်စ္တတ္ၾကဖုိ႔ပါဘဲ။
ခင္မင္လွ်က္
ဧရာဝတီသာမရွိရင္ အရင္ဆံုးငတ္မွာ ေရပဲ။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕
"ဒို႔တိုင္းျပည္" ကဗ်ာေလး သတိတရ ညည္းမိတယ္..။
မွန္သေပါ့ကိုရင္ရယ္...ဒါေၾကာင့္လဲ ပို႔စ္ထဲမွာ မယုတ္မလြန္ေလာက္ပဲ ေရးရဲတာေပါ့...ဧရာ၀တီကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာေသခ်ာေပမယ့္ သူ႔ေက်းဇူးေတြကို ကိုယ္ကသတိမထားမိဘဲ ျဖစ္ေနခဲ့တာၾကာၿပီကိုး...ရက္နီးေနလို႔ ဆည္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့သတင္းေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြ၊ ျဖစ္တန္စြမ္းေတြကို က်က်နနမေလ့လာျဖစ္ဘဲ ေကာက္ေရးလိုက္ရတာဆိုေတာ့ အေတာ္သတိထားၿပီး ေရးရတယ္...အခုမွပဲ လိုအပ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ႏွစ္ဘက္စလံုးကေနၿပီး ျပန္ယူၿပီး ျပန္စု၊ ျပန္သံုးသပ္ေနျဖစ္တယ္...
ဘာပဲေျပာေျပာ ဧရာ၀တီကိုေတာ့ အားလံုးခ်စ္ၾကပါသဗ်ား...ခပ္ငယ္ငယ္က ဖတ္ခဲ့ရတဲ့ စာစီစာကံုးထဲက စာသားလိုေပါ့ ကိုရင္ရယ္...”လြတ္လပ္ေရးသည္ ေလႏွင့္တူ၏..တဲ့ ရွဴေနရခ်ိန္မွာ ေလရဲ႕တန္ဖိုးကို သတိမထားမိဘဲ အသက္ရွဴက်ပ္ၿပီး ေလရွဴခြင့္မရခ်ိန္ေရာက္မွဘဲ ေလရဲ႕တန္ဖိုးကို သတိထားမိသလို...လြတ္လပ္ေရးကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ခ်ိန္က တန္ဖိုးမထားမိဘဲ ဆံုးရႈံးမွဘဲ ၀မ္းနည္းၾက၏“ တဲ့...
အဲဒီလိုပဲေပါ့ကိုရင္ရယ္ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနတတ္တာ၊ ရေနတာေလးေတြကို တန္ဖိုးထားဖို႔ သတိမရတာ လူသားေတြရဲ႕ သဘာ၀မို႔ အားလံုးကို နားလည္ေပးလို႔ ရပါတယ္ေလ...မဒုိးကန္ေတာင္ ကိုရင့္ကို နားလည္ေပးေသးတာမို႔လား း)))
ငါးဆယ္ေပးရင္ေတာ့ တစ္၀ိုင္းေလာက္ ရီကြက္စ္လုပ္ရမယ္...
စာထဲမွာ ဧရာဝတီခ်စ္တဲ႔စိတ္..
အေမကိုခ်စ္တဲ႔စိတ္..
ဒိုးကန္ကို ခ်စ္တဲ႔စိတ္ေတြ စီးေမွ်ာေနတယ္။
တစ္ေန႔ေန႔မွာ ေမွ်ာ္မွန္းထားသလို အေမနဲ႔ ဒိုးကန္ကို ေပြ႔ဖက္ျပီး ဧရာဝတီဆီအေရာက္သြားႏိုင္ပါေစ
ဘာေၾကာင့္ကန္႔ကြက္သလဲ ...? ေမးခဲ့ရင္
အေျဖရွိပါတယ္..။
ျမန္မာျပည္မွာ ေမြးတဲ့ ဗမာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ပါ။
Post a Comment